You're Babar the King!
by Jean de Brunhoff
Though your life has been filled with struggle and sadness of late,
you're personally doing quite well for yourself. All this success brings responsibility,
though, and should not be taken lightly. Life has turned from war to peace, from damage
to reconstruction, and this brings a bright new hope for everyone you know. These hopeful
people look to you for guidance, and your best advice to them is to watch out for snakes.
You're quite fond of the name "Celeste".
Take the Book Quiz
at the Blue Pyramid.
Já, haldið að það sé munur ...
Höfum það mjög gott hér í Hollandinu, Amsterdam centrum aðeins skoðað í dag, fórum á Madame Tussaud og í hús Önnu Frank. Svo ráfuðum við um og kynntum okkur hollenskt mannlíf.
Hef mikið verið að hugsa um samskipti upp á síðkastið, eins og þau eru nú nauðsynleg þá geta þau líka reynt á okkur mannfólkið. Þess vegna finnst mér svo dásamlegt að fylgjast með dætrunum, hvernig þær eru að tengjast öðruvísi nú eftir að við fluttum í sveitina og þær þurfa meira á hvorri annarri að halda. Þær eru orðnar miklu nánari en þær voru áður.
... húsanna var farin í dag. Dreif Védísi systur og hennar lið með mér í heimsókn í fjárhúsin hennar Þrúðu. Þar var nú aldeilis skemmtilegt, sáum tvö lömb fæðast, já trúið mér, það var í fyrsta skipti sem ég á minni lífslöngu ævi hef barið slíkt augum. Betra er seint en aldrei. Kristjana var í skýjunum yfir þessu og vildi helst verða eftir. Þau yngri, Árni Jökull og Lilja Rós voru ekkert sérlega spennt og vildu bara komast út en sá yngsti var hæstánægður og var einna mest upptekinn af því að "kisurnar" (eins og hann kallaði kindurnar) væru að gráta. Læt fylgja með eina mynd af frændsystkinunum að strjúka einu lambi, en þau voru ekkert of örugg með sig eins og myndin gefur til kynna.
Af okkur er ósköp lítið að frétta, helst það að tölvan er að stríða okkur og maður kemst ekki á netið nema endrum og sinnum og alveg spurning hve langur tími líður þar til mótmælin hefjast á nýjan leik. Bloggfærslur því fremur fáar um þessar mundir.
Lífið gengur sinn vanagang, ég sinni kennslunni eins og vel og mér er unnt (spurning hvort það er fullnægjandi), Bjartur sér að mestu um heimilið og finnur sér eitthvað til dundurs í bókhaldi Eyjólfsstaða, drengurinn elskar leikskólann sinn og stelpurnar standa sig alveg hreint ágætlega í skólanum og tónlistarskólanum.
Læt fylgja með eina mynd af frumburðinum, styttist í að 12 séu frá því daman leit dagsins ljós þarna um árið.
... og takk fyrir veturinn.
Eitthvað hefur lítið farið fyrir skrifum undanfarið, ástæðurnar sjálfsagt margar, fyrst og fremst framtaksleysi (stundum nefnt leti). En betur má ef duga skal.
Allt gott af okkur hér, allir kampakátir og við góða heilsu.
Kvenkostur heimilisins fór í bænagöngu um Egilsstaði í morgun ásamt góðum vinum.
Allir fengu sumargjafir í dag, börnin útileikföng og settið sælgæti. Ekki slæmt það.
Framundan lokatörn í skólastarfinu, Oslóarferð í maí og Holland tekur svo á móti okkur í júní. Margt til að hlakka til.
Læt fylgja með mynd af afkvæmunum með litlu heimatilbúnu páskaeggin sem féllu heldur betur í kramið. Loksins fengu stelpurnar egg sem þær gátu borðað!
En frumburðurinn lá heima í pest. Hún kemur bara næst.
Um borð í Norrönu í júní 2003. Dömurnar nutu sín á barnum.
Við systurnar og mamma á góðum degi fyrir margt löngu. Takið eftir "sanasol" brúsunum sem við Védís drekkum úr.
Það er svo sem ekkert sérstakt að frétta frá okkur. Lífið rúllar bara sinn vanagang og við stefnum suður á bóginn í næstu viku. Ætlum þó ekki að vera á útopnu í heimsóknum hingað og þangað, frekar njóta þess að gera eitthvað skemmtilegt saman sem fjölskylda. Aldrei of mikið gert af því.
Lítið annað sem gerist hér á bæ þessa dagana. Pökkunin gengur bara vel og kössunum fjölgar sem fylltir hafa verið af hinu og þessu dóti sem fylgir okkur mannfólkinu.
Flutningar fyrirhugaðir á næstu dögum. Ef ykkur langar að aðstoða þá gefið ykkur fram ... hehe
