ΠΩ ΠΩ ΠΩ ΤΙ ΓΙΝΕΤΕ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ... ΕΝΑ "ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ" ΨΗΝΕΤΕ...

Και πάει που λέτε ο Κάμερον (Καμερουνέζος είναι) στο Κοινοβούλιο και λέγει στην αναπληρώτρια της δολοφονημένης μερικά λογάκια και ήλθε η ώρα να μιλήσει ο πρόεδρος του Εργατικού Κόμματος ο Κόρμπυ...

Ξέρετε εκεί στην βουλή τους κάνουν αστεία χαβαλέ κλπ κλπ.. Αυτός όμως Κύριος, σοβαρός όχι χα και χου... Τι το ήθελε ο άνθρωπας... Άρχισαν από πίσω οι βουλευτάδες του, να ζητούν την παραίτησή του φόρα παρτίδα την ώρα που μίλαγε... Χαμός, στο ίσωμα... Παραιτήσου κλπ κλπ...

Δεν πρόφτακε να τελέψει και όξω από το κοινοβούλιο μαζεύτηκαν 10.000 ναι ναι δέκα χιλιάδες κόσμος για να τον στηρίξουν.... Δέκα χιλιάδες κόσμος στο ΆΨΕ ΣΒΉΣΕ...

Και αυτό δεν είναι τίποτα φίλοι μου... Όξω από κάθε λαμόγιο που πάει να ρίξει τον Κόρμπυ από την αρχηγεία του Εργατικού Κόμματος στρατοπεδεύουν εκατοντάδες εργάτες κάνοντας ΟΛΟΝΥΧΤΙΑ και βρίζοντας τα λαμόγια που κάμουν το πραξικόπημα....

Δεν έχει ματαγίνει τέτοιος πανικός... Τέτοιο γεγονός είναι ανήκουστο.

Ας τα βάνουμε στην σειρά τα πράγματα...

Ο μίστερ Κόρμπυ πήρε την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος μετά τον Μπλέρ όχι γιατί ήθελαν οι Μπλερικοί να τον διαδεχθεί... Στηρίχτηκε στην εργατική τάξη η οποία μαζικότατα γράφηκε στο Κόμμα κατά εκατοντάδες χιλιάδες... Μάλιστα οι Μπλερικοί δεν έκαναν δεκτούς ουκ ολίγους...

Τώρα λοιπόν που οι Τόρυς τα έκαναν σκατά και απόσκατα και κινδυνεύει το Μεγάλη Βρετανία να γίνει να μην πω.... Τώρα λοιπόν μια λύση υπάρχει... Να βάλουν το Εργατικό Κόμμα να πάρει το κουβέρνο αφού βγάλουν στην φόρα την κρίση των Συντηριτικών άντε και κανένα σκάνδαλο... Να βάλουν που λέτε το Εργατικό Κόμμα να κυβερνήσει για να επιβάλλει ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ σ' ούλη την έκταση της Νήσου... Να καταστείλει Σκώτους Ιρλάνδιους κλπ... Και να επιβάλλει μια σκληρή λιτότητα στην Μ. Βρετανία και ίσως να τουμπάρει το δημοψήφισμα...

ΜΟΝΟ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΒΡΩΜΟΔΟΥΛΙΕΣ...

Έλα όμως που τους κάθισε ένας Κόρμπυ από τα παλαιά... Ένας ηγέτης από τα βάθη και τα σπλάχνα της εργατικής τάξης... Το Σίτυ τον μισεί, οι πλούσιοι τον μισούν, οι μπατήριδες γεροπαραλυμένοι τον βλέπουν και ζουρλένονται, όλοι τον μισούν και η εργατική τάξη και η φτωχολογιά τον στηρίζει...  Θα μου πεις γίνονται αυτά:

Εγώ δεν λέγω ότι είναι επαναστάτης ή κομμουνιστής ή ότι άλλο θέτε... Αλλά τους βγήκε ένας που ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΔΟΥΛΙΑ των αφεντικών ΔΕΝ ΚΑΜΕΙ...

Και του κάμουν ένα πραξικόπημα ΜΟΥΡΛΙΑ... Να οι παραιτήσεις της σκιώδους κυβερνήσεως να οι βουλευτάδες να τον βρίζουν μέσα στο κοινοβούλιο!!!!!!!!!! Να οι Μπλερικοί να ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι...

ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΜΠΥ ΌΣΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΉΤΑΝ ΈΝΑΣ ΓΡΑΦΙΚΟΣ...

ΤΩΡΑ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΣΚΛΗΡΑ ΜΕΤΡΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙΛΟΥΝ ΣΚΩΤΟΥΣ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥΣ ΙΡΛΑΝΔΟΥΣ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥΣ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΗΡΩΙΚΗ ΜΑΧΗ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΈΝΩΣΗ...

ΦΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΠΙΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ... ΌΧΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΚΟΡΜΠΥ ΑΛΛΑ ΕΝΑ ΜΠΛΕΡΙΚΟ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΠΡΟΔΩΣΙΑ ΚΟΜΜΑ... ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΩΡΑ..

Γι αυτό τον λόγο ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ για να τον ρίξουν μπας και ετοιμάσουν γρήγορα γρήγορα κάτι που θα τους σώσει...

Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΒΑΘΥ ΤΑΞΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΕΤΕ ΕΜΠΡΟΣ ΤΟΥΣ... ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΟΜΟΜΒΡΟΝΤΙΕΣ...

ΜΕ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΟΙ ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΕΛΕΟΥΣΑ ΒΟΗΘΑ....

ΜΕ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΟΙ ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΕΛΕΟΥΣΑ ΒΟΗΘΑ....

Επειδή σε δαύτη την χώρα πάντα πέφτουμε από τα σύννεφα ή καμωνόμαστε ότι πέφτουμε από τα σύννεφα ας θυμηθούμε τας τοτινάς εποχάς... Η κρίση του 1973 είχε διαλύσει τα ασφαλιστικά συστήματα μεγάλων χωρών (ΗΠΑ) η χώρα έβγαινε από μια τρομερή εθνική ήττα δηλαδή την Κύπρο. Ριμάδα επταετία.

Ωστόσο τα βολεύαμε τόσο καλά... που το γκρι και η φτήνια εξ΄αιτίας της φτώχειας βασίλευαν... Μεγαλώναμε στα υπόγεια, περιμέναμε στις τρεις τα αξημέρωτα στην Αμερικάνικη Αγορά να ψωνίσουμε μεταχειρισμένα Τζιν... Εδώ βασίλευαν τα ΤΕΧΑS κάτι τζιν... Πίκρα....

Ωστόσο οι Αμπελόκηποι κάτω από την Πανόρμου προς την Αμερικάνικη Πρεσβεία ακόμα κρατιόταν. Παραδουλεύτρeς κυκλοφορούσαν (να κάνει και την δουλειά του... ο μπέμπης της φαμίλιας) οι υπαλλήλοι των καταστημάτων είχαν για να παραδίδουν τις παραγγελίες στα σπίτια ποδήλατα (Χρονάς) ή κάτι ξύλινα κουτιά με ρόδες (ο κυρ Σίμος) ο Θανάσης ο παγέμπορος κλπ...

Υπήρχαν που λέτε δύο μανάβικα στην γωνία Πανόρμου και Σούτσου. Προς τα κάτω έναντι του νοσοκομείου Αγία Ελένη ο κυρ. Νίκος. Πιο κάτω δύο μανάβικα. Ο πατέρας μου ο Στέλιος και φάτσα απέναντι άλλο ένα. Ο Ραπανάκης υπήρχε και τότε και έμεινε ως τα σήμερα. Στην Πλατεία Μαβίλη άλλο ένα.

Κάθε πρωί αξημέρωτα στις τρεις ! άλλοι με ιδιόκτητα μέσα (σπάνιο...) άλλοι με μοτοσυκλέτες τρίκυκλες με κασέτες οκτώ τρακ... κάργα στον Ζαγοραίο κινούσαμε για την Λαχαναγορά.... Κόσμος και ντουνιάς... Να ψωνίσουμε...

Τι να ψωνίσουμε το ρημάδι... Για να πάρεις κρυστάλλια αχλαδάκια ήπρεπε να πάρεις ένα σακί λάχανα.. Τα μήλα Ζαγοράς δεν τα αγόραζες αν δεν σου φόρτωναν δύο δεμάτια χόρτα Ιταλικά... Ήταν το γνωστό καπέλο... Τι καπέλο δηλαδή ΣΟΜΠΡΕΡΟ...

Πάγαινες στο μαγαζί με τα πράγματα και άρχιζε το μαρτύριο... Έρχονταν οι πλούσιοι πρώτοι πρώτοι και καλοφαγάδες... Ψώνιζαν τον ανθό και τους φόρτωνες 100% κατακούτελα... Όσο προχωρούσε έβγαιναν οι άνθρωποι της τάξης μας... Θέλω μωρέ κρυστάλλι για την κόρη μου που είναι άρρωστη... Δεν έχω... Μα σε παρακαλώ... Δεν έχω κυρά μου... (τα είχες κρύψει και είχες κάτι σαπάκια όξω...) Από τα μέσα καλέ... Εντάξει θα σου δόκω αλλά θα πάρεις ένα λάχανο και ένα κιλό χόρτα... Τα πλήρωνε τα αχλάδια χρυσά... Μα τι να κάνεις... Ότι σου κάναν έκαμες... Καπέλο καπέλο καπέλο...

Και να τα έχουν κάργα βρέξει με την μάνικα οι χονδρέμποροι τα χόρτα και τα κοφίνια ή τα τελάρα που ζύγιζαν ένα κιλό παραπάνω... Και εκεί έκλεβαν οι χοντρέμποροι.... Α να μην το ξεχάσεις... Τα τελάρα τότε στα αχλάδια, ή τα μήλα ήταν κλειστά ΔΕΝ ΈΒΛΕΠΕΣ ΤΙΠΟΤΑ... Για να δεις τι ψώνιζες έπρεπε να φτύσεις αίμα ή χρήμα... Με το χρήμα όλα τα έβλεπες.... Τι να πουλήσεις όμως πόσο να το πωλήσεις... Μαρτύριο η ζωή.... Κλεψά ασυδοσία...

Όμως τσουλούσε το πράγμα... Τότε οι νοικοκυρές είχαν μεγάλη γκάμα διατροφής. Κολοκύθια για βραστά, άλλα για τηγανητά, αντίδια για φρικασέ, κουκιά να μην τα πολυλογώ ο κόσμος είχε χρόνο να μαγειρεύει και όρεξη για μάσα... Ο Τριχόπουλος ο συγχωρεμένος, πελάτης μου πάλευε να βάνει μυαλό αλλά ποιος τον άκουγε τότες...

Να μην τα παραλέμε εκεί στα τέλη του 70 άρχισε ο κόσμος να αραιώνει... Τα μανάβικα το ένα μετά το άλλο μαράζωναν... Κάτι γένονταν... Ο Χριστόπουλος super market άνοιξε, η ΑΘΗΝΑ και δαύτη άνοιξε, η ΔΗΜΗΤΡΑ... Ο κόσμος άρχιζε να κυκλοφορεί με σακούλες επώνυμες... Οι τσάντες οι δικτυωτές που έρχονταν οι νοικοκυρές αραίωναν... Κεσάτια... Η γειτονιά ερήμωνε... Τα μαγαζά έκλειναν το ένα μετά το άλλο...

Οι τρύπες που κάποτες έβρισκαν νοικιάρι ερήμωσαν... Περπατώ και σήμερα βλέπω και ακούω παιχνιδάδικο εδώ από τότε κλειστό.... Λαχεία και ΠΡΟΠΟ από τότες κλειστό... Βιβλιοπωλείο απέναντι από την Βασ.  Σοφίας από τότες κλειστό...

Περπατώ και βλέπω φαντάσματα κλειστών μαγαζιών που μέσα εκεί ψώνισα, γέλασα, νευρίασα... Με καλούν ράφτρες, μανταρίστριες καλσόν, μπακάλιδες, παγοπώλες, γαλατάδες, βενζινάδικα, κουρείς, ζαχαροπλάστες....

Φρικάρω, τρομάζω, μια μέρα μου λέει μια... «ψιτ έφερε καινούργια παραλαβή μπισκότα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ... τρέχω να ανοίξω το σιδερένιο κουτί με την λαδόκολλα που το σφράγιζε, και μου πετάει ο Δατσέρης ο υδραυλικός μια σωλήνα κατάμουτρα... Ξυπνάει και ο γαλατάς και μου χύνει στην μάπα μέσα από το μεταλλικό γαλβανιζέ δοχείο ξινισμένο γάλα...

Γι’ αυτό σου λέω παντού βρουκουλάκους, με έχουν πάρει στο κατόπι...

H AΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ... Ή Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΒΑΝΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ...

Ποιος κατάσκοπος, ποιος πράκτορας ποιος ανώμαλος νους ώθησε ένα Πατριάρχη εν έτι 2016, απομονωμένο, πένη, αναφερόμενο και ελεγχόμενο από έναν υπαλληλάκο της Τούρκικης Δημοκρατίας να οργανώσει μια τόσο μεγάλη υπόθεση...

Μια υπόθεση σαν την Αγία Μεγάλη Σύνοδο. Όχι στην Νέα Ρώμη, αλλά σε ένα χωριό της Κρήτης. Να μαζώξει πρώτη φορά ούλους τους Ορθοδόξους...

Τρέχω παιδιά μου τρέχω, πρωί βράδυ... Την μια φορά είμαι στην Νέα Νέα Ρώμη στο Μόσχοβο την άλλη στην Σερβία. Σπηδάω λίγο φτάνω στην Γεωργία. Με καλούν στην Σόφια και μου υψώνουν τον τόνο της φωνής. Με χίλιες προφυλάξεις φτάνω στον Αντιοχείας... Πω πω τι μου σούρνουν... Παγαίνω στα Ιεροσόλυμα. Εκεί να δεις... Οι Άραβες χαιρέκακα με αντιμετωπίζουν. Που να σταθώ...

Έχω και κείνους τους Αγγλικάνους, τους Καθόλικους που με σπρώχνουν να γένει η Σύνοδος... Βάι, βάι βάι... Και από φράγκα άστα να παν... Κάτι Ραβένες κάτι μυστήρια Ινστυντούτα σκάνε κάτι τις... Οι πλούσιοι Ρωμιοί... Είναι στα Σιτι πίνουν κάτι ουίσκι ξεγυρισμένα.. Μπίζνες... Μπίζνες... Το κράτος το Ελλήνικος... Μπατήρ ολέ μεγεμελέ...

Μας πήραν μυρωδία οι Σκλαβούνοι και μας δουλεύουν ψιλό γαζί... Αυτή αδελφέ μου δεν είναι Μεγάλη Αγία Σύνοδος. Ελλήνικος, Ρωμέικη, και κάτι Σλαύοι ενάντια στους άλλους Σλαύους δηλαδή κάτι Ρουμάνοι μας έμειναν... Φτώχεια και των γονέων...

Αμ' εδώ η Ελλήνικος Εκκλησία : Τραβάτε με και ας κλαίγω... Θα παν αλλά θα είναι ο νους τους στο ποδόσφαιρο της Φραγκιάς...

Με τούτα και με τα άλλα... Οι Παλαιοημερολογίτες ξεσπαθώνουν... Να δεις υπόγεια ρεύματα... Να δεις τι γίνετε... Πω πω πω... Καραγκιόζ μπερντέ το κάμαν το Ορθοδοξία...

Είμαι που λέτε με ένα τευτέρι. Τάζω στον ένα τάζω στον άλλο... Κοιτάγω το τευτέρι μπας και έχω τάξει τίποτις και συμπέσουν... Που να κοιμηθώ...

Εν τω μεταξύ είναι και η εορτή του Πατριάρχη μας... Με πότησες φαρμάκι ζωή κατηραμένη... Πω πω... Κάτι Αγγλικάνοι βλέπω να παγαίνουν. Τίποτις Παπικοί... Οι άλλοι μουρμουράν κάτι κόσμιες κατάρες... Που πάμε αδέλφια μου: Που οδηγούμαστε... Οι Λατίνοι το είπαν νέτα σκέτα... Ή Σύνοδος ή τέρμα το λιλί τέρμα τα Ινστιντούτα... Οι Κενταμπουριανοί το λάλησαν αντρίκια.. Ή Σύνοδος ή τέρμα τα σούρτα φέρτα... Φέρτα μόνο...

Μας πήρανε χαμπάρι... Αδελφέ μου... Εμείς και εμείς μείναμε κάτι αγόρια με μούσα στο Τουρκιά... Κάτι αδιάφοροι μέσα στις μπίζνες Ελληνοαμερικάνοι. Κάτι Αυστραλοί ΚΑΙ ΔΑΤΣ ΟΛ...

Και τώρα τα δύσκολα... Υπάρχει μέσα σε τούτο το φοβερό αδιέξοδο ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΨΑΜΕ τα λόγια ΟΛΩΝ να τα πάρουμε στο κρανίο και να κυρήξουμε καμιά Ένωση με τίποτα Κενταμπουριανούς ή Λατίνους να δεις μετά τι γίνετε... Γιατί το χτυπημένο σκυλάκι δαγκάνει...

Βρε παιδί μου δεν έμαθαν εκεί στην Νέα Ρώμη ότι σαν ο Ρωμηός πάρει στην κεφαφλή αγέρα... Θα έλθει το πάνω κάτω:

Άλλη μια τάπα στο Ρωμέικο... Άντε και καλή Ανάσταση... Ευχηθείτε μου να αντέξω...

ΓΙΩΤΑ ΣΤΡΑΤΗ.... ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ

Έδρα Παγκόσμιος, τόπος ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ... Άγνωστο πως ένα κύμα ίσως θαλασσινό μου ήφερε μια υπέροχη ποιητική συλλογή.

Μαζί με τον ήχο των κυμάτων ήλθε και μια Ελληνική φωνή . Μια Ελληνική φωνή ανθρώπινη πανανθρώπινη δηλαδίς. Στα γνωστά λημέρια των blog είναι η ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ.
Μόνο και μόνο ότι είναι συνμπλοκερ θα αρκούσε για να γράψω καλά λόγια.

Δεν είναι όμως αυτό. Είναι ότι τα ποιήματά της είναι ΠΟΙΗΜΑΤΑ. Τα παίρνεις τα βράδυα στο κρεβάτι σου και κοιμάτε κανείς αναπαμένος. Πληγωμένος καμιά φορά από τα ξένα

"Δύστροπη Μάνα, γη της Επαγγελίας!
Κάθε που τεμαχίζω το κορμί σου, ανατριχίλα...."

Τες πάντων ήλθα στα χέρια μου αυτή η ποιητική συλλογή... Ήμουν χάλια μήνες τώρα δεν την έπιανα... Την έπιασα και καθάρισαν ούλα ΈΦΥΓΑΝ. Γιατί γράφουμε ούλοι ποιήματα αλλά ΠΟΙΗΤΑΔΕΣ είναι λίγοι...

Ο φάκελος που ήλθε η ποιητική συλλογή στις αντάρες των προσωπικών καταστάσεων εχάθη.. Διευθύνσεις να στείλω στον αποστολέα αυτό που έταξα και ΈΧΩ δεν υπάρχουν πλέον. Ανταριασμένες εποχές περνά καθένας στην ζήση αυτή...

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ Η ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑ ΠΟΥ ΧΕΙ ΤΕΤΟΙΟΝ ΠΟΙΗΤΗ

O Akrat ΖΟΡΙΖΕΤΕ .... ΠΟΛΥ ΚΟΥΡΑΣΗ...

Χαίρε ευλογιμένε κόσμε του  Bloging… ο akrat  σε χαιρετά . Σε χαιρετά γιατί είναι βαθύτατα κουρασμένος. Χαμένος στα υπόγεια της Μονής Πετράκη διαβουλευόμενος, απελπισμένος από τα μεγάλα διαβούλια στις υπόγες της Αγίας εκκλησίας της Ρωσίας. Είμαι πολύ κουρασμένος...

Ψες το βράδυ τα βρόντηξα. Βγήκα εις καταγώγιον και ανέπνευσα φαγητό πορνικόν και ήπια σαν νεροφίδα...

Το θέμα που είχα αναλάβει είναι η προετοιμασία της Αγίας Μεγάλης Συνόδου εις την Κρήτη. Έχω συμμετάσχει στην τελευταία Οικουμενική Σύνοδο τότε που οι Παπικοί ήταν και δεν ήταν Χριστιανοί...  Αλλά τες πάντων τους έκαμα την χάρη... Μετά όταν έγιναν τα αναθέματα και το Σχίσμα ήμουν στις αντιδυτικές επάλξεις... Τες πάντων να μην περιαυτολογώ, αδέλφια μου μποκερ, με τούτα και με τα άλλα προετοίμαζα υπογείως την Αγία Μεγάλη Σύνοδο από τα χρόνια του 1920... Κοντά εκατό έτη πάρλαρα πότε με τον Ρώσο, πότε με τον Αντιοχείας, πότε με τον Φιλανδό, πότε με τους Καλβίνους, Αγγικανούς, Λουθηρανούς και άλλους σχησματικούς...

Πως να τα καταφέρω ο έρμος... Έβγαλα καρούμπαλα στον λαιμό από την πάρλα... Έβγαλα καρούμπαλα στην μέση από τις γονυκλυσίες.. Απαπα τι πίκρα... Και να βγάνουν γλώσσα οι Ζηλωτές κάτι ... Να μην λερώσω την γλώσσα μου...

Γιατί βρε δεν βάνετε μυαλό άπιστοι Ζηλωτές : Δεν Αβλέπετε τα τρομερά λάθη όταν πήγε να γένει Διαμαρτυρομένη η Μεγάλη Εκκλησία της Κωσταντινουπόλεως : Δεν παραδειγματιστήκατε που χάσαμε την Πόλη όταν πήγατε με το σαρίκι και αφήσατε τον Ιουστινιάνη μόνο του με τον Κωσταντίνο : Δεν λέγω βρε παιδί μου να ενωθούμε... Να διολυσθίσωμεν λέγω σε φιλοδυτικές καταστάσεις... Δεν βλέπετε την Κρητική εκκλησιά : Αυτοί άλλαξαν... Οι Ρώσοι : Και προοπτικές έχουν στις Αγιογραφίες τους... Μια χαρά... Δεν λέγω να γίνουμε Ουνίτες αλλά το χρήμα .... Λίγο φράγκο Παπικό... Λίγη αναγνώριση... Τι ωραίες αίθουσες στην Ραβένα... Όχι τα βρωμοσοκάκια της Κωσταντινουπόλεως...

Παίδες  μην μασάτε... Θα υπερασπιστώ την Ενότητα .... Αλλά δεν αρκώ.... Ούλοι είναι έτοιμοι για Σχίσμα.... ΑΤΥΧΩΣ...

ΦΑΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ Ή ΈΝΑ ΑΓΡΙΟΓΟΥΡΟΥΝΟ... ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΣΕ ΛΑΧΑΝΟ ΙΣΠΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΝΤΟΜΑΤΑ ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ....

Πρέπει λοιπόν να περιγράψουμε μια πραγματικότητα «χωρίς πάθος»  αλλά με πόθο για την αλήθεια...

Αυτή η χώρα λοιπόν, εκτός από την αποβιομηχάνιση έπαθε και απο-αγροτικοποίηση... Και ας μην μας πουν για νούμερα και τόνους προϊόντων... Εκτός από τις γνωστές λαμογιές προς τους κουτόφραγκους με τα δίπατα νησιά, με τα ζα που κολυμπούν στην μέση του Αιγαίου γιατί κάργαρε η στεριά, η αλήθεια δεν κρύβετε...  Οι πεζούλες στα νησά παραιτήθηκαν. Οι μη πεδινές εκτάσεις έγιναν ρουμάνια και λόγγοι. Η άγρια πανίδα επέστρεψε ταχιά σε πρωτόγνωρα επίπεδα. Ως και η Εύβοια γέμισε από ένα εξαφανισμένο ζώο το αγριογούρουνο... Η Ήπειρος μου λεν κάργα στις αρκούδες. Βάνουν λέει κάτι φωτοκύτταρα που σαν περνά το ζώο σκάνε κρότου λάμψης τρομάζουν και φεύγουν. Οι λύκοι ξανά εμφανίστηκαν στην Πάρνηθα.. Που σημαίνει προς Θριάσιο και προς Θήβα ανοικτά μέρη... Τα παραδοσιακά μονοπάτια των κατσικιών και προβάτων από Λάρισα προς Πίνδο τελεύουν χρόνο με χρόνο. Για να βρεις συνοδό κοπαδιού Έλληνα ... Ούτε να το συζητάς. Για να βρεις τον παλαιό ρυτινοπαραγωγό, ούτε λόγος.

Οι συμμορίες με τους ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΕΣ που στην δεκαετία ΈΦΑΓΑΝ περιουσίες επαρχιωτών που μέναν στην Αθήνα χρόνια πολλά αδράνησαν μετά το 2.000... Που είναι εκείνες οι ωραίες εποχές της δεκαετίας του 80 στα δικαστήρια...

Όλα αντικαταστάθηκαν από μονό καλλιέργειες. Το βοήθημα από την ελιά έγινε κυρίαρχο εισόδημα. Τα ξινά σαπίζουν κάτω από τα δέντρα, οι οινοπαραγωγοί με 200 στρέμματα κατεβαίνουν στις διαδηλώσεις....

Ένα τρομερό αδιέξοδο εις την αγροτική παραγωγή είναι φανερό εις άπαντες. Σάμπως δεν είναι αδιέξοδη όλη η ύπαρξη της Ελληνικής μικροαστικής τάξης που προσπαθούν ΑΚΟΜΑ να μας πείσουν ότι έχουν στον «ήλιο μοίρα» πουλώντας ένα παντελόνι ημερησίως...

Επιστροφή στα ωραία της αγροτικής παραγωγής. Η ύπαρξη λοιπόν τόσων τρακτέρ στις πεδιάδες Αμερικάνικων (πράσινα) Γερμανικών (από ότι έμαθα και δαύτα πράσινα είναι) και ερυθρών (Ιταλιάνικων) τόσων άλλων γεωργικών μηχανημάτων πρέπει να μας προβληματίσει... Μπας και είμαστε στις γιγάντιες εκτάσεις της Καλιφόρνιας ή στους σιτοβολώνας της Ουκρανίας ;

Μπας και τα ξινά που εισάγουμε από την Αργεντινή ή την Ισπανία είναι όνειρα που βλέπω ; Μήπως είναι μια οπτασία όταν οι Ελληνικές φράουλες πωλούντο εις την Βαρβάκειο κοντά στο 1.5 ευρώ το κιλό στις αρχές Ιανουαρίου και τώρα ΠΟΥ ΑΥΓΑΤΕΝΕΙ η παραγωγή τους σκαρφάλωσε στα 3.5 ευρώ ;

Μήπως είναι αυταπάτη μου ότι πλέον οι αγρότες είναι αγοραστές έκαστο έτος των σπόρων από τις εταιρίες ΠΟΥ ΑΥΞΑΝΟΥΝ τις τιμές... Οι αγρότες της πεδιάδας... σιγά μην καταδέχονται να παράγουν σπόρους... 

Μήπως είναι ψέμματα ότι οι καταναλωτές δεν ξέρουν τα αντίδι ; Μήπως ξέρουν τα μανταρίνια που νομίζουν ότι είναι οι κλημεντίνες.. Ξέρουν σάμπως τα χόρτα ; Η ΜΟΝΟ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ συνεπώς και οι γεωργικές ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ είναι παρούσες και έχουν γίνει ο απόλυτος κανόνας.

Υπάρχουν χιλιάδες πλέον γυναίκες που δεν ξέρουν να μαγειρεύουν. Οι δε άντρες αγρόν ηγόραζον στο θέμα του μαγειρέματος... Τα γρήγορα ή ΈΤΟΙΜΑ φαγητά προϋποθέτουν ΠΡΩΤΕΣ ΎΛΕΣ με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά... Κάθε σούπερ μάρκετ πλέον φτιάχνει και ένα τμήμα έτοιμου φαγητού... Οι κουζίνες στα σπιτικά τα ψυγεία επίσης ΧΑΝΟΥΝ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥΣ... Βλέπεις ένα σακουλάκι με δύο ντομάτες και ένα κρεμμύδι και αυτό κάθε Σάββατο... Τις καθημερινές έτοιμες σαλάτες από το ψυγείο του σουπερ μάρκετ...

Πρέπει να το πούμε ΚΑΘΑΡΑ... Η αγροτική παραγωγή ημέρα με την ημέρα στην χώρα αυτή ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΗ μόνο για εξαγωγή προς την Ρωσία και κάθε ημέρα λιγότερο για την Ελλάδα. Ποιά νοικοκυρά ή νοικοκύρης ξέρει ΠΛΕΟΝ να αγοράζει ψάρι φρέσκο ; Και αφού δεν γνωρίζει να το διαλέξει ΤΟ ΦΟΒΆΤΑΙ και δεν το αγοράζει...

Ξέρεις κανείς τα μήλα Τριπόλεως; Ξέρει κανείς να διαλέγει ένα σωστό λάχανο για σαλάτα ; Ένα λάχανο για λαχανοντολμάδες ; Να μην μιλήσω για ντολμαδάκια, για κολυκυθοκορφάδες, για το ότι δεν ξέρουν τι εστί ΓΙΑΧΝΙ...

ΘΕΜΕ ΔΕΝ ΘΕΜΕ Η ΑΘΗΝΑ ΡΑΓΔΑΙΑ ΓΙΝΕΤΕ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΑΓΗΤΟ...

Έτσι όλοι πλέον λαλούν ότι οι Έλληνες αγρότες είναι περί των 250.000 άτομα. Κυρίως και σχεδόν αποκλειστικά πέριξ και εντός των πεδιάδων. Οι Έλληνες μετά το 1944 (ανάθεμα την Φρειδερίκη και τα μέτρα για να πληγούν οι αντάρτες) ΄έγιναν πεδινοί. Στα 1975 ολοκληρώθηκε και η αγροτική μεταρρύθμιση (τσιφλίκι του Μπέικερ) την ώρα που αυτά ολοκληρώνονταν στα 1600!!!!! Και αφού πήραν οι αγρότες από το 1920 τα κτήματα των τσιφλικάδων και των Μοναστηριών αμέσως πήγαν στην μονοκαλλιέργεια (σταφίδα), κλπ... Και πτώχευσαν... Και μετά τον πόλεμο μπατήρησαν ξανά από χρέη. Και η χούντα τους χάρισε τα χρέη. Και μετά την μεταπολίτευση πήραν ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ τις έκαναν... ότι τις έκαναν... και μέσω της Αγροτικής Τράπεζας έκαναν τα κουβέρνα ψηφοθηρικές αρπαχτές... Και πάει η Αγροτική Τράπεζα και τώρα λεν ότι ξανα μπατήρησαν... Και τώρα τι;

Κάθε μια γενιά που παραλαμβάνει την περιουσία από τον μπαμπά ΜΠΑΤΗΡΑΕΙ...

Και τι θα γίνει δηλαδή ;

ΑΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ...

Αυτό είναι το πρώτο μέρος μιας ανάλυσης που προσπαθώ να κάμω...

O ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ ΣΗΜΕΡΑ.....Μια μεταφυσική διάσταση .....

Το έχουμε πει.. Ζούμε αναπνέουμε ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΙΟΤΙΚΑ.. Κάθε ημέρα που περπατάμε μυρίζουμε το ΠΑΡΟΝ φυσικά αλλά αναπολούμε και το παρελθόν... Όμως έγινε ένα ΘΑΥΜΑ... Μου προέκυψε... Τι να πω...
Περπατούσα προχτές εις την γωνία ΒΑΣ. ΣΟΦΙΑΣ και ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΟΥ... και άκουγα το πιάνο στην διαπασών. Νόμιζα εν μέσω οχημάτων θορυβωδών ότι είμαι αλλοπαρμένος, ένας σαλός περιπατητής που επικοινωνώ με άγνωστες ηχητικές διαστάσεις... Φυσικά θα νομίζετε ότι ο akrat ζουρλάθηκε.. Να ακούς βραδιάτικα πιάνο στην τρομερά θορυβώδη διασταύρωση, ίσως την πιο πολυσύχναστη διασταύρωση των Αθηνών. ..

Χτες όμως ευρέθην στο γνωστό στέκι του ΦΑΡΦΟΥΛΑ και αγόρασα το βιβλίο του Ν.Κ.Παραδείση "ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ". Και πήγα στις τρεις το βράδυ να διαβάσω, για να περάσει η ώρα, την ώρα που εκοιμάτο η σύζυγος. Πήγα εις την σελίδα των κινηματογράφων των ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ. Και μα τον Κάρολο Μάρξ άκουγα νυχτιάτικα ξανά πιάνο... Φρίκαρα. Έκλεισα αμέσως το βιβλίο.

Η γωνία της διασταυρώσεως και βιβλίο αυτό τις νύχτες με φτάνουν σε εμπειρίες μεταφυσικές ; Ή είχα ακούσει κάπου κάποτε καμιά ιστορία και την μετέφερα ασυνείδητα εις το σήμερις;

Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ "ΧΑΡΑΥΓΗ" ....

Κατά τα 1920 σάχτηκε ο πρώτος κινηματογράφος εν Αμπελοκήπους. Λεγόταν "ΧΑΡΑΥΓΗ"... Ευρίσκονταν εις την γωνίαν Βασ. Σοφίας και Φειδηππίδου. Θερινός. Εκείθε οι τότε Αμπελοκηπιώτες μπορούσαν να πιούν την μπυρίτσα τους ή το γλυκάκι τους εις τιμήν των δύο δραχμών... Ταυτόχρονα επαίζοντο και κινηματογραφικές επιτυχίες ΒΟΥΒΕΣ φυσικά... Εαν δεν υπήρχε κάτι για να τραβήξει το αυτί οι άνθρωποι θα σκυλοβαριόντουσαν... Είχαν το λοιπόν και εν ΠΙΑΝΟ...

Θυμάμαι ότι σαν χαμίνι μυξιάρικο έβαζα τα κλάματα σαν πήγαινε στην "ΧΑΡΑΥΓΗ" η Λέλα... Πόσο ερωτευμένος ήμουν μαζί της... ΛΕΛΑ... Στα 1927-1928 εμφανίσθη ο νεαρός Γιάννης Σπάρτακος ετών δέκα τριών...!!!!! όστις έπαιζε ΠΙΑΝΟ εις τον κινηματογράφον "ΧΑΡΑΥΓΗ". Ήταν η πλέον ζεστή νυξ του 1927 που η ΛΕΛΑ κίνησε με τας φίλας της δια την "ΧΑΡΑΥΓΗ"... Ακολούθησα εκλιπαρώντας ένα ραντεβού, να την κεράσω στην μπυραρία του ΘΩΝ μια μπυρίτσα... Η ΛΕΛΑ δεν απαντούσε και χασκογελούσε...

Μπήκαν εις την "ΧΑΡΑΥΓΗ" και ακολούθησα... Άρχισε το έργον. Ο Γιάννης Σπάρτακος ήταν εις μάγος των πλήκτρων... Ιδιοκτήτης ήτο ο  Δημητρίος  Κωβαίος. Παρέσειρε το πλήθος ανάλογα με την πλοκή του έργου... Αργό παίξιμο στην αργή πλοκή, έντονο παίξιμο εις τα κρεσέντα της πλοκής... Εις το διάλειμμα όλες οι κορασίδες έτρεξαν γύρω του. Έτρεξε και η ΛΕΛΑ... Και παρατήρησα ότι ανάμεσα των πλήκτρων του πιάνου άφησε έν σημείωμα. Κίνησα και το πήρα ενώ η ΛΕΛΑ σπαρταρούσε από τα νεύρα της. Γίναμε από δύο χωριών χωριάτες... Ζητούσε ραντεβού εις το κέντρον διασκεδάσεως "Η ΑΝΕΣΙΣ".... Έφυγα πικραμένος. Ποτέ δεν αντάμωσα κατά πρόσωπον την ΛΕΛΑ... Καταγκεμίστηκε...

Όμως την επομένη χρονιά άνοιξε εκ του ΦΑΡΕΑ και ο πρώτος χειμερινός κινηματογράφος εις τους ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΥΣ... Το πασίγνωστον Α.Ο.Δ.Ο... Το αστείο αυτό όνομα είναι τα αρχικά του ΑΠΟ ΌΛΑ ΔΙΑ ΌΛΟΥΣ... Πάταγος. Όλες οι γειτονιές δια αυτό εσυζήτουν. Από τα Ιλίσια, ως του Γκύζη όλες οι νεανικές παρέες συζητούσαν δια τον σινεμά τον χειμερινό που ήτο ΠΟΝΤΟΥ και ΚΕΡΑΣΟΥΝΤΟΣ 17-25. Φυσικά έπρεπε να πάω με την παρέα. Μπήκαμε μέσα και να κάτω από τις λαμαρίνες η οθόνη (τι οθόνη ...δηλαδή) και το ΠΙΑΝΟ όπου ήδη είχε πάρει θέση ο Γιάννης Σπάρτακος... Όλες τον κοίταζαν σαν λουκούμι... Και αξάφνου να η ΛΕΛΑ... πωπω νευρίασα... έφυγα....


Πρωί, 31 Ιανουαρίου 2016... Νομίζω ότι χρειάζομαι ανάπαυση.... Θαύματα δεν γίνονται...

Ζάχος Παπαζαχαρίου "ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΕΚ ΦΟΥΡΝΑ ζωγράφου και αλχημιστή"

Υπάρχουν γραφές σύνθετες, σαν τόσους πολλούς που μας έχουν πρήξει, αλλά υπάρχει και ο τρόπος γραφής ο γλυκός. Ο ευθύς, Που η μια πρόταση ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ που διαβάζεις. Δάσκαλος μεγάλος Ο Παπαδιαμάντης και μέγα παρακαταθήκη τα παραμύθια της Ανατολής (μακριά από τα Εσπερινά)...
Έ! Το λοιπόν είτε ακούς τον κο Ζ. Παπαζαχαρίου το ίδιο πράγμα είναι. Μια γλυκύτης μια αναπόληση μια διαχωριστική γραμμή απέναντι στην Εσπερία.

Προσωπικά για να ηρεμήσω στο κομπιούτερ τα τελευταία έτη πάγαινα στην ιστοσελίδα την Τούρκικη το TRT.GR και διάβαζα τα γλυκά παραμύθια της Ανατολής. (μην τα ψάξετε έχουν κοπεί ανάθεμά τους). Είχα χρόνια να διαβάσω ένα τέτοιο βιβλίο. Ένα βιβλίο ΟΥΣΙΑΣ και στρωτού λόγου. Οι μεγαλοσχήμονες της Εσπερίας φυσικά μπορεί να είναι εκνευρισμένοι. Να αφρίσουν. Να πουν ότι είναι ένας Λόγος απλός, μη αλληλοβοηθούμενος από τερτίπια στυλ Ουμπέρτο Έκο. Εχέστημεν.

Εμείς είμαστε σε πλήρη συναισθηματική φόρτιση διαβάζοντας την ΑΠΛΗ γραφή με τα ΓΙΓΑΝΤΙΑ νοήματα και τα γιγάντια ταξίδια. Ευρυτανία, Άγραφα, Βασιλεύουσα, Προύσα, Άγιο Όρος.

Εδώ θα ήθελα να πω ότι στην λογοτεχνία έχω ένα βίτσιο. Θέλω εικόνες φύσης. Γιατί το ον όξω από την φύση είναι ένα υστερικό πλάσμα, ένα φοβισμένο ατομίδιο μια άνευ αξίας πράγμα.

Το βιβλίο δεν το έχω τελέψει και γράφω συνειδητά ΤΩΡΑ. Γιατί οι πληροφορίες μου λένε ότι έρχεται το κλάμα με βαρβάτη μορφή. Ως τώρα έχω γοητευθεί από ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Είμαι κομμάτι του γίγνεσθαι (α ρε λέξεις κούφιες και ηχηρές... άκου γίγνεσθαι... ΠΕΣ ΟΤΙ ΧΩΘΗΚΕΣ ΜΕΣΑ ΜΠΑΡΜΠΑakrat... ότι ζεις στα ψηλά βουνά, με τις εικόνες, τους Βογόμιλους...).

Δεν θέλω να πω τίποτα άλλο γιατί θα είναι βαρετό.... Αν σας φλογίζει η ΙΣΤΟΡΙΑ και θέλετε να έχετε μια άποψη λογοτεχνική μεν αλλά ΙΣΤΟΡΙΑ πάτε τσάρκα με τον κο Ζάχο Παπαζαχαρίου και μάθετε τον βίο του ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΕΚ ΦΟΥΡΝΑ... Πάτε μια τσάρκα και ζήστε στην Σαλονίκη με τον Ραβίνο που πήγε στην Πόλη με ένα λεφούσι για να κηρύξει η ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΤΑ την ένωση των θρησκειών.. Μάθετε για τους ..... ΜΑΘΕΤΕ ......

ΚΑΙ ΠΑΡΤΕ ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΤΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΛΒΙΝΟΥΣ...

Οι εκδόσεις ΦΑΡΦΟΥΛΑ για άλλη μια φορά ... έγραψαν με ένα βιβλίο που θα πρέπει να είναι στην βιβλιοθήκη κάθε άνθρωπου και δη Ρωμιού...

ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ... ΣΕ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΖΟΥΜΕ....

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ BLOG.....

Σου έχει λάχει να πιάσεις στην γροθιά σου τον αγέρα; Σου έχει τύχει να μετρήξεις τις πολλαπλές κινήσεις του Έλληνα μικρέμπορου μικροεπιχειρηματία του κούτσικου δηλαδίς που έχει ένα τουπέ ίσαμε το νταβάνι;

Ακούγω πολλές φορές τις ωραίες κραυγές... “Το μεγάλο κεφάλαιο” που διαφεντεύει το σύμπαν κλπ κλπ..... Ωραία αλλά μεταξύ μας αν είναι να αθωώνει τους μικρούς.... απαπα... τότινες “στάκα Τούρκο να γιωμίσω” που λεγε ο παπούλης μου... Γιατί με το συμπάθιον μίστερ ο κυρ' Αντωνάκης ο ψιλικατζής η Μαριγούλα η σάχτρα του παντελονιού μου ο Μπίλης που μου ξυπηρετεί σαν ξοχάσω το βράδυ και ξομείνω από ντοματοπελτέ.... Ε ναι αυτούνοι με ρημάζουν.... Δεν θα τους την χαρίσω... Θα λαλήσω όμως στεντορείως “κάτω το κεφάλαιον... το μέγα”.

Ήλθε λοιπόν ο πολλά βαρύς εξυπνότατος κυριούλης και με λέγει... Πάει το έκλεισα... Ποιο του λέγω... Την επιχείρηση... Παύση θλίψεως... Κοίτα με λέγει ήλθε ο λογιστής μου λέει φέρε τα κιτάπια δύο ετών, τα δίνω, τα μελετά και μου λέγει... Λογιστέμπωρ...” Κύκλος εργασιών 2014 και 2015 πεντακόσα με εξακόσα μηνιαίως. Άνοιγμα σε προμηθευτή 3,000 ευρά, και στην εφορία άλλα 3,000 ευρώπουλα. ΟΑΕΕ δεν χρωστάς ωραία ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΚΛΕΙΣΤΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ”... Έτσι έπραξε ο κυριούλης...

ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟΝ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ....

Σε παρακείμενο υπερμαγαζί επωνομαζόμενον σουπερμαρκέτα παγαίνει η οικοκυρά σύζηγος νυν εργαζομένη τετράωρη 265 μηνιαίως... Μετά ο Κυριούλης παγαίνει καμαρωτός καμαρωτός στον ΟΑΕΔ τσουπ λαμβάνει μηνιαίως 550 περίπου επίδομα, δια εν έτος. Κτυπά την θύρα της κυρ Φωτεινής της ιδιοκτήτριας του υπογείου που νοίκιαζε χρόνια ο Κυριούλης και της λέγει το και το... Ότι θες αγόρι μου... Ότι μπορείς δίνε μου αρκεί να μην μου φύγεις (τρίτο αδιέξοδο ο χώρος μετά το αμπέλι της πολυκατοικίας της συνοικίας το άγνωστον ). Ο Κυριούλης το λοιπόν έχει και τις μηχανές εν παρατάξει στο “εργοστάσιο” και λάθρα βίον διάγοντας κοινώς ΜΑΥΡΑ κάνει και τις δουλίτσες του την εσπέρα το αξημέρωτο όποτε γουστάρει... Και όχι μόνο αυτούνο... Ήλθε στην δουλίτσα μου και λέγει στον εδώ αφέντι... Όποτε δεν μπορεί ο akrat εγώ εδώ είμαι.... Που να απεργήσει πλέον ο akrat…. Και αν δεν μπορεί κανείς κάτω στην παραγώγα... Εδώ είμαι εγώ ο Κυριούλης.... Μόνη μου ελπίς μεταξύ μας... Ο ΦΟΒΟΣ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΓΕΙ ΤΟ ΠΕΛΑΤΟΛΟΓΙΟ ... Αλλά ο μισθός μου... Όνειρο ήτανε και πάγει...

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ...

Το Βυζάντιο, του Βυζαντίου ωωωω Βυζάντιον....

ΕΤΕΡΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΣ...

Νεαρός ετών 25 τέκνον “επιχειρηματίου” που έβγαλε μια ζωή εκδίδοντας μηνιαίως εφημερίδα του κλάδου εκδορέων καμήλας εν Ελλάδι... Με αυτό το τρομερόν θησαυροφυλάκιον ο υιός έλαβε την επιχείρησιν βγάζων την σχολήν γραφιστικής ο άγιος ΟΝΟΥΦΡΙΟΣ εν Λαρίσης... Εικοσιπέντε ετών ο μόρτης αριστερίζων και διαφωνών φυσικά φυσικά με το κόμμα... Ήλθε η κρίσης ΑΝΑΘΕΜΑ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ (όλοι μαζί δις το σύνθημα) και κάμοντας τα πάντα... Διακόσμησις καταστημάτων, μακέτας κ.λ.π.... κ.λ.π.... Κύκλος εργασιών περί τα 500 με 600 μηνιαίως... Ευτυχής... Έχει ένα ωραίο τοκογλύφο, καλό άνθρωπας σπάγει τας επιταγάς εκείθε. Δόξα τω θεό... Τον βρήκε από τον φάδερ σαν περιουσία της επιχειρήσεως.... Και ένα τουπέ.... ΜΜΜΜ... ΜΜΜΜ......

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΤΕΡΟΝ....

Ωραία ατμόσφαιρα... Ωραίοι επιχειρηματίες... Ω Βυζάντιον λατρεμένο γλυκό και απροσδιόριστον μέλλον....

ΤΑ ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΑ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ ΡΕΟΥΝ .... ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΕΣ ΠΕΡΙ ΣΥΡΙΑΣ ΣΗΝ ΡΟΥΜΕΛΗ...

Όλοι στα ΜΜΕ (αποχαύνωσης και μπουρδολογίας) μιλούν ακαταπαύστως για την Συρία τις οβίδες τον Ρούσο τον Φράγκο (Γάλλο) τον Αμερικάνο... Κανείς δεν λαλεί για τον πραγματικό πόλεμο... ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΗΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΠΟΛΟΥ... Όποιος έχει λίγο νιονιό κοιτάει πρώτα τα στρατά, κοιτάει την δυναμική του πεζικού και μετά βλεφαριάζει σιγά σιγά την ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΙΑ και την τροφοδοσία του άοπλου πληθυσμού για να κατανοήσει την δυναμική των πραγμάτων... Το λοιπόν υπάρχουν εδώ και εκείθε σκόρπιες πληροφορίες και πρέπει να τις χώσουμε στις σκέψεις μας. Πρώτα από όλα οι εκλογές τις Τουρκίας και το ένα εκατομμύριο ψήφους που έχασε η αριστερά στην Τούρκικη Κουρδία μου έκανε τρομερή εντύπωση. Σκόρπια από δω κι από κει κατάλαβα ότι υπάρχει μια απογοήτευση των ΜΑΖΩΝ για την ΑΜΕΡΙΚΑ που δεν τους βοηθά ενεργά στην προσπάθεια απελευθέρωσης τους. Έτσι ο κόσμος στρέφεται ενεργά προς τους Ισλαμιστές και οι Ισλαμικές κοινότητες αυγατένουν. Σε τούτο βοήθησαν τα μπικικίνια των Ισλαμιστών Τ.... ΚΑΤΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΙΔΙΟ συμβαίνει και στην Συρία. Μόνο που τα φραγκόπουλα εκείθε δίνονται αβέρτα από το Κ.... και την Σ.... (όποιος κατάλαβε κατάλαβε...) Και όταν λέγω φραγκόπουλα εννοώ ότι τα μαγαζά εκείθε είναι φίσκα σε ΦΤΗΝΑ προ ιόντα και αν υποκύψεις και προσκυνήσεις ΖΕΙΣ... Έτσι οι πολιτοφυλακές των Κούρδων αγωνίζονται ηρωικά αλλά χωρίς ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΙΑ και χωρίς φράγκα ανάλογα των Σουνιτών.... Στα πιο νότια όσοι Χριστιανοί έμειναν στην χώρα ενώθηκαν. Ασσύριοι (Νεστοριανοί) και Ρωσόφιλοι Ελληνοορθόδοξοι έχουν κάμει κοινή στρατιωτική οργάνωση αλλά μεταξύ μας είναι γερόντοι... Οι υιοί λάκισαν εδώ και δέκα χρόνια στον Καναδά και την Αμέρικα... Παλεύουν και οι γυναίκες τους ηρωικά αλλά ... Που είναι τα νιάτα.... Στην μέση της χώρας μια όαση περικυκλωμένη α

πό το Χαλιφάτο είναι οι Αλεβίτες (αλλαουίτες) που πέρνουν όπλα και μάσα από την αεροπορία ΜΟΝΟ... Πρόκειται για ένα νέο ΜΕΣΟΛΌΓΓΙ... Στα βόρεια μας λέγουν ότι ζουν και Τουρκομάνοι... Δηλαδή όπως λέγει ένας φίλος μου ανέστησαν τους ΤΟΥΡΚΟΜΑΝΟΥΣ από τον 14ο αιώνα ; Τούρκοι είναι οι άνθρωποι. Τι Τουρκομάνοι και βλακείες... Σιγά μην είναι παγανιστές το θρήσκευμα... Για την Οθωμανία η Συρία ήταν επαρχία... Δημοσιεύω μια επιστολή προς τον Οθωνικό Βάσο Μαυροβουνιότη από τα τότε σύνορα της Ελλάδος.. Τον ενημερώνουν για το πως οι Τουρκαλβανοί μπαρκάριζαν από τον Βόλο προς την Συρία γιατί τράβαγαν και τότινες ζόρια... Το λοιπόν.... Συμπέρασμα... Αν δεν πέσει ΠΕΖΙΚΟ και δεν κοπεί το χρήμα και τα τροφίματα προς τον λαό εκεί κάτων ΤΟ ΧΑΛΙΦΑΤΟ ΘΑ ΖΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ... Εκτός αν βομβαρδίσουν τον άοπλο πληθυσμό... Οι μόνοι σίγουροι είναι οι ΓΕΖΙΤΕΣ αιώνιοι φίλοι των Δυτικών... Όλοι οι άλλοι πάνε ντουγρού προς το ΧΑΛΙΦΑΤΟ για να ΤΡΑΦΟΥΝ.... Και οι Σιίτες που έχουν το μοναδικό στην πράξη πεζικό εκεί κάτω... Κατανοείτε το μίσος προς αυτούς από τους Σουνίτες... Μπήκαν στην χώρα οι ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ.... Αυτές είναι μερικές σκέψεις μου... ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΕΖΙΚΑΡΙΟΣ ΛΟΙΠΟΝ Ή ΧΑΛΙΦΑΤΟ... Εκεί συμπυκνούτε η λύση... ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΒΑΝΕΙ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΝΑ ΑΝΑΝΕΩΘΕΙ... Α... Διάβασα το κείμενο των Κομμουνιστικών Κομμάτων για την Συρία... Ωραίο μεν αλλά μεταξύ μας... Αν πεις έξω όλοι οι στρατοί σημαίνει ΤΡΙΑ ΤΕΤΑΡΤΑ ΧΑΛΙΦΑΤΟ και το υπόλοιπο ΚΟΥΡΔΙΑ ΛΙΓΗ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ... ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΤΑ ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Μ....Α ΚΑΙ ΤΟ Κ.... ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΑΔΕΛΦΙΑ....

ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΓΚΕΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Μας απειλούν λέει οι δάνειες δυνάμεις με έξοδο από την ΣΕΓΚΕΝ... Εχέστημεν πατώκορφα... Που μου θα μας κάνουν τα μούτρα ΝΑ..... Που θέλει ο κάθε μικρομαγαζάτορας να μου μοστράρετε σαν Τουρίστας και Μπίζνεμαν του κ....ου.... Που θέλει η Μαριγούλα να μου ταξιδεύει στας Ευρώπας... Και που πήγαν δηλαδίς στας Ευρώπας ξεγκαβώθηκαν ; Να σας πω τι έγινε στο διεστραμένο τους μυαλό... Τι ωραία που είναι η Ευρώπη... Αλλά εμείς εδώ Ανατολή... Και γίνετε τρεις φορές ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ η Μαριγούλα... Γιατί ξέρει ότι Ευρώπη δεν θα γένει... Εμα πιά πήξαμε στους Ευρωπαίους ΑΡΧΟΝΤΟΧΩΡΙΑΤΕΣ και τους λούστρους των Αθηνών... Που μου παρουσιάζονται σαν Ευρωπαιστάν, οι λιγούρηδες που περιμένουν με το τουφέκι πελάτη στα βρωμομάγαζά τους ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΓΔΑΡΟΥΝ... Όξω από την ΣΕΓΚΕΝ... Όξω και αλλάργα

TO ATMOΠΛΟΙΟΝ ΑΡΙΑΔΝΗ ..... ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΚΥΜΗΣ ....ΕΤΩΝ ΕΝΕΝΗΝΤΑ ΟΚΤΩ.... ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΖΕΙ....

ΑΤΜΟΠΛΟΙΟΝ ΑΡΙΑΔΝΗ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΛΙΜΕΝΟΣ .... Ο ΡΙΧΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΓΟΝΕΤΑ ΠΟΥ ΜΕΤΑΦΕΡΩΣΙΝ ΤΑ ΛΙΓΝΙΤΩΡΥΧΙΚΑ ΕΓΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΥΜΗΣ...

Ξύπναγε το πρωί, ξύπναγε από την μεσημεριανή σιέστα στην καυτή Κούμη του θέρους και σαν πήγαινε στο σαλόνι την έβλεπε εμπρός του.

Δεν ήταν ένα καλοκαίρι, δεν ήταν δύο. Μια ζωή έστεκε εκεί μέσα στο κάδρο της ζωής του. Λάγνα και μαυρόασπρη τον μετέφερε εκεί κάτω στην Λιανή Άμμο κάθε φορά που την μπάνιζε.

Φταίει αυτός ο φωτογράφος που την τράβηξε. Μας έχει στοιχειώσει ολάκερη ζωή. Όλοι στην Κούμη έχουν στα σαλόνια τους εκείνο τον γέρο με το τσιμπούκι, ή .... μα τι λέγω σάμπως έχω μπει στα Κουμιώτικα σαλόνια; Λες να έχω τίποτις αλλεργία, στην σκόνη των σαλονιών και των σουαρέ;

Μια ημέρα το πήρε απόφαση. Μπήκε εις το διαδύκτιον και είδε έναν κάποιο akrat να την έχει βάνει φάτσα κάρτα.

Εγώ την είχα βάνει στο forum επιστημονικώς. Και αυτός την έχωσε στο φεισμπούκι φόρα παρτίδα... Ενδροπής πράγματα... Το κάδρο.... Το κάδρο που είναι η ζωή μου...

ΑΡΙΑΔΝΗ....

Μια φωτογραφία ΧΙΛΙΑ αισθήματα... Χίλιες και μια ιστορίες. Άνθρωποι που πάλεψαν μέσα στα έγκατα του «θηρίου». Αγωνίες να βρεις ναύλο στο «θηρίο». Αγωνίες Κουμιώτικες. Ένα όνομα για μια υπέροχη προσωπικότητα. Μια σύζευξη δύο φαμελιών σ’ ένα κάδρο... Ποίηση και νόστος....

Ο AKRAT ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟ....

Πλοίον εντός λιμένος της Κούμης με την μπίγα του και το φουγάρο του ενώ ο ΡΙΧΤΗΣ ετοιμάζετε να δεχθεί ένα ακόμα ζεμπίλι άνθρακα από το λιγνιτωρυχείο του Έντζι... Και το όνομα αυτού του πλοίου ΑΡΙΑΔΝΗ. Ατμόπλοιον ΑΡΙΑΔΝΗ...

Τι είναι ο ΡΙΧΤΗΣ... Είναι το μέρος όπου κατέληγαν τα λιγνιτικά έγκατα της Κούμης που εξορύσσονταν και μεταφέρονταν εναερίως με ζεμπίλια κάνα χιλιόμετρο και ο ΡΙΧΤΗΣ τα εναπόθετε επί των εγκάτων των αμπαριών των ατμοπλοίων.... Και ο λόγος εδώ είναι για την ΑΡΙΑΔΝΗ... Το ατμόπλοιο ΑΡΙΑΔΝΗ...

Το ατμόπλοιο γέρασε και μπορεί να είναι βυθισμένο κάπου κάποτε, μπορεί να είναι σκόνη στο ψυγείο σου, στον αφυγραντή σου στο υπέρ σούπερ αμάξι σου...

Η ΑΡΙΑΔΝΗ όμως ΖΕΙ. Είναι σεβάσμια γυναίκα της Κούμης ετών 98 και ονομάζετε ΑΡΙΑΔΝΗ ΜΗΤΡΟΥ ΤΣΑΜΗ. Προς τιμήν της οι ιδιοκτήτες του πλοίου το ονόμασαν ΑΡΙΑΔΝΗ.

Πείτε μου αληθινά. Ποιά ποίηση, ποιός λυρικός υμνωδός μπορεί να σκαρώσει μια τόσο γλυκιά ιστορία. Η ΑΡΙΑΔΝΗ της Κούμης, η ΑΡΙΑΔΝΗ της Λιανής Άμμου δηλαδή αυτό που λεν σήμερα Παραλία της Κούμης. Η ΑΡΙΑΔΝΗ του φίλτατου ΘΑΝΑΣΗ που μας έφερε την φωτογραφία αυτή από το σαλόνι του για να υμνήσουμε την γυναίκα Κουμιώτισα που ΑΝΤΡΑΣ σίφουνας κινεί την Κούμη. Κούμη χωρίς την γυναίκα Κουμιώτισα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ...

Το ατμόπλοιον ΑΡΙΑΔΝΗ ήταν ιδιοκτησία των ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΗΤΡΟΥ και ΔΙΑΜΑΝΤΩ ΑΣΤΕΡΗ ΚΛΙΒΑΝΙΩΤΗ. Δεν έχουμε συμβόλαια προς το παρών μήτε συμφωνίες και άλλα έγγραφα. Μια βόλτα στα υπόγεια (υπάρχουν άραγε) του λιμενικού ταμείου στην Λιμενική αρχή θα μας διαφώτιζε... Εμάς όμως δεν μας πυρακτώνουν τα κιτάπια και οι συμβολαιογραφικοί κώδικες. Μας φλογίζουν οι ανθρώπινες ιστορίες μια ζωντανής Κυρίας ΑΡΙΑΔΝΗΣ της Κούμης ετών ενενήντα οκτώ.

Μας φλογίζει μετά ο μεγάλος φωτογράφος ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ της Κούμης που μεγαλούργησε στην περιοχή μας. Και που χάρις σε αυτόν έχουμε αυτήν την υπέροχη φωτογραφία στις οθόνες μας... (πόσο θα ήθελα να έβλεπα το κάδρο από πίσω μην έχει κανένα κρυμμένο θησαυρό).

Μας φλογίζει το σήμα κατατεθέν της Κούμης ο ΡΙΧΤΗΣ μας.... Μας φλογίζει το Κουμιώτικο πλοίο που λάβαινε μετ’ ευλαβίας τα έγκατα της Κούμης και τα πάγαινε σε ούλο το Αιγαίο Πέλαγος...

Είναι αυτό που λεν... Με μια τέτοια φωτογραφία γυρίζει όλη η Ιστορία μπαίνεις μέσα της ζεις με τις φωνές του Καπετάνιου, του λοστρόμου που δίνει εντολές στους ναύτες... Ακούς τον υπεύθυνο μέσα στον ΡΙΧΤΗ που κουμαντάρει την ΦΟΡΤΩΣΗ....

ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΟΜΩΣ Η ΦΛΟΓΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΥΜΙΩΤΙΣΑ ΑΡΙΑΔΝΗ ΕΤΩΝ ΕΝΕΝΗΝΤΑ ΟΚΤΩ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΚΟΥΜΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΗΣ ΚΟΥΜΗΣ ΜΑΣ...

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ... ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ.... ΝΑΙ... ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΜΗ ΕΥΒΟΙΑΣ ΥΠΗΡΧΑΝ ΕΒΡΑΙΟΙ Ή ΡΩΜΑΝΙΩΤΕΣ ΚΑΤΟΙΚΟΙ.... ΕΞ' ΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΑΣΜΑΤΑ....

Δεν υπάρχει αμφιβολία. Η Κούμη έχει μιαν ιστορία (αφήγηση την λεν οι μοδέρνοι ... μην πω καμιά κουβέντα) η οποία μόνο ιστορία δεν είναι ...

Είναι η πεθυμιά διαφόρων να την εξευγενίσουν, να την κάμουν έμορφη και απαστράπτουσα. Να μπορεί ο άνθρωπος ο σύγχρονος να αισθάνεται ανήμπορος και εκστασιασμένος μπρος στα θάματα ενός ενδόξου παρελθόντος ...

Έτσι οι καπεταναίοι, οι καραβοκύρηδες, οι τζιτζιφιόγκοι είναι στο πρώτο πλάνο και έχουν γίνει σημαία. Τουναντίον ο απλός κοσμάκης, τα πτωχικά κτίσματα, οι λαϊκές παραδώσεις, οι μειονότητες, όλα αυτά αποτελούν αντικείμενα ξεχασμένα ...

Το λοιπόν βιτσιόζοι γεννηθήκαμε και το χούι μας θα βγει μαζί με το τέλος μας ... Μελετάμε αυτόν τον καιρό το βιβλίο της ΚΑΛΗ Μ. ΚΑΛΥΒΗ, που εξεδόθη εις τας Αθήνας μέσες άκρες στα 1938. Ο τίτλος του βιβλίου είναι « ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΥΜΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ ». Και ευρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος.

Δεν είμαστε οι πρώτοι που το διαβάσαμε. Πολλοί Κουμιώτες θα το είδαν. Και δώσαμε προσοχή στο εν λόγω βιβλίο γιατί εκειδά μέσα ανακαλύψαμε μίαν πτυχή σπουδαίαν. Το Εβραϊκό ζήτημα εις την Κούμη. Με απασχολούσε πάντα αυτό το θέμα από παιδί. Ο πατέρας μου κάποτε μου είχε μιλήσει και μου είχε πει ότι υπήρχαν Οβριοί στην Κούμη παλαιά. Όταν εξετάζεις την ιστορία πρέπει να κάμεις άλματα στην σκέψη και να ρωτάς πχ. γιατί η Κύμη είχε τόσους σπουδαίους ανθρώπους της Εκκλησίας; Γιατί πήγαν τόσο σπουδαίοι; Μπας κι έπρεπε να πολεμήσουν κάτι ; Πως είναι δυνατόν να μην υπήρχαν Κουμιώτες Εβραίοι όταν η Χαλκίδα έχει μια από τις σπουδαιότερες Ρωμανιώτικες κοινότητες στην Ελλάδα, δηλαδή μια από τις αρχαιότερες κοινότητες Ελλήνων Εβραϊκής θρησκείας ...

Σκόρπια πράγματα από δω κι από κει ... Μια γράφει κάτι ο κοιμισμένος Δέσποτας Φωστίνης, για τον πρόεδρο των Ορυχείων που ήταν Εβραίος, μια το εν λόγω βιβλίο. Να ένας που γράφει ότι στο Αυλωνάρι οι ναζί σκότωσαν έναν Εβραίο από το Μονόδρι. Τόσο πλήθος ονομάτων Ρωμανιώτικης προέλευσης. ( Όταν λέμε Ρωμανιώτες εννοούμε τους Εβραίους που είναι χιλιάδες χρόνια εδώ στα εδάφη τούτα και όχι αυτούς τους κατατρεγμένους που ήλθαν από την νίκη των Παπικών Χριστιανών της αναθεματισμένης Ιεράς Εξέτασης στην Ισπανία και σώθηκαν από την Οθωμανία.).

Στο βιβλίο λοιπόν βρήκαμε δύο πανάσχημα τραγούδια ; ποιήματα ; Άντε βρες τι στο καλό είναι τραγούδια ή ποιήματα. Παραθέτουμε και τα δύο και κάμνουμε σκέψεις για δαύτα τα φρικτά πράγματα.

Η ΕΒΡΑΙΟΠΟΥΛΑ....

Ένα Σαββάτο βράδυ μια Κυριακή πρωί,

Βγήκα να συριανίσω μες την Εβραϊκή.

Κι είδα μια ‘βραιοπούλα, όπου λουζότανε,

Με φιλντισένιο χτένι και χτενιζότανε.

Της λέω εβραιοπούλα να γίνεις Χριστιανή,

Να λούζεσαι Σαββάτο, να αλλάζεις Κυριακή

Και να μεταλαβαίνεις, κάθε Σαρακοστή ...

- Μάνα Ρωμιός με θέλει να γίνω Χριστιανή,

να λούζομαι Σαββάτο, ν’ αλλάζω Κυριακή

και να μεταλαβαίνω κάθε σαρακοστή !

- Κάλιο’χω Θεονή μου στον Άδη να σε δω

παρά εγώ να κάμω γαμπρό το Χριστιανό!

Πρώτες σκέψεις ... Είναι αυτό μόνο Κουμιώτικο, για είναι και σ’ άλλα μέρη ; Άγνωστο κι ας το ψάξουν οι ειδικοί. Το δεύτερο είναι ο δεύτερος στίχος :

« Βγήκα να συριανίσω μες΄ στην Εβραϊκή ». Να πιστέψουμε ότι η Κούμη είχε μιαν ολάκερη συνοικία που λεγόταν Εβραϊκή ; Υπερβολικό μου φαίνεται. Σίγουρα θα υπήρχαν σπίτια μπόλικα με Εβραίους που θα ήταν σε μια τοποθεσία σίγουρα. Αλλά τόσα πολλά που να ονομάζονταν και συνοικία ; Προς την Παναγιά την Λιαουτσάνισσα τέσσερα συνεχόμενα σπίτια είναι από Σίφνιους ... Δεν ακούσθηκε να λέγονται Σιφνέικα ... Μετά σκέπτομαι πόση σοφία υπάρχει μέσα σε δαύτο το ποίημα. Παρατίθενται και οι δύο εκδοχές. Ωστόσο πρέπει κανείς να δει την κίνηση μιας μειονότητας μέσα σ’ ένα περιβάλλον κατεστημένο. Η κορασίδα δεν απαντά αυτή αλλά πάει στην μάνα της και αυτή δίνει την απάντηση. Δηλαδή άρχισε να αμφιβάλλει για την θέση της ... Σάμπως στην Οθωμανία δεν θα μπήκε αυτό το σαράκι να αλλαξοπιστήσει σε εκατομμύρια Ρωμιούς ; Ρωμιός, Ρούμελη ... Όσο και να αγωνιστεί κανείς την ιστορία δεν τη ξεγράφει ... Και οι Χριστιανοί της Κούμης το λοιπόν Ρωμιοί ήταν ...

Ας πάμε όμως στο χειρότερο ποίημα, που να είναι καλά που μας το σώζει η συγγραφεύς.

ΝΟΘΟ

Μια κόρη με τον άνεμο και με την τραμουντάνα

Και με της χήρας τον υγιό ευρέθη γκαστρωμένη.

Εργούς, εργούς εθέριζε κι εργούς εκοιλοπόνει

Κι επάνω στο δεμάτιασμα Χρυσόν υγυιον εγέννα

Διπλώνει τριδιπλώνει τον και πάει να τον πετάξει ....

Μια πέρδικα την πάντησε με το κουτσό ποδάρι.

Που πας κακιά, που πας Οβριά, πο πας κατηραμένη ;

Έκαμε έναν Χρυσόν υγιό και πάω να τον πετάξω

Γύρισε πίσου άνομη Οβριά κατηραμένη

Εγώ τα δεκοχτώ πουλιά φροντίζω να τα ζήσω

Κι εσύ έναν Χρυσόν υγιό, πάει να τον πετάξεις ;

Γύρισε πίσου άνομη τ’ έχεις μεγάλο κρίμα

και στην αιώνια ζωή θε να’χεις τιμωρία.

Ο ΝΟΜΟΣ λοιπόν είναι μια σπουδαία υπόθεση ... Εξετάζει το έγκλημα της Ομβριάς που δεν ήθελε το παιδί. Και το δίπλωσε και το τριδιπλώνει, δηλαδής μάλλον του κόβει τον ομφάλιο λώρο. Εκτός αν μια έμπειρη γυναίκα ξέρει κάτι πιότερο από μένα τον αδαή. Ο ΝΟΜΟΣ όμως δεν λέει ότι εκείνη την εποχή οι Ομβριές οδηγιόντουσαν στην « άστατη » ζωή εξ’ αιτίας της απέραντης φτώχειας που τους έδερνε. Αυτό ήταν και επί Οθωμανίας και το πήρε σούμπιτο ο Ρωμέικος λαός σαν έκανε την επανάσταση από την Οθωμανία. Τα καπηλειά και οι ταβέρνες της Οθωμανίας και της Ελλάδος μετά την επανάσταση ήταν γεμάτα με Εβραιοπούλες. Ύστερης να μην ξεχνάμε ότι ήταν και οι Εθνικές Τροφοί ... Δηλαδής πουλούσαν το γάλα τους για να ζήσουν κι οι καλύτερες πλύστρες ... ( Οι Εβραίοι στον Ελληνικό Χώρο .... πρακτικά Α’ συμπόσιο ιστορίας εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ 1991 ).

Τι σημαίνει εργούς ... αγνοώ ... Πρέπει όμως να πούμε δύο πράγματα για τον Χρυσόν υγιό. Γιατί Χρυσή θυγατέρα δεν βλέπω .... Τες πάντων ... Ο Χρυσός υγιός ήταν η ελπίδα για μεροκάματο και επιβίωση σε μια φαμίλια.

Μια γενικότερη όμως σκέψη για το πέταμα των παιδιών των νεογέννητων ... Σύνηθες στα χωριά μας ... Πολύ αργότερα από αυτό το ποίημα ( δεν γράφει ημερομηνίες το βιβλίο και σαν δημώδη άντε βρες πότε πρωτολαλήθηκε, πιστεύω πριν το 1900 ) ο Αυγουστίνος Καντιώτης στην εφημερίδα ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ που έβγαινε στην Κούμη, γράφει για το « ρίξιμο » των παιδιών που κάμαν οι τότε Κουμιώτες. Αλλά αυτό είναι άσχετο με το κείμενο αυτό ...

Το λοιπόν, οι Εβραίοι της περιοχής μας υπήρξαν και δεν ήταν φαντάσματα ... Λαλεί το σύμπαν. Σκόρπια πράγματα εδώ και εκεί αναφέρονται ... Επώνυμα βλέπεις καθημερινά να υπονοούν ότι κάτι, κάπου, κάποτε υπήρξαν ... Με το διάβα του χρόνου είπαν άι σιχτίρ να αλλαξοπιστήσω να γλυτώνω την φτώχεια την κατηραμένη ... Γιατί σε αντίθεση με τα κοινώς λαλούμενα στις βεγγέρες και τα καφέ της Κούμης, ο Ομβριός είχε έναν πλούσιο και γύρω του υπήρχαν εκατόν πενήντα φτωχοί ταλαίπωροι που ξεύραν ότι σαν θα ξεκινήσει το προγκρόμ αυτός ο ένας υπάρχει ελπίδα να σώσει μερικούς ...

Αυτά είχα να λαλήσω ... Και ας ελπίσουμε να παν στα υποθηκοφυλάκια, στον δήμο μελετητές με ΦΑΝΤΑΣΙΑ και να βρουν .... Τέλος να πω κάτι που μου είχε πει ο γέροντας μου κάποτε ... Μάλλον θα αστειεύονταν ...

'' Ότι στα βάθη βάθη του χρόνου υπήρχε Συναγωγή '' ...

Δεν το πιστεύω..............

Αkrat

Κατά κόσμον

Αριστείδης Λάμπρου

Σημείωση

Μακριά από εμένα η απόλυτη αλήθεια και ο δογματισμός ... Είναι σκέψεις που κάνουν το κάντρο περισσότερο έγχρωμο από μια ιστορία που μας μιλά μόνο για ωραίους καπεταναίους που καταντά εμμονή σαν ιστοριογραφία και απόλυτα ψεύτικη ....