Evimizdeki Pis Fare:(

Bizim evdeki bu kadar şirin mi bilemiyorum ama evimizde Fındık Faresi var..

Çok kötü günler geçiriyorum şu an aklım hep evde.
Geçen akşam teyzemiz bizde kaldı.Çekyatı açmak için kaldırınca siyah minik bir şey geçti dedi.Ne olduğunu anlamak için babamız açtı çekyatı.Bu arada buz gibi odaya geçtik biz Alyayı alıp.
Alt kattaki yengeyi aradık.Sağolsun o da çıktı bize.
Evet evet O bir Fındık Faresiydi..Kabusumuz..
O akşam hemen kapanlar kuruldu oturma odasına.Fındık peynir koyduk yapıştırıcıyla.O geceden o kadar ümitliydimki kesin yakalanır gözüyle bakıyordum..

Sabah kalktığımızda yakalanmadığını görünce babamlara getirdi eşim bizi.Kendide geldi.Dün gece burada kaldık.Alt kattaki Yengeye anahtarımızı bırakmıştık,gün içinde sürekli araştık.Malesef yakalanmamıştı..

Bu akşam babamız evde kalacak kapanları daha genişletecek..
Tek endişem Alya zaten tiksiniyorum ya Alyayı ısırırsa diye korkuyorum.Çok korkuyorum..Birde herşeyden tiksinme varki..Böğğğ...

Sonraki aşamayı yani heryeri kırklama temizleme işini hiç düşünmüyorum.Onlar kolay..Makineye atıp,halıları koltukları silince bir şey kalmaz..Yeterki çıksın o pis iğrenç hayvancık..
Gündemimizde bir tek bu var şimdilik..Büyük bir gündem ama..

Son Kararım...

Kesilikle son kararım..
Ç-a-l-ı-ş-m-ı-y-o-r-u-m..
Kızımın bu dönemlerinde yanında olmayı değil bir ücrete bir bankanın cirosuna bile değişmem ben..
Babamın uzun zamandır ayarlamaya çalıştığı iyi sağlam bir işi bu uğurda üzgünümki erteliyorum.
Kim ne derse desin bir kulağımdan giriyor ötekinden çıkıyor..
Zaten yemesi sorunlu bir bebek Alya.
Benim bile çileden çıktığım dönemler oluyor dönem dönem..Ben bağırıyorum bu uğurda.Ama annesiyim..Fakat bir başkasının bunu yapmasını istemiyorum.
Benimle kalsın kızım..
Son kararımdır..

Funda ile Gezmelerde:)

Dün Funda arayınca çok sevindim..Ne zamandır buradaydı ama Dayısının rahatsızlığı,vefatı derken görüşemedik hiç..

Geliyorum kalmaya deyince pek bir sevindirik oldum tabi..

Akşam içinde kayınvalidemler yemeğe geleceklerdi,herşeyim hazırdı.Bir tek mantıyı pişirmek ve kayınvalidemin enfes pilavını pişirmesi kalmıştı.

Funda geldi biraz sohbet muhabbet derken baktım Alya'nın da alışması çok zaman almadı..

Kayınvalidemlerinde gelmesi ile koşuşturmacamız başladı.Güzel bir aile yemeğinden sonra çay-meyve faslı derken zaman öyle çabuk geçti ki..Kalktılar.

Gündüzden yorgunluğumun da olması sebebi ile çok ilgilenemedim kızla hemen yattım..

Sabah da gittik yanına Funda'nın uyandırdık onu yanına yatıp :)))

Kahvaltı filan derken bugün için gideceğini söyleyince üzüldüm tabi..Çok beklemiştim bugünü çünkü..

O zaman dışarda yemek yiyelim öyle git dedim..

Hazırlandık çıktık..Tek Avm miz Yeşilyurt a gittik..Yemeklerimizi aldık,yedikten sonrada fotoğraflarımızı çekindik.. :)

Funda ile Alya kavga ediyorlar:))

Alya cadılık yapıyor,kendine tutturmamak için tüm bağırış çağırış marifetlerini gösteriyor:)

Beni de itiyor eliyle..İstemiyor..Amaç farklı yalnız.Arka tarafımızda oturan çocuğa bakma,ona gülümsemek..

Harcıyor beni yani..Ühhühühü.. :(

Ve son..Kızdığında Alya'nın bize hareketi.. :)

Çok komik..

Herşeyi kaydediyor sanki.Ne yaparsak aynını yapıyor..

Geçen de patiği çıkmıştı ayağından yatıyor kalkıyor kendince bir şeyler yapıyor.Kafamı çevirmmele şoka girmem bir oldu.Patiğini giymeye çalışıyormuş hanım.. :))

Çalışırken Ben,Alya Ne Olacak?

Sanırım işe girme ihtimalim fazlalaşıyor..

Yer ve ne iş olduğu ile ilgili zamanla yazarım şimdilik açıklamak istemiyorum çünkü..

Aslında Alya'ya bakacak kişi belli.Çok sevdiğimiz bir ablamız.Alt kattaki Yenge'nin 20 yıllık komşusu..Gözüm kesinlikle arkada kalmaz.Pırıl pırıl tertemiz bir Abla..

Evi de çok yakın bize.Bir sokak arkamızda.Sokak demeye de şahit lazım,5-6 bina desek daha yerinde olur sanırım..

Onu bırakıp çalışmak çok zor geliyor bana..Ben ki markete bile onsuz gittiğimde o 20 dakika asır gibi gelirken saatlerce onun kokusu sarılması olmadan nasıl dururum bilemiyorum..

Bir de Babannesi baksın çok istiyordum,zaten Anane yok bir de babanneden uzak yetişen bir çocuk olmasın..Babamız da çok istedi ama olmuyorsa olmuyor..Zorla kapıya bırakacak halimiz yok :)

Şöyle bir gerçek var ki Aile büyükleri ile büyüyen çocuklar hem aile bağlarını daha iyi biliyorlar hem de sevgiyi daha fazla hissettiklerinden kendilerine güveni daha fazla olan bireyler oluyorlar.Bakınız ben :)

Bizi Rahmetli Babannecim(Nur içinde yatsın Tumrum,Mekanı Cennet olsun inşallah) ve Dedecim
büyüttüler..Onların sevgisi o kadar fazladır ki kardeşimle bende..Bir Ananemle öyle olamamışızdır yani..Çünkü uzak olduk..
Dedecim Babannem öldüğünde bir halamlar bir biz bir amcamlar derken öyle geçirdi son yıllarını..Son 2 sene alzhemier hastalığının da etkisiyle çok çekti.O süreçte Dedeme Biz baktık kardeşimle.Bize çocukken ki tüm emeği hiç gözümün önünden gitmedi ki..Vefa borcumu bu şekilde ödedim bende Dedeme..

Kızım bir yerden eksikken zaten,diğer yerden de eksik kalmasın isterdim çok fazla..En azından Babanne güvenini hissetsin hayatta..
Kayınvalidem de haklı..2 torun büyüttü,şimdi okulları başladı..Ee yaş gidiyor..

Benim kadar şanslı değil kızım..Ama benim sevgim,babasının sevgisi herşeyin üzerinde..Evel Allah,geliriz biz üstesinden..
Olmadı mı,umurumda değil valla ne iş güç..Aç değiliz açıkta değiliz..Hiç bir şey,hiç kims yok gözümde benim..Çıkarım işten kızıma ben bakarım..Çok zorluklarla dünyaya getirdim kuzumu ben çünkü..Kıyamam hiç bir şey ondan daha değerli değil bu hayatta..
Olsun herşeyin hayırlısı..

Teyzoşumuzla Yemekteyiz:))

Çok şanslıyız çok..
Gerçketn Alya'yı çok seven bir Teyzesi var..Tüm yorgunluğuna tüm yoğunluğuna rağmen asla tlf la olsun konuşmaktan vazgeçmeyen bir Teyzoş..
Alya da çok seviyor Teyzesini..
Yasemin yani Kardeşim bize yakın bir bankada çalıştığından en azından haftada bir bizde kalıyor..En büyük keyfimizde çiğköfte-midye dolması..Hıımm nefis..Peşinede bir çay..
Aslında dün akşam Teyzoş gene bizde kalmıştı ama gündüz öğlen için yemekte Samsun'un tek Avm si olan Yeşilyurt da buluşur yemek yeriz dedik..
Tam vaktinde de yedik yemeğimizi..
Eee öğlen tatili kısıtlı.Alya Teyzoşundan ayrılırken pek bir üzgün pek bir bunalımda:)
Hadi hadi Migrosa diyip o anki elektriğini dağıtıorum..Raflardaki renkli ürünlere bakıp sakileşiyor..
Sonra eve geliyoruz,Lahana çorbamızı içiyor uyuyoruz..
Bugünde böyle geçiyor..

Babannesindeyiz..

Tuğçecik..Ortanca eltimin kızı..İlkokul 1 e gidiyor.Çok büyüdü çok.Hala çok güzel.Maşallah..
Biz Babannesindeyken Tuğçe okuldan geliyor,bir an gözden kayboluyorlar nerdeler derken Halalarının odasından çıkıyor iki kız..
Tuğçe Abası saçını yapmaya çalışıyor,o da saf saf duruyor..Bunalmıyor güzel güzel oynadıkları için :)




Önüne plastik kap bile koymak yetiyor Alya'nın hızını kesmek için..

İyiki doğmuşsun Annecim..

Baba-Kızın Bilgisayar Savaşı

Aslında nefret ediyorum ben teknoloji çocuklarından..



Ama ne kadar kınadığım şey başıma geldiyse bunuda gelmesi kaçınılmazdı.Anlamalıydım!

Alya tam bir bilgisayar canavarı..Zaten uyanıksa yürütecindeyse kazara bende bilgisayarda isem imkansız göz açtırmıyor..Bir gün bilgisayarın ekranını kendine çekmekten kıracak,eminim ben :)

Bu yüzden mümkün mertebe açmamaya çalışıyorum eğer uyumuyorsa gündüzleri.Akşam zaten uyku düzeni maşallah olduğundan babamızın izleyeceği film varsa açıyorum..O tek kalsın ben bilgisayarda olayım gibi bir düşüncem asla olmadı,olmasın da...

Babası onu öperken yatırıp aklı bir tek bilgisayarda..Babasıyla çok sevdiği oynaşmaktan da öte geliyor bilgisayar..

Kendini kaybetmiş gibi aynı.Yalnız tuşlara ben gibi basıyor olması ilginç olanı.Face'de bu fotoğrafını yayınladığımda Gökhan Abi'nin Anasının Kızı yorumuna çok güldüm..Sahiden de Anasının Kızı:)

En küçük Hürriyet okuyucusu :)

Biz hala raba alamadık.Aslında haber beklediğimiz bir araç var o yüzden beklemedeyiz ama babamız arada birde bakıyor tüm arabalara..Alya'da otobüs dolmuşta halkın arasına karışmaktan sıkılmış olacak ki babasına araba seçiminde yardımcı olmaya çalışıyor :)

Ağlaması yok Alya'nın..Sadece oyun oynamasına izin vermediğimizde yada istemediğimiz bir şey yapmasını engellediğimizde işaret parmağını ben gibi kaldırıp bana yada babasına kızıyor..

Sanırım çok çabuk öğrenme kapma süreci devam etmekte..Çünkü ben o hareketi sadece yemek yerken yapıyorum..

Ve Alya Hastalandığında..

Bu aralar cidden zor günler geçirdik..Alya'nın ciğerlerine inen balgam,kullandığımız antibiyotiğin yetersiz gelmesi vucudunun antikor üretmesi konucu hastalığının daha da ilerleyerek Zatürre başlangıcına dönüşmesi bizi mahvetti..Üzücü ve yorucuydu gerçekten de :(

Şükür ki güzel bir tedavi,planlı bir beslenme ile hastalığımızı atlattık..

Bizim yaşadıklarımız bir şey değil,O'nun yaşadıkları insanı daha da kötü eden..Kusmaları,her kustuğunda boğaz yollarının tahriş olması da cabası..Çıkan balgam/balgamlar insanı şaşırtacak cinstendi..Bu kadarcık bedenden bu kadar balgam imkansız dedik..

Doktorumuz sağolsun moral olarak da çok yanımızda idi..Anne olmasının verdiği hassasiyetle sıkı takip etti bizi ve şükür ki atlattık..

Ömrümden ömür gitti..

Doktorumuz teriyle atacak hastalığını deyince bir babamız bir ben sürekli nöbette kaldık.Saat başı sırılsıklam olan üzerini değişip suyunu içirdik..

Geçti gitti..Allah'ım tekrar hasta olmasın diliyorum..

Esprili iki fotoğraf eklemek istiyorum bu halimize:)

Tonimer Baby benim kurtarıcım..Burun mukozalarını nemli tutmak için sürekli kullandım hastalığında.V sonuç 5 dakikaya kalmadan akan bir burun:)

Sonra ben elimde burun aspiratörü ile Zebellah gibi bitip yanında kızımın çekiyorum..Babamızın bu konuda ciddi bir kazası mevcut.Sanırım sümüğün dolduğu küçük kabın dolmasını beklerken ağzına gelen sümüklerle neye uğradığını şaşırıp tövbe ettiği gün bu işin benim başıma kaldığını

anlamıştım:)

Alya elimde görür görmez aspiratörü ağlamaya başlıyor her seferinde.Ne kadar ağlarsa ağlasın onun sağlığı için olduğundan umursamıyorum,umursamıyoruz..

Bebek hastalığı cidden çok zor..

Tesadüfen d okuyan birileri var ise burayı lütfen aksırıyorsanız öksürüyorsanız gelmeyin bebekli eve..Lütfen..

Alya-Hediye-Babası :)))

Alya bu aralar takık..

O olmadan en azından yanında hissetmeden uyumuyor.Mutlaka yanında olacak..Fena sardı..

Çok sevdiği uyuma şekli olan babasına sarılarak ki keyfini bile geçiyor bu aralar Hediye ile uyuma zevki..

Bu arada bebeğimiz hediye,kayınvalidem ile görümcemin İstanbuldan aldığı bebeklerden birinin adı HEdiye,diğerininki Rukiye.Hediye maksadını taşıdı ancak Rukiye uyumlu olsun diyeydi..

Bu sahneden sonra anlaşıldığı üzre babamızda uyuyor..Hediye aynı modda ama:)

Baran Abi'sinin Doğum Günü..

Bugün Baran'ın doğum günü..Kim mi Baran..Eltimin büyük oğlu,ailenin ilk torunu.Tam bir abi modunda..3.sınıfa gidiyor..

Sabah erken saatte arıyorum,eltim çıkıyor telefona..Direk Baran'ı istiyorum biraz sohbetten sonra kutluyorum doğum gününü..Alya'yı çok seviyor Baran.Hırpalamıyor bir Abi gibi oynatıyor,gülmesini sağlıyor onun..Alya'yı sormayı ihmal etmedi tabi..

Sonra annesini verdi.Alt katımızda Eşimin hala ve babannesi birlikte oturuyorlar.Orta katta da Amcası..Eşimin büyük abisinin Hala ile diyalogları çok farklı.Anne oğul gibiler.

Eltim gelicez halalara Baran'ın d.gününü orda kutlayacağız diyorlar..Hımm büyük gün.. :)

Akşam bir telefon,Baran'ın kardeşi Bartu arayan.6 yaşında..Diyor ki,Yengecim biz geldik,hadi aşağıya gelin Abi'min doğumgününü kutlayacağız..

İniyoruz aşağıya..

Alya çok sevinçli.Çocuklara karşı zaten özel bir ilgisi var hep kızımın..

Benim kucağımda oturan Bartu,Yerde oturan Baran.Doğum günü çocuğu olarak da Babanneyi seçtik.Gayet mutlu:)

Bu fotoğraftakiler de Kaynım,Eltim Eltim ve Hala..

Sağlıkla nice güzel yıllara Barancım..Her günün böyle güzel,eğlenceli geçsin dilerim..