Γαρίδες και μάνγκο σε κάρυ με τσιμένι

Εξαιρετική συνταγή για όσους αγαπούν τα φρούτα στο φαγητό. Αλλά και οι "συντηρητικότεροι" , βάζοντας λιγότερο μάνγκο, θα την ευχαριστηθούν ιδιαίτερα

για 4-6 άτομα χρειαζόμαστε:

1/2 κιλό μεγάλες γαρίδες (ωμές και καθαρισμένες)
4 μέτρια κρεμμύδια
3 σκελίδες σκόρδο λειωμένες
1 κομμάτι ginger μεγέθους αντίχειρα λειωμένο
3 κουταλιές (σούπας) λάδι
3 πρέζες πιπεριές καυτερές αποξηραμένες
2 κουταλιές κόλιαντρο σκόνη
1/2 κουταλάκι (γλυκού) κουρκουμά
1 κουταλάκι σκόνη γλυκάνισου
2 κουταλάκια τσιμένι (μοσχοσίταρο) σκόνη
2 κουταλάκια σπόρους μουστάρδας
1 κονσέρβα των 400 γρ. γάλα καρύδας
(ή 200 γρ. φρέσκια ψίχα καρύδας κοπανισμένη και διαλυμένη σε 350 ml βραστό νερό)
2 ώριμα μάνγκο καθαρισμένα και κομμένα σε φέτες (*)

* Update μετά από παρατήρηση φίλης : πρέπει να είναι ώριμα, αλλιώς το φαγητό θα βγει ξινό!


Κόβουμε τα 2 κρεμμύδια σε λεπτές φέτες και τρίβουμε τα άλλα 2.
Ζεσταίνουμε το λάδι, ρίχνουμε το τριμμένο κρεμμύδι, το σκόρδο και το ginger και τα σωτάρουμε 3-4 λεπτά.



Προσθέτουμε το κομμένο κρεμμύδι, σωτάρουμε ελαφρά, ρίχνουμε τα υπόλοιπα μπαχαρικά και το γάλα καρύδας. Βράζουμε περίπου 10 λεπτά χωρίς καπάκι, ανακατεύοντας κάθε τόσο και προσέχοντας να μην κόψει η σάλτσα.



Ρίχνουμε τις γαρίδες και το μάνγκο και βράζουμε μέχρι να ψηθούν οι γαρίδες (όχι περισσότερο από 6-7 λεπτά, αλλιώς θα σκληρύνουν!)

Σερβίρουμε πάνω σε αρωματικό ρύζι. Πασπαλίζουμε με λίγο πιπέρι καγιέν (ή πάπρικα, αν δεν μας αρέσει η αψάδα του καγιέν).

Η τριγωνέλλα

... ή μοσχοσίταρο ή τσιμένι ή τσεμένι

- Λατινικά : Trigonella foenum-graecum L. (Τριγωνέλλα η ελληνική χλόη - γραικόχορτος).#
- Γερμανικά : Griechish heu, Bockshornklee#
- Γαλλικά : Fenugrec, Sénegré, Trigonelle#
- Αγγλικά : Fenugreek#
- Αρχαία ελληνικά (!!!) : Τῆλις#
- Εσπεράντο (!!!!!!) : Fenugreko#

(όπως βλέπετε και οι Γερμανοί και οι Γάλλοι και οι Άγγλοι - αλλά και οι περισότεροι υπόλοιποι Ευρωπαίοι -τη θεωρούν ελληνικό προϊόν)

# πληροφορίες από :
http://www.uni-graz.at/~katzer/germ/Trig_foe.html

Τσιμένι λέγεται επίσης και το μίγμα από μοσχοσίταρο, πάπρικα, καυτερή πιπεριά, σκόρδο, αλεύρι σίκαλης, καλαμποκέλαιο και νερό, με το οποίο τυλίγουν κρέας μετά από ειδική επεξεργασία για να φτιάξουν παστουρμά.

Πριν λίγο καιρό η φίλη μου η Νένα θα πήγαινε σε γνωστό μπαχαράδικο και με ρώτησε αν θα ήθελα κι εγώ κάτι από 'κεί. Της ζήτησα κάποια ιδέα και μου πρότεινε τσιμένι και καπνιστή πάπρικα. Συμφώνησα αμέσως και η καλή μου φίλη μού τα έφερε.

Επόμενο βήμα ήταν να ψάξω να βρω πώς θα τα εκμεταλλευτώ στο έπακρο.

Ιδέτε πώς χρησιμοποίησα μέχρι τώρα την τριγωνέλλα σε σκόνη με θαυμάσια αποτελέσματα :

- Σε κεφτέδες (συμβουλή της Νένας)
- Σε φακές σούπα
- Σε αυγά μάτια
- Σε κιμά για μακαρονάδα *
- Σε γαρίδες με μάνγκο και κάρυ *
- Σε "αλλιώτικο τοστ" με τυρί και ντομάτα (ψωμί του τοστ -ολικής άλεσης προτιμώ- σε βουτυρωμένο pyrex, ραντισμένο με κρασί, σκεπασμένο από φέτες ντομάτας πασπαλισμένες με τριγωνέλλα και τέλος τυρί -π.χ. έμμενταλ- τριμμένο, ψημένο χαμηλά στο φούρνο μέχρι να ροδίσει κάτω και να λειώσει το τυρί απάνω)

* Ακολουθούν οι συνταγές

Update : και πάνω σε βρασμένες πατάτες το έβαλα και σε φασολάδα - ποίημα!


Κιμάς με τσιμένι για ζυμαρικά

Σωτάρουμε
1 κρεμμύδι κομμένο σε
2 κουταλιές λάδι. Προσθέτουμε
1/2 κιλό κιμά,
1 κονσέρβα ντοματάκια κομμένα (400 γρ),
1 κ (κουταλάκι) αλάτι,
λίγο πιπέρι,
1 κ τριγωνέλλα σκόνη,
2 πρέζες μπούκοβο ή λίγο πιπέρι καγιέν,
1/4 κ σκόνη σκόρδο,
1 κ ζάχαρη,
λίγο νερό.

Βράζουμε περίπου 40 λεπτά, μέχρι να εξατμιστεί το πολύ νερό. Σερβίρουμε με σπαγγέτι ή άλλο ζυμαρικό και τυρί τριμμένο.

Φαλάφελ

Λιβανέζικοι ρεβιθοκεφτέδες




Έχω δοκιμάσει πολλές συνταγές, κι αυτή που "μου
έκατσε " καλύτερα είναι η παρακάτω :

-1/4 κιλού (1/2 πακέτο) ρεβίθια μουσκεμένα αποβραδίς (αν είναι ξεφλουδισμένα, καλύτερα, αλλά δεν είναι απαραίτητο)
-1 ματσάκι μαϊντανό
-3-4 φρέσκα κρεμμυδάκια (με το πράσινό τους)
-2 μεγαλούτσικα κρεμμύδια (περίπου 150 γρ.) (ανάλογα και με το πόσα και πόσο μεγάλα κρεμμυδάκια έχουμε)
-2-3 σκελίδες σκόρδο
-1 κουταλάκι κόλιαντρο σκόνη
-1 1/2 κουταλάκι κύμινο σκόνη
-1 κουταλάκι κοφτό αλάτι

Χτυπάμε σε cutter όλα τα υλικά μαζί (σε δόσεις, μια και δεν χωράνε όλα δια μιάς). Τα ρεβίθια ΩΜΑ (χωρίς σόδες και ξεφλουδίσματα).
Προσθέτουμε λίγο ψωμί μουσκεμένο και πολύ-πολύ καλά στιμμένο και λίγη (ή περισσότερη) φρυγανιά κοπανισμένη (για να δέσει το μίγμα) μέχρι να μπορεί να ψιλοπλάθεται (μου φαίνεται ότι είναι πολύ ελαφρότερα έτσι, παρά αν βάλουμε αλεύρι που ρουφάει πολύ λάδι και δεν καλοψήνεται). Μην περιμένετε να πλαστεί πολύ καλά - χρησιμοποιώ χέρι και κουταλάκι για το πλάσιμο. Επίσης χρησιμοποιώ συνήθως σουηδικά παξιμαδάκια, περίπου 12 για τα παραπάνω υλικά, και καθόλου ψωμί.
Τηγανίζουμε σε ζεστό (όχι πολύ καυτό) λάδι μέχρι να ροδίσουν και στραγγίζουμε σε χαρτί.

Μπορούν και να καταψυχθούν (το μίγμα ή τα φαλάφελ ήδη τηγανισμένα) - δε χάνουν καθόλου ούτε σε γεύση ούτε σε υφή.

Σερβίρονται :

*μόνα τους για μεζές

*με σαλάτα για πλήρες γεύμα

*μέσα σε πίτα με κομμένα σαλατικά (π.χ. ντομάτα, λάχανο, αγγούρι, μαϊντανό, κ.λ.π.) (όπως στην 1η φωτογραφία) για ακόμα πληρέστερο.

Στην τελευταία εκδοχή τους ταιριάζει ιδιαίτερα μια σάλτσα από ταχίνι, λεμόνι, αλάτι, λίγο σκόρδο και νερό (τόσο, ώστε να πετύχουμε την πυκνότητα που θέλουμε) χτυπημένα σε cutter.

Ψάρι στη λαδόκολλα

Ένα πολύ υγιεινό και εύκολο φαγητό.
Mια συνταγούλα που κάνει και για όσους θέλουν ν΄ αδυνατίσουν (αν δεν το παρακάνουν στην παπάρα βέβαια) :-)

Παίρνετε ένα φαγκρί ή άλλο μεγάλο ψάρι φρέσκο (έτσι κάνω π.χ. και μεγάλες τσιπούρες και λαβράκια) ή κατεψυγμένο, ακόμα και ακαθάριστο - μηηην ανησυχείτε! Αφού ψηθεί, βγαίνουν όλα τα εντόσθια μαζί, χωρίς να "χαλάσει" το υπόλοιπο ψάρι, αλλά κυρίως βγαίνει πολύ εύκολα και η πέτσα μαζί με όλα τα λέπια (και θα γλιτώσετε από τρυπήματα στα χέρια προσπαθώντας να το ξελεπιάσετε και δε θα βρίσκετε επί μέρες στους τοίχους και στις πιο κρυφές μεριές της κουζίνας σας αυτά τα απαίσια πραγματάκια). Πού μείναμε; Ναι! Το αλατίζετε έξω -κι αν είναι καθαρισμένο και μέσα- και το τυλίγετε σε λαδόκολλα μερικές φορές. Το ψήνετε σε μέτριο φούρνο περίπου μιάμιση ώρα αν είναι παγωμένο, περίπου 30-40 λεπτά αν όχι (και ανάλογα με το μέγεθος του ψαριού).
Το καθαρίζετε, βγάζετε και τα κόκκαλα και βάζετε τα κομμάτια σε πιατέλα.

Και τώρα το μυστικό - η σάλτσα :

Χτυπάτε σε cutter (οι ποσότητες για μεγάλο ψάρι, για 5-6 άτομα):

*1 μέτριο κρεμμύδι ή 2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια με το πράσινο μέρος τους,
*1 σκελίδα σκόρδο,
*1/2 ματσάκι μαϊντανό (και περισσότερο αν θέλετε - παίρνει και τη μυρουδιά του σκόρδου),
*το χυμό δύο λεμονιών (και λίγο ξύσμα αν είναι BIO δε θα βλάψει),
*λάδι σε όγκο 1 1/2 μέχρι 3 φορές τον όγκο του χυμού λεμονιού (ανάλογα με το πόσο αγαπάτε τις ξινές γεύσεις),
*λίγο αλάτι και λίγο πιπέρι

μέχρι να γίνει μια πηχτή πράσινη σάλτσα. Μπορείτε να προσθέσετε και λίγη μουστάρδα - εγώ το προτιμώ χωρίς.

Χύνετε την υπέροχη σαλτσούλα πάνω στο ψάρι και ορμάτε για βούτες με φρέσκο ψωμάκι.

Ιδανική συνοδεία : χορταράκια.

Fondue θαλασσινό

Πραγματικά φίνα γεύση - ίσως και μόνο για μυημένους (και σχεδόν σίγουρα όχι για παιδιά) !

Κύβοι ψαριών μεγέθους περίπου 2 1/2 εκατοστών (για να πιάνονται με το πηρούνι χωρίς να διαλύονται)
• σολομού φρέσκου,
• πεσκαντρίτσας (σκλεπούς),
• φιλέτου μπακαλιάρου (όχι αλμυρού)
και γαρίδες μεγάλες (ωμές, καλύτερα καθαρισμένες)

ψήνονται σε μεταλλικό σκεύος fondue

σε ζωμό από

• άλλο ψάρι ή ψαροκόκκαλα (ή κύβους βοδινού - 3 κύβους για 1 - 1 1/2 λίτρο ζωμού, φτάνει για 6 άτομα)
• 2 κρεμμύδια κομμένα στη μέση
• 2 σκελίδες σκόρδο ολόκληρες
• πιπέρια χρωματιστά
• λίγο καρότο και λίγο σέλινο (προαιρετικά - του πάνε!)
• 2-3 φύλλα δάφνης, μπαχάρι (προσωπικά δεν τα προτιμώ)

που έχει προηγουμένως βράσει λίγο στο μάτι της κουζίνας.

Σερβίρονται με ζεστές πατατούλες βρασμένες με τη φλούδα ή πατάτες βρασμένες και κομμένες σε κομμάτια

και κάποιες από τις παρακάτω σάλτσες- dips :

• "σκορδαλιά" με αμύγδαλα
• sauce allioli (ή απλώς μαγιονέζα με σκόρδο)
• μαγιονέζα απλή ή με σπασμένα χρωματιστά πιπέρια
• μαγιονέζα με σαφράν (κρόκο) σκέτη ή ανακατεμένη με χτυπημένη κρέμα γάλακτος, χυμό και ξύσμα λεμονιού ή πορτοκαλιού (πιο προωθημένη! - Προσοχή να είναι ΒΙΟ!)
• μαγιονέζα χτυπημένη με κάπαρη, κρεμμυδάκι και αγγουράκια τουρσί
• τη σάλτσα που δίνω στη συνταγή "ψάρι στη λαδόκολλα"

Χταπόδι σε σάλτσα κρεμμυδιών και μαυροδάφνης με πουρέ πατάτας και καρυδιών

Υλικά
Ένα κιλό χταπόδι κατεψυγμένο
½ κούπα λάδι
¾ κούπας μαυροδάφνη
4 μέτρια κρεμμύδια (περίπου 400 γρ) ψιλοκομμένα
Πιπέρι
(προσοχή! Όχι αλάτι!!)

Αποψύχουμε το χταπόδι, το πλένουμε και το βάζουμε σε κατσαρόλα χωρίς τίποτα άλλο. Σκεπάζουμε και ανάβουμε το μάτι σε πολύ σιγανή φωτιά (στο "1" σε κλίμακα των "6"). Αφήνουμε μέχρι να βγάλει τα υγρά του (30-40 λεπτά). Προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά και σιγοβράζουμε χωρίς καπάκι ανακατεύοντας ή κουνώντας κάθε τόσο μέχρι να φύγουν τα πολλά υγρά, αλλά να μην «κόψει» η σάλτσα (δηλαδή να μη μείνει μόνο με το λάδι - περίπου μία ώρα).

Για τον πουρέ

1 κιλό πατάτες
2-3 μικρές σκελίδες σκόρδο
¾ κούπας λάδι
¼ κούπας ξύδι μπαλσάμικο (ή κοινό ξύδι με λίγη ζάχαρη)
1 κοφτό κουταλάκι αλάτιπιπέρι
200 γρ καρύδια

Χτυπάμε όλα τα υλικά στο μπλέντερ, δοκιμάζουμε και διορθώνουμε τη γεύση ανάλογα με το γούστο μας, προσθέτοντας λάδι ή/και ξύδι ή/και αλάτι. Ζητούμενο: να είναι πολύ ελαφρά ξινός ο πουρές για να δώσει γλυκόξινο αποτέλεσμα με τη γλυκειά σάλτσα του χταποδιού.

Σερβίρουμε το χταπόδι και τον πουρέ γαρνιρισμένο με τη σάλτσα του χταποδιού.

(η συνταγή δημοσιεύτηκε εδώ )

"Λαχανολεκέδες"

Krautfleckerl ("λαχανολεκέδες") - το αυστριακό αντίστοιχο του λαχανόρυζου.

Τρίβουμε λάχανο στον τρίφτη του κρεμμυδιού, το αλατίζουμε και το αφήνουμε 1-2 ώρες να βγάλει τα υγρά του.
Ροδίζουμε σε λάδι (ή σε βούτυρο) κάμποσο κρεμμύδι κομμένο.
Προσθέτουμε το λάχανο καλά στιμμένο και το ροδίζουμε καλά-καλά (να χρυσίσει).
Προσθέτουμε μπόλικο πιπέρι (κι αν θέλουμε, κι άλλα μπαχαρικά όπως Kümmel - αν και η original συνταγή δε θέλει άλλα).
Ταυτόχρονα έχουμε σπάσει με το χέρι λαζάνια ή φαρδιές "χυλοπίτες" και τα βράζουμε al dente σε αλατισμένο νερό. Στραγγίζουμε.
Ανακατεύουμε τα δύο και σερβίρουμε.

Νηστίσιμα για την Καθαρή Δευτέρα

ταραμοσαλάτα με πατάτα (της μαμάς μου)
-ταραμάς
-βρασμένες πατάτες περασμένες από το μύλο του πουρέ ή στο μούλτι
-κρεμμύδι τριμμένο ή χτυπημένο στο μούλτι που το βάζουμε σε τουλπάνι και το πιέζουμε, ώστε να μπει στην ταραμοσαλάτα μόνο ο χυμός χωρίς στερεά κατάλοιπα
-λεμόνι
-μπόλικο λάδι
(για το πόσο από τα δύο τελευταία δοκιμάζουμε !)

ταραμοσαλάτα "αφρός" της φίλης μου της Όλγας
Χτυπάμε στο μίξερ (όχι στο μούλτι! - με το εξάρτημα που χτυπάμε τη μαρέγκα) ταραμά με ελάχιστο λεμόνι και προσθέτουμε σιγά-σιγά (στην αρχή σε σταγόνες) λάδι (όπως για τη μαγιονέζα). Στο τέλος προσθέτουμε λίγο λεμόνι (δοκιμάζουμε πόσο). Πρέπει να προσθέτουμε το λάδι και το λεμόνι πραγματικά πολύ λίγο-λίγο, για να μην κόψει - αλλά τι μας νοιάζει; Το μίξερ χτυπάει! Γίνεται ένας υπέροχος αφρός!

Χταπόδι με κοφτό μακαρονάκι αλλιώτικο
Το "αλλιώτικο" γιατί δεν είναι με ντομάτα, όπως συνηθίζεται. Μ΄αρέσει πολύ περισσότερο! Σας προτείνω να το δοκιμάσετε. Το φτιάχνω με κατεψυγμένο χταπόδι. Αν το φτιάξετε με φρέσκο, προσαρμόστε τη συνταγή. Επίσης το κοφτό μακαρονάκι καλό είναι να ΄ναι καλής ποιότητας για να μη χυλώσει. Βάζω το χταπόδι ολόκληρο (ας πούμε μισό κιλό για 2-3 άτομα) αποψυγμένο σε πολύ χαμηλή φωτιά σε κασταρόλα σκεπασμένη χωρίς νερό να βγάλει τα υγρά του και να ψηθεί σ΄αυτά. Μόλις μαλακώσει, το κόβω σε κομμάτια και το ξαναβάζω στην κατσαρόλα (που έχει ακόμα το υγρό του) με (ας πούμε 2-3 ) κρεμμύδια κομμένα, λάδι, πιπέρι και αρκετό κρασί (ΟΧΙ αλάτι! Τα θαλασσινά είναι αλμυρά!). Μετά από κανα μισάωρο ή λίγο παραπάνω (για να βράσει και το κρεμμύδι), προσθέτω μακαρονάκι κοφτό (ας πούμε 1/2 πακέτο) και το αφήνω να σιγοβράζει να σε πολύ χαμηλή φωτιά σκεπασμένο ανακατεύοντας κάθε τόσο για να μην κολλήσει. Έχω ζεστό νερό ή κρασί - ακόμα καλύτερα! ;-) ) δίπλα και δοκιμάζω κάθε τόσο μόλις στεγνώνει, αν χρειάζεται κι άλλο υγρό για να βράσει. Προσοχή !
Λίγο-λίγο, μη λασπώσει! Πιπεράκι και λίγο (ελάχιστο) αλατάκι το θέλει τώρα.

Χόρτα αλλιώτικα

Δεν μπορώ να φάω ψάρι με άλλη σαλάτα! Μόνο με χόρτα.

Τα χόρτα μ΄αρέσουν πολύ, ιδιαίτερα αν είναι πικρούτσικα. Συχνά τα τρώω μόνο με τυρί φέτα και φρέσκο ψωμάκι. Πάντα τους έβαζα -όπως έμαθα από τη μαμά μου- λεμόνι, λάδι κι αλατοπίπερο. Πρόσφατα είδα μια άλλη εκδοχή. Τη δοκίμασα με επιφύλαξη και ... ήταν αποκάλυψη! Σας την καταθέτω :

Βράζουμε τα χόρτα (κατά προτίμηση ραδίκια) - λίγο! Κανα 5λεπτο. Λειώνουμε μια σκελίδα σκόρδο, κόβουμε ελιές Kαλαμών και βασιλικό φρέσκο (και ο αποξηραμένος κάνει) και τ΄ανακατεύουμε με λάδι. Ρίχνουμε το μίγμα πάνω στα χόρτα, αλατοπιπερώνουμε, ανακατεύουμε και αφήνουμε να δέσουν οι γεύσεις κανα μισάωρο.

Ξαναανακατεύουμε κι αρχίζουμε τις βούτες! Αν μάλιστα έχουμε και φέτα και το ψωμάκι μας είναι ζεστό, πηγαίνουμε βόλτα στον 7ο ουρανό!

Rösti με πράσο

Rösti (στην "επίσημη γερμανική" γραφή) ή Rööschti (στην ελβετική, που δεν είναι καθόλου επίσημη ούτε καν στη Ελβετία) είναι ένα τυπικό ελβετικό συνοδευτικό από πατάτες.
Προφέρεται (στην πατρίδα του) "ρέστι" με το ε κλειστό -μεταξύ ο και ε- και μακρύυυυ (μακρά τα λέγαμε κάποτε κάποια φωνήεντα στην ελληνική γλώσσα και ακόμα παλιότερα τα προφέραμε και έτσι) και το σ παχύ-παχύ κι αφράτο.

Το Rösti λοιπόν παραδοσιακά γίνεται από πατάτες βρασμένες με τη φλούδα τους από την προηγούμενη μέρα (π.χ. 1 κιλό), βούτυρο μαγειρικό ή λάδι (3-4 κουταλιές για το 1κιλό πατάτες), γάλα (1 δέκατο λίτρου) και αλάτι (2 μικρά και κοφτά κουταλάκια).

Ξεφλουδίζουν τις πατάτες, τις τρίβουν σε ειδικό τρίφτη (που λέγεται μάλιστα "Röstiraffel" (röstoτρίφτης) και είναι σαν τον γνωστό μας τρίφτη κρεμμυδιού) και τις αλατίζουν.
Καίνε το βούτυρο σε μεγάλο τηγάνι και ρίχνουν τις πατάτες. Τις γυρίζουν για λίγη ώρα. Μετά τις πιέζουν με σπάτουλα, για να σχηματιστεί κάτι σαν μεγάλη τηγανίτα και προσθέτουν το γάλα έτσι, ώστε να πάει παντού. Σκεπάζουν.
Μόλις αρχίσει να "τσιτσιρίζει" (ωραία λέξη-και ήχος!) κατεβάζουν τη φωτιά στο ελάχιστο και μετά από μισή ώρα το Rööschti είναι έτοιμο. Αναποδογυρίζουν, ώστε να φαίνεται η ροδοψημένη πλευρά, και σερβίρουν.



Υπάρχουν βέβαια και οι παραλλαγές. Υπάρχει π.χ. η παραλλαγή με ωμή πατάτα. Άλλοτε (κατά περιοχή ή κατά τη διάθεση της στιγμής) προσθέτουν στη μάζα της πατάτας πριν τη βάλουν στο τηγάνι και ψιλοκομμένο κρεμμύδι ή πράσσο ή/και μπέικον σε μικρά κυβάκια. Σε άλλη παραλλαγή προσθέτουν λεπτές φετίτσες τυριού προς το τέλος. Η καινούρια παραλλαγή για πιο light απαιτήσεις είναι με καρότο, κολοκύθι και σελινόρριζα τριμμένα (μαζί με την πατάτα).

Η βέλτιστη για τα δικά μου γούστα παραλλαγή είναι να στρογγυλοκαθίσει πάνω στη ροδοψημένη κρούστα πατάτας ένα τηγανισμένο αυγουλάκι. Με το πηρούνι μας τρυπάμε τον κρόκο, ώστε να χυθεί το πολύτιμο χρυσοκίτρινο παχύρευστο υγρό πάνω στο χρυσοκαφετί υπόστρωμα - αυτό αποτελεί πλήρες γεύμα βέβαια.



Αυτό που έφτιαξα προχτές...

...είναι μια παραλλαγή με ωμή πατάτα και πράσο. Στην αρχή είπα ν΄αφήσω τα δυο υλικά μόνα τους, αλλά -μια και δεν είχαμε τίποτα κρεατικό και πεινούσαμε κι αρκετά - έβαλα τελικά και αυγά και τυρί. Το φάγαμε με πράσινη σαλάτα.

Έκοψα σε μπαστουνάκια (julienne) 250 γρ. πράσο (το άσπρο και λίγο από το ελαφρά κίτρινο),
έτριψα 350 γρ. ωμής πατάτας
και τα έβαλα μαζί σε μεγάλο τηγάνι με
2 κουταλιές σούπας λάδι.
Αλάτισα με 1/2 κουταλάκι αλάτι.
Εβαλα και πιπέρι.
Τα γύρισα για λίγα λεπτά σε δυνατή φωτιά να ροδίσουν λίγο, τα φόρμαρα σαν μεγάλη τηγανίτα και τα άφησα σκεπασμένα σε πολύ χαμηλή φωτιά να ψηθούν (περίπου μισή ώρα).
Όταν θέλησα να γυρίσω την τηγανίτα μου (με τη γνωστή μέθοδο, με το καπάκι) για να ροδίσει καλά και η άλλη μεριά, παίχτηκε το δράμα! Να τ΄αφήσω μοναχούλια τους ή να βάλω και αυγουλάκια; Τελικά έβαλα 3. Έπηξαν, τα "τούμπαρα", έβαλα και 80 γρ. γραβιέρα τριμμένη από πάνω και την άφησα να λειώσει.


(Οι φωτογραφίες : 1) το φαγάκι έτοιμο προς βρώσιν 2)τρίψιμο της πατάτας (εδώ ωμής) 3)το κομμένο πράσο 4)το φαγάκι πριν προσθέσω τ΄αυγά - θα μπορούσε ωραιότατα να μείνει χωρίς αυγά 5)το "τουμπάρισμα" με τη βοήθεια του καπακιού)

Αλλιώτικο σπανακόρυζο

Φαίνεται ότι το συνηθίζω να μαγειρεύω αλλιώς γνωστά φαγητά.
Σήμερα θα σας πω για το "αλλιώτικο σπανακόρυζο". Της εποχής, μια και είναι απόλυτα νηστήσιμο - και βέβαια υγιεινό.

H μαμά μου είναι εξαιρετική μαγείρισσα. Κάποια φαγητά της όμως (μαγειρεμένα λίγο ώς πολύ όπως μαγειρεύονται από τις περισσότερες ελληνίδες νοικοκυρές) ΔΕΝ μ΄ άρεσαν κι εξακολουθούν να μη μ΄ αρέσουν. Ένα απ΄αυτά είναι το σπανακόρυζο. Ιδού η δική μου εναλλακτική εκδοχή, που ... μ΄αρέσει - και πολύ!

Μαραίνω σε λάδι αρκετό ξερό κρεμμύδι, προσθέτω σπανάκι (ως τεμπέλα βάζω κατεψυγμένο, αλλά προφανώς καλύτερα να είναι φρέσκο). Μόλις βράσει το σπανάκι, προσθέτω ρύζι (προσωπικά προτιμώ κάποιας ποικιλίας που κάνει για ριζότο, αλλά όλες οι ποικιλίες κάνουν) και κρασί (όχι νερό). Αντί για αλάτι βάζω σάλτσα σόγιας. Προς το τέλος προσθέτω πιπέρι και μπόλικο άνηθο. Αυτό είναι!
Όποιος θέλει προσθέτει παρμεζάνα τριμμένη στο πιάτο του -του πάει πολύ, αλλά δεν είναι καθόλου απαραίτητη.

Οι βασικές διαφορές από το σπανακόρυζο της μαμάς μου, που δέ μ΄αρέσει, είναι : ΟΧΙ ΝΤΟΜΑΤΑ (κυρίως), ΚΡΑΣΙ αντί για νερό, ΣΟΓΙΑ αντί για αλάτι, ΟΧΙ λεμόνι (αυτό δεν το βάζει στο φαγητό η μαμά, αλλά το έχει δίπλα για όποιον θέλει).

Αν έχει πολύ (και κατάλληλο) ρύζι και λίγο σπανάκι, μπορεί να ονομαστεί "ριζότο με σπανάκι". Εγώ το φτιάχνω με πολύ σπανάκι και λίγο ρύζι. Εσείς φτιάξτε το και ονομάστε το κατά τα γούστα σας!

Καλή όρεξη!

Kουσκούς με λαχανικά

Από τα πιο αγαπημένα μας φαγητά!

Σωτάρω σε ελάχιστο λάδι σε δυνατή φωτιά χωριστά το καθένα (για λόγους άνεσης στο ανακάτεμα) λαχανικά κομμένα σε κύβους 2 εκατοστών :

κολοκύθια

μελιτζάνες

καρότα

πιπεριές

κρεμμύδι

σέλινο

και μετά τα βράζω σε πολύ νερό με

χυμό ντομάτας

λάδι

αλατοπίπερο

ρεβίθια ήδη βρασμένα σε σκέτο νερό

μπόλικο θυμάρι.

Βάζω σε βαθύ μπολ ωμό (αγοράζω προψημένο) κουσκούς (όχι ζυμαρικό "κουσκουσάκι", αλλά το αυθεντικό), το περιχύνω με το ζωμό των λαχανικών (καυτό) (αναλογία : 1 μέρος κουσκούς με 1 και 1/3 ζωμό), προσθέτω και λίγο αλάτι και αφήνω κανα 5λεπτο να φουσκώσει.

Σερβίρω το κουσκούς με στραγγισμένα λαχανικά από πάνω. Η ήδη εξαιρετική γεύση απογειώνεται με σάλτσα Harissa (από πιπεριές καυτερές, σκόρδο, κόλιαντρο και κύμινο - υπάρχει έτοιμη σε μεγάλα SM σε σωληνάριο ή βαζάκι - αν βρείτε, δοκιμάστε την οπωσδήποτε! αλλά με προσοχή! Μην καείτε και με βλαστημάτε!).

Νοστιμότατη παραλλαγή είναι να βράσει και αρνί (ή μοσχάρι) μαζί με τα λαχανικά (σωταρισμένο ή όχι). Αν βάλετε κρέας, προσέξτε να είναι χωρίς κόκκαλα ή (καλύτερα, μια και τα κόκκαλα δίνουν γεύση στο ζουμί) βράστε το χωριστά και σουρώστε το ζουμί πριν του προσθέσετε τα λαχανικά και τα ρεβίθια!

Καμιά φορά παραλείπω τα ρεβίθια (όταν το φτιάχνω την τελευταία στιγμή με λαχανικά που έχουν περισσέψει, οπότε και δεν μπαίνουν όλα τα παραπάνω είδη λαχανικών στη μαρμίτα).

Κατά κανόνα δεν σωτάρω τα λαχανικά - πάλι θαυμάσιο είναι.

Συμβουλές : Να έχει μισοβράσει το κρέας όταν προσθέσετε τα λαχανικά. Μπορείτε να τα κόβετε ενώ βράζει το κρέας και να τα προσθέτετε ένα-ένα αφήνοντας τελευταία πιπεριές, κολοκύθια και μελιτζάνα που βράζουν γρηγορότερα.

Ο κούνος που πνίξαμε ...

... στο κρασί και στη ρίγανη!

Βάζουμε το κουνέλι (κομμένο σε κομμάτια- εγώ παίρνω μόνο μπούτια- πλυμένο και στεγνωμένο καλά) να ροδίσει απ΄όλες τις μεριές σε λίγο λάδι σε μέτρια φωτιά (προσοχή, πιτσιλάει σα διάολος!).

Προσθέτουμε πολύ κρεμμύδι χοντροκομμένο και σκόρδο επίσης χοντροκομμένο και αφήνουμε να ροδίσουν κι αυτά ελαφρά ανακατεύοντας κάθε τόσο.

Σβήνουμε με μπόλικο κρασί, αλατοπιπερώνουμε, σκεπάζουμε και αφήνουμε να βράσει σε χαμηλή φωτιά. Αναποδογυρίζουμε τα κομμάτια του κουνελιού 2-3 φορές.

Μόλις είναι έτοιμο, ρίχνουμε χυμό λεμονιού και σβήνουμε το μάτι.
Προσθέτουμε ρίγανη και αφήνουμε λίγο σκεπασμένο.

Ταιριάζει υπέροχα με πατάτες τηγανητές, αλλά του πάνε πολύ και οι βραστές πατάτες, το ρύζι, και ο πουρές.

"Κάτι" με παστουρμά.. :-D

Ήθελα να φτιάξω κάτι σαν πίτα Καισάρειας (με παστουρμά, κασέρι και ντομάτα), αλλά πολύ λιγότερο λιπαρό. Απέκλεισα και το φύλλο (και για λόγους τεμπελιάς και γιατί το χρειάζεται το λαδάκι του). Τι να χρησιμοποιήσω λοιπόν; Μα... ψωμί του τοστ.

Έτσι λοιπόν λάδωσα ελαφρά το ταψί μου, έστρωσα φέτες ψωμιού του τοστ, τις περιέχυσα με κρασί, σκόρπισα λίγο τριμμένο έμμενταλ, κάλυψα απόλυτα με λεπτές φέτες ντομάτας, επάνω έριξα ακόμα λίγο τριμμένο έμμενταλ, μετά σκόρπισα αρκετό ψιλοκομμένο παστουρμά και τέλος κάλυψα με έμμενταλ (συνολικά περίπου 160 γραμμάρια τυριού). ΄

Το αποτέλεσμα όπως το ήθελα - ελάχιστα λιπαρό- και πολύ νόστιμο.
Το "κάτι" έγινε ανάρπαστο - μέχρι που δεν πρόλαβα να το φωτογραφίσω ψημένο και κομμένο. Η φωτογραφία είναι από τη φάση της ετοιμασίας, πριν την τελική κάλυψη με τυρί.

Πολίτικα αλμυρά κουλουράκια

Αφιερωμένο στην Έλενα, που της αρέσουν τα κριτσίνια

1/2 κιλό αλεύρι (παραδοσιακά άσπρο, αλλά συνήθως το φτιάχνω με μίγμα άσπρου και ολικής άλεσης)

1 φακελάκι baking powder

1 κούπα ελαιόλαδο

1 κούπα νερό

4 κουταλάκια ζάχαρη

1 κουταλάκι αλάτι

Ανακατεύουμε όλα τα υλικά. Πλάθουμε κουλουράκια στο σχήμα που θέλουμε και τα τοποθετούμε σε ταψί με λαδόκολλα (θα ψήσουμε σε 2-3 δόσεις). Χτυπάμε ένα αυγό με λίγο νερό και τα αλείφουμε (μπορεί να παραλειφθεί, αλλά δεν το έχω δοκιμάσει χωρίς αυγό). Σκορπίζουμε επάνω τους μαυροκούκι. Ψήνουμε στους 180 βαθμούς 20- 25 λεπτά.

Το γλυκό της Isabelle

Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην πεις!
Ισχυρίζομαι πως δεν μ΄αρέσουν τα γλυκά. Αλλά ... φαίνεται πως όλα είναι θέμα συνθηκών...Πριν λίγο καιρό πήγα στο σπίτι της φίλης μου της Isabelle που έλειπε σε επαγγελματικό ταξίδι, όπως και ο άντρας της, για να μείνω με τα παιδιά τους τη νύχτα. Έφτασα μάλλον αργά και τα παιδιά είχαν ήδη πέσει για ύπνο. Ψάχνοντας στην κουζίνα να βάλω κάτι να πιω, τα μάτια μου έπεσαν σε ένα pyrex με άγνωστο περιεχόμενο. Έλειπε ένα πολύ μικρό κομματάκι. Δοκίμασα περίεργη ένα ακόμα μικρότερο και... τελικά έφαγα το μισό pyrex που προοριζόταν για τα παιδιά, η άθλια!
Της ζήτησα τη συνταγή για να σας τη φέρω. Η κόρη της η Βιβιάν μου έκανε τη χάρη να το φωτογραφίσει. Το όνομα αυτού : «κλαφουτί».
Ανακατεύουμε με τη σειρά :
120 gr λειωμένο βούτυρο
180 gr ζάχαρη
5 αβγά
4 κουταλιές σούπας αλεύρι με μισό κουταλάκι backing powder και μια πρέζα αλάτι
1 φακελάκι βανίλια
Προσθέτουμε 4 αχλάδια ή 4 μήλα κομμένα σε κύβους ή αντίστοιχη ποσότητα κεράσια χωρίς κουκούτσι (αυτό που κατασπάραξα ήταν με αχλάδια)
Βάζουμε σε βουτυρωμένο σκεύος και ψήνουμε στους 200 βαθμούς 30 – 40 λεπτά.
Η Isabelle και η Vivianne μας εύχονται «καλή επιτυχία».

Μπαλάκια από χουρμάδες και ξηρούς καρπούς

300 γρ. χουρμάδες χωρίς κουκούτσι

150 γρ. καρύδια

150 γρ. αμύγδαλα καθαρισμένα

3 ασπράδια σε σφιχτή μαρέγκα

ξύσμα 3 λεμονιών (ναι, θα το ξαναπώ :-Ρ ! - Προσοχή να είναι χωρίς επικάλυψη)

λίγο ηλιέλαιο

Χτυπάμε καλά στο μηχάνημα που κόβει σα διάολος το 1/3 των καρπών. Χτυπάμε στο ίδιο διαβολομηχάνημα τους χουρμάδες με τους υπόλοιπους ξηρούς καρπούς, αλά ελαφρά - να μείνουν κομματάκια (φωτογραφία)

Ανακατεύουμε με τη μαρέγκα και το ξύσμα. Προσθέτουμε λίγο-λίγο όσο χρειαστεί από την "πούδρα" των καρπών, μέχρι το μίγμα να γίνει εύπλαστο. Πλάθουμε με λαδωμένα (ηλιέλαιο) χέρια μπαλάκια και τα τοποθετούμε σε καλά λαδωμένο (επίσης με ηλιέλαιο) ταψί. Πιέζουμε πάνω στο κάθε μπαλάκι από ένα ξηρό καρπό (φουντούκια δεν είχα, αλλά νομίζω πως θα ταίριαζαν πολύ - περιορίστηκα σε αμύγδαλα, κουκουνάρια και φιστίκια Αιγίνης). Ψήνουμε στους 180 βαθμούς 15-20 λεπτά - μέχρι να ροδίσουν ελαφρά.
Καλή όρεξη με αποκλειστικά φυτικά (και υγιεινά) λιπαρά.

Ζυμαρικά με καπνιστό σολομό, ρόκα και άρωμα λεμονιού

Ένα πολύ απλό και νόστιμο φαγητό.
Ανά μερίδα χρειαζόμαστε :

4-5 φέτες καπνιστό σολομό κομμένες σε κομμάτια (αν βρούμε σολομό σε κομμάτι αντί για φέτες -ακόμα καλύτερα- κόβουμε κυβάκια)

ξύσμα ενός ανεπεξέργαστου λεμονιού

2 μεγάλες-μεγάλες χούφτες ρόκα

ελάχιστο λάδι ή βούτυρο

100 γρ. ζυμαρικό

πιπέρι μπόλικο Η εκτέλεση απλούστατη : Βράζουμε το ζυμαρικό (κατά προτίμηση πλατειές noodles - δεν ξέρω πώς τις λένε) σε αλατισμένο νερό - al dente βέβαια. Στραγγίζουμε και βάζουμε πάλι στην κατσαρόλα με λίγο λάδι ή βούτυρο. Τα γυρίζουμε λίγο, προσθέτουμε όλα τα υλικά και ανακατεύουμε λίγο ακόμα. Σερβίρουμε. Τρώμε :-)
Σημειώσεις: Στη φωτό δεν έχει ακόμα πιπέρι. Μην το ξεχάσετε! Του πάει πολύ. Επίσης η ρόκα που είχα δεν ήταν αρκετή.
Αντί για ρόκα, μπορείτε να βάλετε φύλλα φρέσκου σπανακιού, αν σας φαίνεται πολύ πικάντικη για τα γούστα σας. Μπορείτε να προσθέσετε και λίγο χυμό λεμονιού.

Αυγά με πατάτες βραστές

(άν θέλετε πείτε το συνταγή, πρόκειται όμως απλώς για ένα συνδυασμό που πολλοί δεν σκέφτονται να κάνουν)

Όταν ήμουν μικρή, η μαμά μου έφτιαχνε συχνά για μάς τα παιδιά αυγά τηγανητά με πατάτες τηγανητές. Η αδερφή μου βλέπετε ήταν πολύ μίζερη στο φαγητό και ήταν ελάχιστα τα πιάτα που τιμούσε - κι ένα απ΄αυτά ήταν το παραπάνω. Τώρα πια τηγανίζω ελάχιστα - και πατάτες σχεδόν ποτέ. Τις προτιμώ βραστές. Φτιάχνω μάλιστα και μια εξαιρετική πατατοσαλάτα.

Αλλά προς το παρόν θα σας πώ για τις βραστές πατάτες με βραστά αυγά, που είναι απλούστατο, νοστιμότατο και κυριολεκτικά "της τελευταίας στιγμής" πιάτο, μια και αυγά και πατάτες υπάρχουν σχεδόν πάντα στο σπίτι.

Καθαρίζουμε πατάτες (2-3 για κάθε άτομο, ανάλογα με το μέγεθός τους και την όρεξή μας), τις κόβουμε σε κύβους με ακμή περίπου 2 εκατοστά και τις βράζουμε σε αλατισμένο νερό για 15 λεπτά. Σουρώνουμε αμέσως και μοιράζουμε στα πιάτα.

Παράλληλα βράζουμε 2 αυγά ανά άτομο για 4-6 λεπτά (ανάλογα με το μέγεθός τους), δηλαδή τόσο, ώστε να πήξει το ασπράδι και να μείνει μαλακός ο κρόκος. Τα καθαρίζουμε, τα βάζουμε πάνω από τις πατάτες και ζουλάμε με το πηρούνι, ώστε να λειώσουν ή τέλος πάντων να χυθεί ο κρόκος πάνω στις πατάτες. Ανακατεύουμε, βάζουμε αλάτι και πιπέρι και απολαμβάνουμε.
Δεν χρειάζεται τίποτα άλλο, αλλά αν κάποιος επιμένει, μπορεί να προσθέσει λίγο βούτυρο ή λίγο λάδι.

Ψωμί γεμιστό με πράσο

Είναι θεϊκό!!!

Για μια παραλληλόγραμμη φόρμα του κέικ μήκους 30 εκατοστών, χρειαζόμαστε ζύμη για πίτσα από 250 γρ. αλεύρι.
Αν δεν έχετε άλλη συνταγή, πάρτε τη δική μου :

- 250 γρ αλεύρι
- μισό φακελάκι (1 κουταλάκι) μαγιά σκόνη
- 1 κουταλάκι αλάτι
- 1 κουταλάκι ζάχαρη
- ½ κούπα +2 κουταλιές ακόμα χλιαρό γάλα (ή νερό)
- 2 κουταλιές σούπας λάδι

Ανακατεύουμε τα στερεά υλικά, προσθέτουμε τα υγρά και ζυμώνουμε (στο μίξερ, βέβαια!). Αφήνουμε κανα 2ωρο να φουσκώσει η ζύμη.

Στο μεταξύ, για να φτιάξουμε τη γέμιση, σωτάρουμε λίγο σε

- ½ κουταλιά σούπας λάδι η μαγειρικό βούτυρο
- 2 κρεμμύδια κομμένα στη μέση κατά μήκος και μετά σε λεπτά ημικύκλια
- 2 σκελίδες σκόρδο λειωμένες.
Προσθέτουμε
- 3 μικρά πράσα (το άσπρο και λίγο από το κίτρινο) σε ροδέλες
- 1 κουταλάκι σκόνη κάρυ
και σωτάρουμε σε μέτρια –χαμηλή φωτιά κανα 10λεπτο. Ρίχνουμε στο τηγάνι
- 1 dl κρασί (ή νερό)
- ¼ κουταλάκι αλάτι
- πιπέρι.
Βράζουμε σκεπασμένα σε χαμηλή φωτιά μέχρι να απορροφηθούν τα υγρά.
Αφήνουμε να κρυώσει και αναμειγνύουμε με
- 75 γρ γραβιέρα γλυκειά χοντροτριμμένη
- 50 γρ φουντούκια χοντοκομμένα
- 2 μικρά αχλάδια σε λεπτά φετάκια.

Βάζουμε λαδόκολλα στη φόρμα. Απλώνουμε τη ζύμη σε παραλληλόγραμμο 50 x 30 εκατοστά πανω σε ελαφρά αλευρωμένη επιφάνεια και απλώνουμε επάνω της τη γέμιση αφήνοντας ένα περιθώριο 2 εκατοστών χωρίς γέμιση γύρω-γύρω.

Τυλίγουμε σε ρολό με άξονα παράλληλο στη μεγάλη διάσταση (φωτό). Κόβουμε τον κύλινδρο στα 2 κατά μήκος και «πλέκουμε» τα δύο κομμάτια έτσι, ώστε επάνω να βρίσκεται πάντα κάποια κομμένη τους πλευρά (ήτοι να φαίνεται γέμιση). Κομματάκι δύσκολο, αλλά μη σας πιάσει τελειομανία – ωραίο θα γίνει! Μεταφέρουμε στη φόρμα. Κι αυτό δύσκολο, αλλά αν σας πέσει στον πάγκο λίγη γέμιση, την ξαναρίχνετε πάνω στο ψωμάκι και δε σκάτε.

Αυτή τη διαδικασία προτείνει η συνταγή, αλλά το είχα απλοποιήσει το θέμα. Πώς στην ευχή το έκανα όμως; Δε θυμάμαι, που να πάρει! :-( Πάει καιρός που δεν το έχω φτιάξει. Νομίζω πως δεν έκοβα τον κύλινδρο, αλλά τον συμπίεζα σαν σε ζιγκ-ζαγκ για να χωρέσει στην φόρμα των 30 εκατοστών και μετά έπαιρνα το μαχαίρι και τό 'παιζα Τζακ Αντεροβγάλτης, τουτέστιν έκανα βαθιές και μακριές χαρακιές κοντά-κοντά, για να αποκαλυφθεί η γέμιση.Δοκιμάστε κάποιος τολμηρός και πείτε μας, please!

Aφήνουμε σκεπασμένο να φουσκώσει για κανα τέταρτο. Ψήνουμε χαμηλά σε προθερμασμένο στους 200 βαθμούς φούρνο για περίπου 25-30 λεπτά.

Τροποποίηση :
Αυτή είναι η συνταγή όπως τη βρήκα σ΄ένα περιοδικό. Τέλεια, αλλά επειδή γλυκίζει ελαφρά, την τροποποίησα και αντί για γλυκιά γραβιέρα και φουντούκι βάζω ροκφόρ και καρύδι. Μάλιστα ροκφόρ περισσότερο από τα 75 γρ – ας πούμε περίπου 100. Η γνώμη των υπολοίπων για το ποια εκδοχή είναι καλύτερη διχάζεται. Όμως αρέσουν σε όλους και οι δύο πολύ. Στη φωτό η εκτέλεση με γραβιέρα και με κομμένο κύλινδρο –όπως βλέπετε δεν έχασε σε εμφάνιση
:-DDD

Μπορείτε να το φτιάξετε και εκτός φόρμας - τότε θα "πέσει" και θα απλώσει σε μήκος και πλάτος, αλλά πάλι υπέροχο θα είναι.

Κάστανα ...ορυκτά

Μια εξαιρετικά απλή συνταγή, που θ΄αρέσει σίγουρα - τουλάχιστον στη Χουανίτα ;-) .
Υλικά
Μαρόν γκλασέ *
Μαρέγκες έτοιμες
Κρέμα γάλακτος
Εκτέλεση
Κόβουμε τα μαρόν γκλασέ στα 2 ή στα 4 και σπάμε τις μαρέγκες σε κομμάτια περίπου 2 εκατοστών. Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος (χωρίς ζάχαρη- είναι αρκετά γλυκά τα κάστανα και οι μαρέγκες) μέχρι να πήξει καλά. Ανακατεύουμε με τα κομμάτια κάστανου και μαρέγκας και τοποθετούμε σε πιατέλα, πετώντας (κυριολεκτικά) το μίγμα κουταλιά-κουταλιά, ώστε να φαίνεται σαν βουνά (χιονισμένα) (εξ ού και το ορυκτόν). Το αν θα φάτε ολόκληρα ... κομμάτια βουνού ή θα ... εξορύξετε τα καστανάκια, δικό σας θέμα. Εγώ πάντως προτιμώ το βουνό :-D*

* Τα ήδη βρασμένα κάστανα που έχει Χουανίτα, μπορεί να τα καραμελώσει, όπως περιγράφει η Πηνελόπη εδώ , αλλά ολόκληρα (θα μισοδιαλυθούν έτσι κι αλλιώς) και με ελάχιστο υγρό.

Σημείωση : Την ιδέα την πήρα από την Άσπα, που είχε δώσει στο Hungry μια συνταγή όμοια, αλλά με φράουλες αντί για κάστανα. Εξαιρετική για την εποχή της φράουλας!

Ζητώ συγγνώμη που δεν έβαλα φωτογραφία, αλλά δεν έχω τίποτα σχετικό και προτίμησα να σας γράψω τη συνταγή τώρα που είχα καιρό. Αν κάποιο καλό κορίτσι εκτελέσει τη συνταγή, κ.λ.π. κ.λ.π..... (merci!)

Δυο πρόχειρες φωτό τοποθετήθηκαν από το Τζάντε μέχρι να μας το φτιάξει κάποια ή κάποιος!

Μαροκάνικο κουνελάκι με αμύγδαλα

Το περασμένο Σάβατο είχα μαγειρέψει για φίλους. Ήρθαν όλοι με το "κάτι" τους , τα πουλάκια μου! Η φίλη μου η Μαρία (που την αποκαλούμε "τρελή" - αλήθεια φαντάζεστε το λόγο;;; :-D ) αντί συνεισφοράς στο φαγοπότι μου έφερε ένα βιβλίο με μαροκάνικες συνταγές!
Χτες μου εμφανίστηκε με ... μια γαβάθα άγρια χόρτα από την Ελλάδα!!! Ναι!!! Πώς τα κατάφερε το θηρίο μη ρωτάτε (έχει τις σωστές γνωριμίες ίσως!) - πάντως τους δώσαμε και καταλάβανε (Κικίτσα εδώ να σε είχα να έλεγες τι χόρτα ήταν! Περισσότερα είδη απ΄όσα παρουσίασες - αν είναι δυνατόν!!!). Και ρωτούσε αν μου άρεσαν οι συνταγές του βιβλίου...
Τό 'πιασα λοιπόν το μήνυμα : για να μου φέρνει χόρτα από Ελλάδα πρέπει να της κάνω το τραπέζι με μαροκάνικα πιάτα! Έτσι απόψε δοκίμασα την πρώτη μαροκάνικη συνταγή, την οποία έκρινα καταλληλότατη για το site μας και σας την παρουσιάζω :
Χρειαζόμαστε

1 κουνέλι σε κομμάτια

100 γρ αμύγδαλα ασπρισμένα

1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο

4 κουταλιές σούπας (ΚΣ) λάδι

2 ΚΣ μαγειρικό βούτυρo

αλάτι, πιπέρι

1 ΚΣ αλεύρι

λίγο νερό (25 cl λέει)

2 κομμάτια κανέλα

μια πρέζα σαφράν (κρόκο) (προσοχή μη βάλετε πολύ αν δεν τρελαίνεστε για σαφράν - το λίγο όμως το χρειάζεται οπωσδήποτε - το λέω εγώ που δε μ΄αρέσει)

1 κουταλάκι ginger (φρέσκο, τριμμένο)

1 ματσάκι (μάλλον μικρότερο απ΄τα ελληνικά εννοεί - βάλτε κατά βούληση) μαϊντανό ψιλοκομμένο

και... σηκώνουμε τα μανίκια
Τηγανίζουμε ελαφρά τα αμύγδαλα ολόκληρα σε λίγο από το λάδι και τα αφήνουμε στην άκρη. Ζεσταίνουμε το υπόλοιπο λάδι με το βούτυρο και ψήνουμε το κουνέλι και το κρεμμύδι σε μέτρια φωτιά γυρίζοντας κάθε τόσο. Μόλις ροδίσουν (μην παραπάρουν!) πασπαλίζουμε το αλεύρι, γυρίζουμε λίγο ακόμα και προσθέτουμε το νερό, τα αρωματικά και τα μπαχαρικά. Ψήνουμε σε χαμηλή φωτιά σκεπασμένο ανακατεύοντας κάθε τόσο μέχρι να μαλακώσει το κουνέλι και προσθέτοντας νερό αν χρειαστεί, ώστε να μείνει μπόλικη σαλτσούλα (προσοχή μην κολλήσει, μια κι έχει αλεύρι). Σερβίρουμε και επάνω σκορπίζουμε τα αμύγδαλα.
Για συνοδευτικό έκανα το χατήρι του καλού μου και έφτιαξα πατάτες τηγανητές (όπως βλέπετε στη φωτό). Προσωπικά τις προτιμούσα βραστές. Πασπάλισα και με επιπλέον μαϊντανό.

Ταϊλανδέζικο κοτόπουλο με πατάτες και φιστίκια

Μετά τη βορειοδυτική Αφρική, ας ταξιδέψουμε στη νοτιοανατολική Ασία - αν και η συνταγή έχει προσαρμοστεί έτσι, ώστε να μη χρειαστεί να φύγουμε από την Ελλάδα :-)

Χρειαζόμαστε :

- 750 gr κοτόπουλο (ή 500 gr μοσχάρι π.χ. νουά) σε κομμάτια μεγέθους μπουκιάς
- 4 μέτριες πατάτες σε κομμάτια ίσου μεγέθους με το κρέας
- 2 μέτρια κρεμμύδια σε μεγάλα κομμάτια (στα 2 κάθετα στον άξονά τους και μετά στα 4)
- μια κονσέρβα 400 ml γάλα καρύδας
- 4 κουταλιές σούπας (ΚΣ) μαύρη ζάχαρη (ε, ας είναι και άσπρη)
- το ξύσμα και 2 ΚΣ χυμό lime ή λεμονιού
- 4 ΚΣ φιστίκια αράπικα ψημένα
- 1 φύλλο δάφνης
- 1 1/2 κουταλάκι αλάτι

και για το μίγμα μπαχαρικών:
- ένα μάλλον μικρό κρεμμύδι
- 5 σκελίδες σκόρδο
- 1 ΚΣ κόλιαντρο σκόνη
- 1 κουταλάκι κύμινο σκόνη
- 1/2 κουταλάκι (ή λιγότερο -ή και περισσότερο!) καυτερό κόκκινο πιπέρι-κάποιοι τυχεροί μπορούν να βάλουν πέρι-πέρι ;-)
- 5-6 γαρίφαλα και 2-3 μπαστουνάκια κανέλα σε τουλπάνι

Ξεκινάμε

Χτυπάμε στο blender μέχρι να γίνουν πολτός το μικρό κρεμμύδι και το σκόρδο. Βάζουμε το μίγμα σε κατσαρόλα με 3 ΚΣ από το γάλα καρύδας (αν έχει διαχωριστεί σε αραιό "νερόγαλο" και "κρέμα", προτιμούμε την "κρέμα"), προσθέτουμε τα μπαχαρικά και ψήνουμε λίγη ώρα, μέχρι να αρχίσουν να αναδύουν το άρωμά τους.

Προσθέτουμε το κρέας, όλα τα υλικά εκτός από τις πατάτες και τα κρεμμύδια και 1/2 λίτρο νερό και βράζουμε μισοσκεπασμένο σε μέτρια-χαμηλή φωτιά μισή ώρα αν είναι κοτόπουλο (υποθέτω ότι δεν πήρατε χωριάτικο!) (ή 50 λεπτά, αν πήρατε μοσχάρι).

Προσθέτουμε τις πατάτες και τα κρεμμύδια και σιγοβράζουμε για 20 λεπτά ακόμα (σας συμβουλεύω να μην το βράσετε παραπάνω, κι ας σας φαίνονται λίγα τα 20 λεπτά! Οι πατάτες πρέπει να "κρατάνε" λίγο). Αφαιρούμε το δαφνόφυλλο και τα κανελογαρίφαλα και σερβίρουμε με αρωματικό ρύζι.

Σημείωση : Η εκτέλεση που βλέπετε στη φωτογραφία είναι με 1/2 κουταλάκι γαρίφαλο και 1 κουταλάκι κανέλα σκόνη - φαντάζομαι ότι έτσι γίνεται πιο σκουρόχρωμο. Αν θέλετε πιο ζεστό χρώμα, προσθέστε λίγο κουρκουμά.

Σαλάτα με avocado και grapefruit

Μια ωραία ιδέα για να συνοδεύσετε το θαυμάσιο φαγάκι της Elie ή να σερβίρετε με φρυγανισμένο ψωμάκι σαν κύριο γεύμα όταν θα νηστεύετε. Αν δεν σας αρέσει η ελαφριά πικράδα του grapefruit, μπορείτε να βάλετε πορτοκάλι (στη φωτογραφία έχω βάλει κι απ΄τα δυό, μια και είχα μόνο ένα από το καθένα και πολύ μικρά).

Κόβετε σε μεγάλα κομμάτια μια πράσινη σαλάτα με ουδέτερη γεύση (π.χ. «σαλάτα», Eisberg, Zuckerhut). «Φιλετάρετε» ένα grapefruit (για ομορφότερο αποτέλεσμα ροζ) και ένα ώριμο αλλά όχι πολύ μαλακό avocado. Φτιάχνετε ένα ελαφρύ dressing με λίγο λάδι, ξύδι, αλάτι, πιπέρι και το ζουμί που θα βγάλετε αν στίψετε με το χέρι σας ό,τι απέμεινε από το φιλετάρισμα του grapefruit .

Στρώνετε σε πιατέλα τη σαλάτα και ραντίζετε με το μισό dressing. Ανακατεύετε λίγο. Απλώνετε από πάνω τα κομμάτια του avocado και του grapefruit. Ραντίζετε με το υπόλοιπο dressing και σκορπίζετε στην επιφάνεια σχινόπρασο ψιλοκομμένο, ό,τι σπόρους σας βρίσκονται (κολοκύθας, ηλιόσπορους, λιναρόσπορους, σουσάμι κ.λ.π.- τους βρίσκετε στα καταστήματα ειδών υγιεινής διατροφής χωριστά ή και σε μίγμα) και ροζ πιπέρι τριμμένο (ή πιπέρι με λουλούδια, αν έχετε).

Μήλος, η ιδιαίτερη

Λατρεύω τη θάλασσα και με κάθε ευκαιρία πάω να τη συναντήσω. Η θέα της με γαληνεύει, οι ήχοι της με νανουρίζουν. Η μυρουδιά της μου ξυπνάει γιατρευτικές μνήμες, η αλμύρα της διεγείρει τη γλώσσα μου και η αίσθηση του θαλασσινού νερού κάνει να νιώθω πανάλαφρο το κορμί μου. Εφέτος ήταν η σειρά της Μήλου. Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο ηφαιστειογενές νησί, με εξαιρετικά πλούσιο σε διάφορα ορυκτά υπέδαφος, το οποίο μέχρι πρόσφατα ήταν πρακτικά η μόνη πλουτοπαραγωγική του πηγή. Σ΄αυτή την ποικιλία των πετρωμάτων οφείλει το μεγάλο πλούτο χρωμάτων στις ακτές της και την ομορφιά τους. Το νησί έχει σχήμα πέταλου. Ολόκληρο το δυτικό «ημιπέταλο» είναι ορεινό, δύσβατο και πρακτικά ακατοίκητο. Στα νοτιοανατολικά υπάρχουν μερικές προσβάσιμες παραλίες. Η μεγάλη προσφορά σε καταλύματα βρίσκεται στον Αδάμαντα, όπου και το λιμάνι, αλλά όχι πάνω στη θάλασσα, όπως διακαώς επιθυμούσα εγώ. Η μόνη περίπτωση να βρω δωμάτια στη θάλασσα –μου είπαν- ήταν στα Πολλώνια, στο ακρωτήριο Πελεκούδα, αλλά το μέρος το πιάνει πολύ ο αέρας.

Δεν πτοήθηκα, πήγα στα Πολλώνια. Και ήμουν τυχερή. Ανακάλυψα στην Πελεκούδα το πανέμορφο κατάλυμα της πολύ φιλόξενης Μαίρης Οικονόμου (που τη θεωρώ πια φίλη μου) και της κόρης της Τάνιας, με κάτι ιδιαίτερο και αλλιώτικο σε κάθε του δωμάτιο, εξαιρετικό φαγητό σε 2-3 εστιατόρια (ο μάγειρος του «γιαλού» ήταν πολύ επινοητικός), ένα απίθανο μπαρ κυριολεκτικά μέσα στη θάλασσα (κάποια τραπέζια βρίσκονται σε μια εξεδρα), που δυστυχώς δεν πρόλαβα να φωτογραφίσω γιατί έκλεισε – ήταν Σεπτέμβρης βλέπετε, ακόμα ένα μπαρ (που ευτυχώς δεν έκλεισε :-D) και ... καθόλου άνεμο (ίσως επειδή είχε τελειώσει η εποχή των μελτεμιών).

Κάποιες φωτογραφίες-πρέσβεις της Μήλου μ΄έπεισαν να μετακινούμαι κάπου-κάπου από τα Πολλώνια για να δω και το υπόλοιπο νησί. Ένας γύρος με σκάφος είναι must στη Μήλο. Ακόμα καλύτερα δύο διαφορετικά δρομολόγια. Υπάρχουν καμιά 10ριά σκάφη – τα περισσότερα κάνουν την ίδια διαδρομή από τον Αδάμαντα στο Κλήμα (με τις χαρακτηριστικές ράμπες κάτω από τα σπίτια, όπου φυλάσσονται οι βάρκες το χειμώνα), στους βράχους «Αρκούδες», στο ακρωτήρι Βάνι με τα παράξενα χρώματα (όπου φαίνονται υπολείμματα εγκαταστάσεων για τη φόρτωση μεταλλευμάτων), κατά μήκος των δυτικών ακτών του νησιού μέχρι τη Συκιά (όπου ένας μεγάλος κύκλος εδάφους έχει καταβυθιστεί) και το σήμα κατατεθέν της Μήλου, το Κλέφτικο.

Τις παραλίες στα νοτιοανατολικά και στα βόρεια του νησιού τις επισκεφτήκαμε με αυτοκίνητο – κάποιες και με λίγο περπάτημα. Δεν φανταζόμουν ότι η Χώρα, η Πλάκα, θα ήταν επίσης πολύ όμορφη. Ευτυχώς που την επισκεφτήκαμε ψάχνοντας ένα συγκεκριμένο ζαχαροπλαστείο για να δοκιμάσουμε καρπουζόπιτα. Καρπουζόπιτα δε βρήκαμε, αλλά ... δε σκάσαμε κιόλας. Πάντως, μια και μου είσαστε γλυκατζούδες, θα σας πω ότι έχει υπέροχη σοκολατόπιτα στα Μαντράκια (βόρεια). Άλλο τυπικό γλυκό της Μήλου είναι το κουφέτο (από κολοκύθα). Αν πάτε στο νησί, δοκιμάστε λιαστό πελτέ ντομάτας, κάπαρη και κρίταμο από το μαγαζί της κυρίας Ειρήνης στον Αδάμαντα. Εξαιρετική είναι και η ξινομυζήθρα της Μήλου.

Φάγαμε γενικά πολύ καλά, και ιδιαίτερα στην «Αρχοντούλα» στην Πλάκα, στην «Εργίνα» στην Τρυπητή (κοντά στην Πλάκα), στο «Γιαλό» στα Πολλώνια και ψάρι στο «Αρμενάκι», επίσης στα Πολλώνια. Πήγα για μια εβδομάδα, έμεινα πάνω από δύο, αλλά δε γύρισα όλο το νησί. Θα ξαναπάω - και για να δω το υπόλοιπο, και για να ξαναδώ κάποια τοπία του και για να αναζωογονηθώ στα Πολλώνια.

Στο album μου μπορείτε να δείτε περισσότερες φωτογραφίες. Βλέποντας κάθε φωτογραφία χωριστά (και όχι με την επιλογή «προβολή διαφανειών») μπορείτε να δείτε και τη θέση της στο χάρτη. Στην επιλογή «προβολή χάρτη»μπορείτε να δείτε τις φωτογραφίες επιλέγοντάς τις πάνω στο χάρτη της Μήλου (τον οποίο μπορείτε και να μεγεθύνετε).

Μύδια «της ψαροπούλας»...

... έτσι μετέφρασα το «marinière» - δεκτές οι ενστάσεις όμως.
Αφιερωμένο στην Εύη, που θέλει νηστήσιμα φαγητά και περιμένει από ... αμαρτωλές :-PPP και σε όλους όσοι νηστεύουν.
(η ίωση ακόμη με βασανίζει και - μια και δεν μπορώ να κάνω σχεδόν τίποτα άλλο -καταγράφω επιτυχημένες συνταγές που φωτογράφισα στο παρελθόν και δεν είχα το χρόνο ή τη διάθεση να τις παρουσιάσω) - 1 κιλό μύδια
- 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
- 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
- 1 κουταλιά λάδι
- θυμάρι (φρέσκο ή ξερό)
- 2 φλ κρασί άσπρο ξερό
- πιπέρι
- μαϊντανό ψιλοκομμένο

Πετάμε τα ανοιχτά μύδια (έχουν αποδημήσει! ενώ τα κλειστά ζουν ακόμα - τα περισσότερα). Ξύνουμε με μαχαίρι να φύγουν τα φυτά και τυχόν κολλημένα όστρακα και τα πλένουμε καλά. Σοτάρουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο στο λάδι και σβήνουμε με το κρασί. Σιγοβράζουμε μέχρι να μαλακώσει το κρεμμύδι (κανα μισάωρο). Προσθέτουμε τα μύδια και τα βράζουμε μέχρι ν΄ ανοίξουν (2-3 λεπτά), ανακατεύοντας κάθε τόσο. Τώρα πετάμε τα κλειστά (και μάλλον ξεμπλέξαμε με όλα τα αποδημήσαντα πλέον) ! Ρίχνουμε το μαϊντανό στο σκεύος, ανακατεύουμε πάλι και σερβίρουμε με φρυγανισμένο ψωμάκι ή μπαγκέτα. Συνοδεύουμε με κρασάκι από το ίδιο που βάλαμε στο φαγητό.

Μπορούμε αντί για λάδι να βάλουμε βούτυρο (έτσι είναι όλες οι συνταγές που έχω –και μάλιστα 100 γρ γι αυτές τις ποσότητες υλικών!!!) αλλά πραγματικά δε βλέπω το λόγο (άλλωστε τα θέλουμε νηστήσιμα)! Θαυμάσια είναι και με λαδάκι. Επίσης μπορούμε να προσθέσουμε μπαστουνάκια καρότου, σέλινου, κολοκυθιού όταν σβήσουμε με το κρασί ή –καλύτερα - κανα δεκάλεπτο αργότερα αλλά έχει τέτοια λαχανικά ένας ψαράς στη βάρκα του; :-) Χώρια που θα έχουν κρατήσει και περισσότερες βιταμίνες αν τα φάμε ωμά σε σαλάτα.

Σημειώσεις
Στη φωτογραφία έχει περισσότερο κρασί απ΄όσο λέει η συνταγή – ειδικά για βούτες! Επίσης τα καφετιά στο νεροχύτη μου δεν είναι βρομιά, αλλά αντανακλάσεις, εν αντιθέσει με τους λεκέδες στο σουπλά, που είναι όντως λεκέδες :-D. Κάποια μύδια στο πιάτο αριστερά δεν είναι πολύ καλά καθαρισμένα – αντιαισθητικό μεν, αλλά η συγκεκριμένη απόθεση ήταν σκληρή σαν πέτρα, οπότε δεν κινδύνευε να διαλυθεί σε λάσπη ή σε άμμο μέσα στο φαγητό (το λέω και για να δείξετε κατανόηση και για να μη βασανιστείτε τρίβοντας με τις ώρες και με βλαστημάτε). Καταλαβαίνετε τώρα γιατί «δεν είχα τη διάθεση» να σας παρουσιάσω τη συνταγή; :-DDDD

Σχόλια εδώ

Νηστήσιμα ελληνοκινέζικα ανοιξιάτικα ρολά (ή πίτα;;)

Μια προσαρμογή της κλασικής κινέζικης συνταγής για ανοιξιάτικα ρολά στα ελληνικά ανοιξιάτικα δεδομένα της σαρακοστής. Προέκυψε μετά από 3 «μεταλλάξεις» *.
Χρειαζόμαστε

-2 σκελίδες σκόρδο
-1 κομμάτι περίπου 3 cm ginger
-2 κουταλιές σούπας αραχιδέλαιο ή ηλιέλαιο (όχι παραπάνω!)
-200 γρ ωμές γαρίδες καθαρισμένες (ή λίγο περισσότερες, ανάλογα με το γούστο και τη χοληστερίνη μας)
-2 φλ ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι
-2 φλ ψιλοκομμένο λάχανο
-1 φλ λεπτά μπαστουνάκια καρότου
-1 φλ ψιλοκομμένο μίσχο σέλερι
-½ κουταλάκι αλάτι
-½ κουταλάκι πιπέρι
-1 κουταλάκι σησαμέλαιο κινέζικο (μόνο αυτό έχει το τυπικό άρωμα)

Τρίβουμε το σκόρδο και το ginger. Κόβουμε τις γαρίδες σε κομμάτια. Ζεσταίνουμε τη μια κουταλιά λάδι σε wok ή τηγάνι και σοτάρουμε ελαφρά το σκόρδο και το ginger. Προσθέτουμε τις κομμένες γαρίδες και τις ψήνουμε ελαφρά. Τις βγάζουμε από το τηγάνι και τις βάζουμε στην άκρη.

Προσθέτουμε στο τηγάνι τη δεύτερη κουταλιά λάδι και το κρεμμυδάκι και σωτάρουμε (μην πάρουν χρώμα). Προσθέτουμε και τα λαχανικά και ψήνουμε 3-4 λεπτά σε δυνατή φωτιά ανακατεύοντας. Κατεβάζουμε από το μάτι, προσθέτουμε τις γαρίδες, αλάτι, πιπέρι και το σησαμέλαιο.

Από δω και πέρα μπορούμε να συνεχίσουμε φτιάχνοντας ρολάκια (περίπου 20 βάζοντας μια γεμάτη κουταλιά της σούπας γέμιση στο καθένα) ή μια μικρούλα πίτα *. Στις φωτογραφίες βλέπετε και τις δύο εκτελέσεις με τις παραπάνω ποσότητες.

Τα ρολάκια μπορούμε να τα τηγανίσουμε σε μπόλικο λάδι ή να τα ψήσουμε στο φούρνο. Αυτά της φωτογραφίας είναι τηγανισμένα, αλλά δεν συνιστώ το τηγάνισμα σε ψηλή θερμοκρασία (γενικά) επειδή αφ΄ενός μεν ρίχνουμε μετά το λάδι στις αποχετεύσεις (δε νομίζω να έχει στη γειτονιά σας κάδο για ανακύκλωση λαδιού) και είναι πολύ ρυπογόνο, και αφ΄ετέρου γεμίζει τηγανίλα το σπίτι. Επιπλέον, αν δεν διαθέτετε φριτέζα με θερμοστάτη ή τουλάχιστον γκάζι για να αντιδράτε άμεσα στις αλλαγές θερμοκρασίας, χρειάζεται πολλή προσοχή να μην κάψει πάρα πολύ το λάδι, γιατί και εξαιρετικά ανθυγιεινό είναι και (ειδικά στην περίπτωση) τα ρολάκια επαναστατούν, χοροπηδάνε και γδύνονται (ξετυλίγονται). Και βέβαια αν τηγάνισμα σε ψηλή θερμοκρασία, τότε με αραχιδέλαιο (φιστικέλαιο) ή άλλο ειδικό λάδι που αντέχει περισσότερο τις ψηλές θερμοκρασίες (κάποτε θα φέρω κάποια στοιχεία που έχω για να ανταλλάξουμε πληροφορίες σχετικά με το τι λάδι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κάθε χρήση). Και οπωσδήποτε στράγγισμα σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας.

Σχετικά με το φύλλο τώρα:

για τα ρολάκια, χρησιμοποίησα έτοιμα φύλλα για springrolls 22x22 cm και για την πιτούλα το μόνο φύλλο που βρίσκω εδώ έτοιμο (ομολογώ την αμαρτία της τεμπελιάς), που είναι το πολύ λεπτό (και εντελώς ακατάλληλο για την περίπτωση).

Συνιστώ ν΄ανοίξετε φύλλο (βέργας) ή ν΄αγοράσετε το πιο χοντρό φύλλο («χωριάτικο» νομίζω το λένε) * για την πίτα, αλλά και για ρολά, αν δεν βρείτε τα ειδικά φύλλα για springrolls.

Aν πρόκειται να τηγανίσουμε, δεν λαδώνουμε το φύλλο. Βρέχουμε με λίγο νερό στην άκρη για να κολλήσει, και πιέζουμε ελαφρά. Αν πρόκειται να ψήσουμε, λαδώνουμε ελάχιστα (τονίζω το ελάχιστα) και το ταψί και το φύλλο και ψήνουμε σε μέτρια-χαμηλή θερμοκρασία μέχρι να ροδίσει.

Το σερβίρισμα

Στις φωτογραφίες τα ρολά είναι σερβιρισμένα με μια έτοιμη σάλτσα για springrolls και με σάλτσα σόγιας με λίγο σουσάμι. Η πίτα με μια ταϊλανδέζικη γλυκο-ξινο-καυτερή σάλτσα (ναι, μου έπεσε πολλή πάνω στην πίτα - θέλει πολύ λιγότερη) την οποία και συνιστώ - και για τα ρολά εννοείται, ή μάλλον κυρίως γι αυτά. Μπορείτε βέβαια να σερβίρετε και τις δύο εκδοχές –και ιδιαίτερα την πίτα- χωρίς σάλτσα.

Συνταγή για την ταϊλανδέζικη γλυκο-ξινο-καυτερή σάλτσα

-μία μεγάλη κόκκινη πιπεριά (γλυκιά)
-2 σκελίδες σκόρδο
-2 καυτερές πιπερίτσες (ανάλογα με το γούστο μας και με το πόσο καίνε)
-¾ φλ ζάχαρη
-¾ φλ ρυζόξιδο (από κινέζικα παντοπωλεία) ή άλλο ξίδι με ουδέτερη γεύση και περίπου 5% οξύτητα (ή αραιώνουμε το ξίδι που έχουμε – βάλτε λίγο στην αρχή και προσθέστε αφού δοκιμάσετε κανα 20λεπτο αργότερα)

Χτυπάμε στο blender όλα τα υλικά μαζί. Τα βάζουμε σε μικρή κατσαρόλα με ¼ λίτρου νερό και σιγοβράζουμε χωρίς καπάκι μέχρι να πήξει ελαφρά (περίπου μισή ώρα).

Συνοδεύει ιδιαίτερα καλά springrolls και άλλα μεζεδάκια, όπως λαχανικά τηγανισμένα σε κουρκούτι με μπαχαρικά και κεφτεδάκια (από κρέας ή λαχανικά).

* Περισσότερα για τις μεταλλάξεις και άλλες λεπτομέρειες στα σχόλια και περισσότερες φωτογραφίες εδώ .

Πρόταση για σερβίρισμα καπνιστού σολομού

(αλήθεια θεωρείται συνταγή αυτό ή θα τ΄ακούσω πάλι από κάποιον μυστήριο; :-D) Απόψε φτιάχνοντας την εξαιρετική συνταγή της Χουανίτας
θυμήθηκα ότι έχω φωτογραφήσει καπνιστό σολομό σερβιρισμένο με τον βέλτιστο για τα γαστριμαργικά μου γούστα τρόπο και μάλιστα έχω υποσχεθεί στην Έλενα να το ανεβάσω στο blog. Ιδέτε λοιπόν τι κάνουμε :
Χρειαζόμαστε
-πολύ καλής ποιότητας καπνιστό σολομό σε πολύ λεπτές φέτες
-κρεμμύδι κομμένο σε εξαιρετικά λεπτές ροδέλες (ή ημικύκλια)
-λεμόνι (χυμό, ξύσμα και μερικές λεπτές φέτες για γαρνιτούρα)
-άνηθο ψιλοκομμένο
-κάπαρη
-ρόκα
-πιπέρι
Ανακατεύουμε το λεμόνι με τον άνηθο και το πιπέρι και βουτάμε μέσα τις φέτες του σολομού. Απλώνουμε σε πιατέλα τις φέτες με τη μια πλευρά κάτω ή τυλίγουμε – ανάλογα με την ποσότητα και το μέγεθος της πιατέλας. Σκορπίζουμε επάνω το κρεμμύδι, κάπαρη και ρόκα, ραντίζουμε με το υπόλοιπο μίγμα λεμονιού και πασπαλίζουμε με πιπέρι.
Σερβίρουμε με ζεστές φρυγανισμένες φέτες ψωμιού και βούτυρο φρέσκο.