OI ΠΡΩΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΉΤΑΝ ΚΑΙ SLPίδες

Ο ΗΓΕΤΗΣ ΤΟΥΣ ...  DE LEON

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΗ ΤΟΥ ΚΚΑ

O EΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑ...

Ο Ελληνισμός της Αμέρικας πριν γένει η επανάστασις η Οκτωβριανή στο 1917 συμμετείχε και στο S.L.P. και οι υπόλοιποι Έλληνες τους φώναζαν ΕΣΕΛΠΙΔΕΣ.... Κατά το 1930 ψιλοδιαλύθηκε το κόμμα τούτο. Αλλά ήταν ένα κόμμα ταμάμ. ΑΣ ΤΙΜΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΠΑΠΟΥΣ ΜΑΣ για τους ηρωικούς αγώνες τους... Το κόμμα αυτό διελύθη οριστικά το 2008 αλλά επί της ουσίας στο 1930 εξηφανίσθηκε. Είχε προηγηθεί μια διάσπαση εκεί κοντά στα 1901 ανάμεσα στην σοσιαλδημοκρατική του πλευρά κλπ... κλπ....

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΑΓΟΥΡΕΣ ΠΟΙΗΣΕΩΣ....

ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ

Και ξεκινάν οι ξυπόλυτοι τον αγώνα,

τον καλό τον ηθικό, με όπλο
την απελπισιά, την ανημπόρια.

Με σημαίες απροσδιόριστες, ότι είχε κανείς.

Μια ελληνική σημαία, ένα σφουγγαρόπανο ο άλλος

και τρέχουν προς πάσα κατεύθυνση αλαφιασμένοι.

Την πείνα μας να σώσουμε.

Μας κοίταζαν οι χορτασμένοι,

οι καλοθρεμμένοι και γέλασαν στην αρχή

και ύστερα βγάλαν χολή, δηλητήριο,

που τολμήσαμε να βγούμε στο προσκήνιο....

Και αυτοί που στην αρχή μας βόθησαν από συμπόνια

και ιδιοτελή συμφέροντα ... εις έκαστος εξ αυτών λάκισε...

Και εμείς προχωρούμε μόνοι μας στις Ιστορίας

το κάλεσμα ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΓΝΩΣΗ.

Ότι τα αστέρια κατέβηκαν πιο κάτω,

και αν σηκωθούμε ΛΙΓΟ ΨΗΛΟΤΕΡΑ θα πάμε,

δοξασμένοι στις ΙΣΤΟΡΙΑΣ το ραντεβού.....

Και τα αργά τα ξημερώματα σαν η μάχη υποχωρεί,
γιατί είναι ίδιο του ανθρώπου, τις νύχτες,
να ακουμπά, το κορμί του για γλύκα τ' άλλο...

Γιατί την άλλη νύχτα, μας λένε οι γραφές, τα αστέρια,
θα ανέβουν και η ημέρα, σκληρή και άκαρδη θα γίνει,

αν δεν επιβιβαστούμε στις ιστορίας το ραντεβού.... 

Την άλλη ημέρα τα ξημερώματα....
Η πείνα θα έλθει από αυτούς που ειρωνεύονται το λυσσασμένο πόπολο

που θέλει να θρέψει την πεινασμένη του κοιλιά.....

Χαμένο στις σημειώσεις μου.... Ποίημα φαύλο προορισμένο δια αυτοκαταστροφήν... ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΙΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΠΟΙΗΣΗ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΔΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ σαν το κάτωθι ; Ουστ άσχετοι ....

Στα σκλαβοπάζαρα είμαι δεμένος με εικοσαετή ειρκτή.

Οι αφέντες μου δίνουν νυχθημερόν υλικά μονοετή.

Γιατί το μήνυμα έχει χρόνο βραχύ.

Τώρα ο άνθρωπος που έφυγε, αυτόχειρ, ήφερε υλικά πολυετή.

Την Πέμπτη τα ήφερε, την Παρασκευή ήλθε το τέλος, το ευθύ.

Θέλει λέει η διαφήμηση στα ουράνια να κρεμαστεί,

Ο αφέντης με την σκληρή φωνή διέταξε με πνεύμα οξύ.

Να μείνει στην «αιωνιότητα» την παντοτεινή.

Θέλουν να υψωθούν στο τελευταίο πάτωμα να φανεί,

Του προϊόντου η υφή, η υγιή....

Εσύ κοιτάς, σαν γαλοπούλα του αστριού την όψη,

Και κατάμουτρα θα σου έλθει η δική μου η παραγωγή.

Παράγωγο, μιας ανυπέρβλητης παραγωγής...

Νυχθημερόν το τύπωνα για να φανή.

Του άγουρου κοριτσιού το δέρμα το υγιή.

Και έπεσε μεγάλη κάλυψη της μηχανής, όσο ποτέ δεν έχει γίνει.

Βάζαμε της 3Μ,

Το αυτοκόλλητο το επταετή...

Πιάστηκε η μέση του Αλί, και το πνεύμα τρις Αλί...

ΤΟ ΕΚΡΕΜΕΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΑΥΝΑΝ...

Ένα κιλό ηθική, τυλιγμένη στο στρατσόχαρτο...

και μια αηδία πορδή εντός σακούλας υπερμάρκετ...

Τι ψώνια έκανα την σήμερον ξανά....

Κάτω οι ευαίσθητοι.... Κάτω οι δειλοί...

Ζήτω οι ντούροι και ενίοτε οι εντουράδες... μπας και οι εντράδες;

Κάτω οι διεφθαρμένοι... ΌΛΗ Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ μωράκι...

Εγώ και εσύ στο 6 διαμέρισμα του Χάρβαντ παρέα με τον σκύλο μου...

Μόνοι στην ακολασία της ΑΝΩΤΕΡΗΣ ΗΘΙΚΗΣ του ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ

του μεθαύριο και του χρόνου με υγεία...

ΈΝΑ ΆΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΡΕΤΤΑΚΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΕΙΟΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ"... ΤΩΝ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ ΑΡΧΕΙΟΜΑΡΞΙΣΤΩΝ ..

ΘΑ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΣΤΟ ΦΕΙΣΜΠΟΥΚΙ ΟΠΟΤΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΡΥΘΜΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ.... Θέλω να τα σώσω από τον χαμό

ΈΝΑ ΆΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΡΕΤΤΑΚΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΕΙΟΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ....

Η υπογραφή, της παρουσίασης είναι μάλλον ψευδόνυμο. Προφανώς συγγραφεύς του είναι ο Γιωτόπουλος. Οι στιγμές που παρουσιάζονται είναι μέσα σ' ένα περιβάλλον όπου η Αθήνα βομβαρδίζεται από τους Άγγλους και τους Αμερικάνους.... Οι Γερμανοί ναζιστές το απέφευγαν... Ανέλαβα να το δακτυλογραφήσω ως το κείμενο του Βρεττάκου που επειδή είναι εκτενές μου ήταν κουραστικό...

Ελπίζω να ενδιαφέρει.

ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

Αθήνα 23 Αυγούστου 1945 Περίοδος νέα Αρ. Φύλλου 23

ΑΠ’ ΤΗ ΣΚΟΠΙΑ ΜΑΣ

ΝΙΚΗΦ. ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

Τις ημέρες αυτές κυκλοφόρησε το καινούργιο βιβλίο του Βρεττάκου «Το αγρίμι». Το βιβλίο αυτό το διάβασα και σήμερα, θα σας πω τη γνώμη μου, για το συγγραφέα και το έργο του.
Γνώρισα το Βρεττάκο στις τραγικές ημέρες που περάσαμε όταν συνδέθηκα μαζύ του. Έζησα σπίτι του όταν οι μπόμπες της αγγλοαμερικάνικης αεροπορίας μ΄έστελαν πρόσφυγα στην Αθήνα και τον αγάπησα γιατί κατάλαβα αμέσως πως είχα να κάνω, μ΄ένα πραγματικό άνθρωπο. Κοιμήθηκα στο ίδιο δωμάτιο μαζύ του, τις φριχτές εκείνες νύχτες, της καταιγίδαςς και τον έβλεπα σα ξυπνούσα καμιά φορά να γράφει να γράφει ώρες ατέλειωτες. Να ετοιμάζει τα όπλα του για τον πνευματικό πόλεμο. Και ο Βρεττάκος την εποχή εκείνη αντιμετώπιζε πλήθος εμπόδια στο πόλεμό του. Η γυναίκα του τσακισμένη απ’ τη πολύπλευρη συμμετοχή της στον αγώνα της τάξης ψήνονταν στο πυρετό. Δύο αγγελούδια – τα παιδιά του Βρεττάκος ζούσαν κι’ αυτά στερούμενα ό,τι τους ήτανε χρήσιμο. Κοιμόντουσαν στο διπλανό δωμάτιο χωρίς να υποπτεύωναται πως ο πατέρας τους ξενύχταγε γι΄αυτά, για τα παιδιά όλου του κόσμου, κι΄ετοίμαζε τα όπλα του τα πολύτιμα, πολεμώντας και τη νύχτα τον οχρό. Το Βρεττάκο τον γνώρισα και σαν εργαζόμενο ακόμα. Είναι δημόσιος υπάλληλος. Τον γνώρισα να πολεμάει κι΄ εδώ τον αγώνα της τάξης με την ίδια δύναμη που πολεμάει και στον τομέα της τέχνης.
Σήμερα έχω μπορστά μου το νέο του βιβλίο το Αγρίμι. Έχω όλα του τα βιβλία κι τα διαβάζω και τα προσέχω γιατί τα θεωρώ πολύτιμα όπλα, στον τεράστιο αγώνα που διεξάγουμε. «Το Αγρίμι» είναι το βιβλίο που περίμενα. Το βιβλίο που τοποθετεί το Βρεττάκο εκεί που κάθε τίμιος άνθρωπος θα τοποθετηθεί. Κάνω τη δήλωση πως δεν είναι κριτική τούτα που γράφω. Θέλω μονάχα να φωνάξω όο μπορώ πιό δυνατά τη χαρά μου, γιατί ή τάξη μου κέρδισε οριστικά το Βρεττάκο, θέλω να ....(σβησμένη λέξη από την πολυχρησία της εφημερίδας) τη φωνή μου όλοι οι επαναστάτες εργάτες, ν’ αγοράσουν και να διαβάσουν το Αγρίμι για να δουν πως ανάμεσα στους διανοουμένους έχουμε δικούς μας με σωστές ιδέες μα κι’ εκλεχτούς από την άποψη της τέχνης και να νοιώσουν κι’ αυτοί τη χαρά μου.
Θεωρώ ακόμα απαραίτητο να μεταφέρω εδώ ένα μικρό απόσπασμα απ΄το Αγρίμι και θα κλείσω το σημείωμά μου.
Θα μιλήσει ο ίδιος ο Βρεττάκος τώρα. Το απόσπασμα αυτό είναι ο λόγος με τον οποίο αποχαιρέτησε ένα νεκρό άγγλο στρατιώτη – και πιστεύω πως αυτό το μικρό κομμάτι θα σταθεί αρκετό για να δείξει σ’ όλους σας πόσο είναι το κέρδος του αγώνα μας απ’ τη τοποθέτηση του Βρεττάκου και πόσο είναι δικαιολογημένη η χαρά μας.
................ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ.

Α. ΤΖΕΛΕΠΗΣ

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΧΑΒΑΛΕΔΙΑΡΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...

Έτσι γράφτηκαν μερικά για πλάκα σε σελίδες βιβλίων και ένα εξ' αυτών σε χαρτοπετσέτα....

ΠΩΣ ΓΑΜΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ....

Πάει του Κωσταντή η ψωλή

να βρει τις Χρύσας το μενή.

Κινήσαν να βρουν χαρά

μεσ' στα λιβάδια τα παχιά.

Τ' πιάνει ταχιά του Κωσταντή

στο χέρι της το βάνει

Και τότε.....

Μια πιθαμή δεν ήτανε,

αλλ' πλαδαρή την είχε.

Γυρνά και λέει με στόμφο η Χρυσή:

Μωρ' τι τα θες βρε Κωσταντή τα γέλια και τα χύσια

τουτ δε βγάζ' πια νερό να σβήσει την φωτιά μου...

Γυρνά κοιτά ο Κωσταντής με λύπη την ψωλή του.

Αργά αργά την έπαιξε

και λέει στην Χρύσα την καλή την καυλοπετούσα:

Κυρ' Χρύσα πιάσε την γοργά και βάλτην στα βυζά σου.

Και αν στα βυζά σου τα καλά

χωθεί

θα δεις και τα καλά σου.

Τα βγάζ' η Χρύσα η καλή και βάνει την ψωλή του.

Μ' ήταν τα στήθια της βαριά και 'πεσαν εκεί κάτου.

Και τότες έβγαλαν φωνή κι αντάρα και κραυγάσαν...

Μωρέ δεν φταίει το μουνί κι η ψώλα η πενεμένη...

Τα χρόνια πέρασαν γαμώ και φύγαν και που πάνε...

ΑΠΟ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΠΟΤΕΣ

Μου μουνουχίσαν το παιδί

δυο μάγκες στον Περαία.

Φαλτσέτα είχανε γοργή και 'ξέραν την δουλειά τους.

Κλαίει και σκούζει και πονά

ολάκερο Δρουγούτι.

Τ΄Αρμένικα λυσσομανούν και βγάνουν το σελάχι.

Τ΄ άρματα ακονίζανε στις ρεματιάς τα μέρη

και ούλοι θέλανε ταχιά να πάν΄ να σφάξουν.

Στον Πειραιά κλειδώνονταν, λακίζαν νοικοκυραίοι.

για το παιδί που σπάραζε στου κρεβατιού την άκρη.

Κι όμως ξύπνησε ταχιά και μας λυγιόταν κάργα.

- Ίντα έχεις Νικολιό και μου γελάς σαν χάχας;

τα νιάτα σου τα έχασες στα μαύρα θα σε ντύσω

και στο βουνό εκεί ψηλά, στην Παναγιά θα πάγεις.

-Ίντα λες βρε μάνα μου καλή, εγώ ΄μουνα ταμένος.

Να γίνω λούγκρα έμορφη, καλή και νιοφερμένη.

Τον Τάκαρο στον Πειραιά θα έχω όταν θέλω...

-Αλί, Αλί και τρισαλί , παλκάρι μου παινεμένο.

Και σ΄ είχα τάξει της Μαρώς γαμπρούλη να σε ντύσω.

-Ας τα βρε μάνα ξέχνα τα και άσε με, εμένα.

Μεσ΄τα μπουρδέλα θα χαθώ 

τις παστρικές να ΄περετώ.

Και σαν ζυγώσει το πρωί στις αγκαλιές του Τάκαρου

να πέφτω να λιγώνω.

-Γεια και χαρά σου Νικολιό πάει η τεστοστερόνη.

Τραβά η μάνα η λυγερή και η βαρυπενθούσα

μαχαίρι δώδεκα ιντσών και σφάζει το παιδί της.

ΕΝΩΘΗ ΤΟΤΕ ΓΡΗΓΟΡΑ Ο ΘΡΗΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ

ΚΑΙ ΤΟ ΔΡΟΥΓΟΥΤΙ ΕΝΩΘΗΚΕ ΤΑΧΙΆ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΑΊΑ...

ΈΤΕΡΟΝ ΔΗΜΩΔΗ ΓΙΑ ΘΕΡΙΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΓΈΛΩΤΑ...

ΒΑΘΥΣΤΟΧΑΣΤΟΝ.... 

Κίνησε η Μέλπω η ζουρλή στου Χόντου τα λημέρια.

Αλαφιασμένη γύρευε Λουις Βιτον καρδάρα.

Το δέρμα της να γιν' ζελές, η φάτσα της σαν γάλα.

Αλλά στο ράφι το μακρύ το καλογυαλισμένο,

συνάντησε τον Κωσταντή τον μοσχαναθρεμμένο.

Που ναι βαρβάτος σαν πετσί κι η πούτσα του λυμένη

Κι είν' η ζώνη του καφέ και το μουστάκι αντρίκειο.

Λίγωσε η Μέλπω πάραυτα, παραλυμένη ευρέθη

η καύλα κτύπησε οκτώ με άριστα το δέκα.

Φεύγει ταχιά στο μαγαζί του Γιάννη του Μαγκλάρα

που είναι κούτσικο πολύ και καθαρό σαν γάλα.

Πιάνει τον Γιάννη “το και το”,

στον πόνο μέσα της πικρά

αναπολεί τα νιάτα.

Και τότε έβγαλε Αυτός ένα μεγάλο όπλο.

Το στριγκ το βρωπαικό στο νούμερο το τάδε.

Σιμά κοντά του κάθισε και πήρε τα μπαλάκια

και τένις έπαιξε ταχιά στου παραβάν το μέρος

που μάτι δεν το 'βλεπε κανείς,

δεν ήταν σαν και τ' άλλα.

Που η κάμερα έγραφε πολλά και τρέχαν πολισμάνοι

να σβήσουν τα ανομήματα στων δίσκων τα γραμμένα...

Κι η Μέλπω έφτακε αργά στο σπίτι αλαφιασμένη

απ' τα γαμήσια πίγκωσε και ήθελε και άλλα....

Εγώ τις φήμες έγραφα

'κει δα εκεί δα κάτου.

Σπαλιάρας μωρέ δεν έγινα και ας λεν οι βλογημένοι

Μηδέ σφαλιάρας έριχνα στους γαμημένους βάλτους.

Εγώ γεννήθηκα εκεί

που ρίχνουν τις μπρικόλες

στα μπιλιαρδάδικα σιμά

στις γειτονιάς τα μέρη.

Δασκάλους είχα τρομερούς.

Τον Σταύρο τον αντρειωμένο.

Πού χε το φάλτσο εύκολο και τις γυναίκες ούλες.

Είχε και φίλο ένανε που είναι και κουμπάρος

Αυτός στο τέλος έγινε 'παγγελματίας σφόδρα

Και τον φωνάζουν πάραυτα την τσόχα να 'ρμηνεύει....

Και ζήσαμε εμείς καλά και οι αρχόντοι ούλοι....

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΣ.... ΣΟΥΡ....

Επειδή από εδώ και εμπρός θα καταγράφω τα όνειρά μου πάρτε την πρώτη προσπάθεια...

ΕΔΟΚΙΜΑΣΘΗ ΕΙΣ ΤΟ ΧΩΡΙΟΝ ΚΥΜΗΝ ΕΥΒΟΙΑΣ ΤΟ ΝΕΟΣ ΑΕΡΟΕΚΤΥΠΩΤΗΣ RENDROIAR ..... ΤΕΦΑΡΙΚΗ...

 Μετά την εμπειρίαν της ΟΛΟΓΡΑΦΙΑΣ έπρεπε να δοκιμάσω και εν ακόμα στάδιον της ψηφιακής τεχνολογίας. Είχα από χρόνια στείλει αίτηση ενδιαφέροντος εις την Ιαπωνέζικη πρωτοποριακήν εταιρίαν.  Η αλήθεια είναι ότι το Οθωμανικό βύσμα μπήκε και στην χώρα του ανατέλλοντος Ηλίου.  Διότι ως γνωστόν εις Κουμιώτης είναι μεγαλέμπορος ειδών πολυτελείας εις την άγνωστον αυτήν χώραν. Τες πάντων, με βύσματα, πρόκες, τουρπμάνια κλπ κατά τις μια η ώρα την πρωίαν πέφτω να κοιμηθώ.

Τες πάντων. Με ένα περίεργο τρόπο, φυσικό, ευρίσκομαι εις την Αθήνα εις ένα λόφο. Τώρα ο Γαργηττός ήταν, ο Σκουζές ήταν.... Που να ξεύρω. Με πλησιάζει ενώ καθόμουν εις μιαν θεόρατη πέτρα ύψους δεκαπέντε εκατοστών επί είκοσι πέντε εκατοστών εις και μου εμφανίζει τσάντα μπάνικη του ARMANI, ένας ταχυμεταφορέας. Πληρώνω το κόστος και ανοίγω την τσάντα.

Γύρω άκρα του τάφου σιωπή. Εν τω μεταξύ ξέχασα να αναφέρω ότι το πλαγκίν εις το ιλλουστρατόρι είχε έλθει με εμέιλ και είχα σκύψει πάνω του δέκα ημέρες εις την Κούμην. Και είχα καταφέρει να σάξω αρχείον πολλών γίγα, τόσων... που ο δύσμοιρος μακις είχε κλατάρει. Το είχα στείλει φυσικά με σκληρό δίσκο εξωτερικό εις την Ιαπωνία με τον εξής τρόπο. Πήγα στο χεσόρεμα μπήκα στο ΚΤΕΛ με τον κούνελο ... ξέρετε οι κουμιότες αυτό το βλαμμένο ζώο που κοιμάται και μασουλά στο ΚΤΕΛ.... Πληρώνω την κυρία καπνίζω ένα στριφτό και φεύγω. Α χλαπακιάζω και ένα στρογγυλό ντόνατς έναντι των λεωφορείων.

Άμα τη αφίξει στην Λιοσίων του κουτίου εις πράκτωρ Ιαπωνίς λαμβάνει το κουτίον και το στέλνει από τους κεκρυμένους ασυρμάτους των Ιαπώνων που βρίσκονται εντός αντιπροσωπίας οχημάτων με υψήσιχνας συχνότητας εις την Οσάκα. Ταυτοχρόνως την ιδίαν ημέρα έρχεται με φορτηγόν SCANIA εξ Αθηνών ο εκτυπωτής. Πάγω ταχιά στον Πετισούνα όπου είχα σάξει υπόστεγον υδατοστεγές και δροσάτον και βάνω τον εκτυπωτή. Τον είχα συνδέσει με το ηλεκτρικό καλώδιον του στρατού νομίμως ένεκα του γεγονότος ότι το κουβέρνο χρηματοδότησε το εν λόγω εγχείρημα.

Βάνω βύσματα, βάνω αγέρα ανοίγοντας τα παραθύρια και ο RENDROIAR άρχισε να ζεσταίνεται. Μήνες ολάκερους είχα στείλει ένα νέο κομπιουτερά που κυκλοφορούσε στην Κύμη σαν αθίγγανος ίνα αποφύγωμεν πράξεις εχθρικές που θα εποφθαλμιούσαν το νόμιμον, παράνομον εγχείρημα. Γύρω από το κτήμα είχαν ανασκαφεί τάφροι, και ίπτανται τας νύκτας ντρολ τηλεκατευθυνόμενα με βγαλμένα τα λεντ....

Τώρα για να μην λέγω όλα όσα συνέβηκαν στον λόφο ανοίγω την τσάντα και βγαίνει μέσα στην ζέστα του θέρους ένας αγέρας έγχρωμος.  Τον πιάνω από τις δύο άκρες που μπορούσα βαδίζω αποφασιστικά επί ενός παρακειμένου τοιχίου και ακουμπώ τον αγέρα θαυμάζοντας το αποτέλεσμα των άοκνων ενεργειών μου.  Το γνωστόν σήμα στοπ και μιας μάρκας τουτού. Και πάνω που το απολαμβάνω το ρημάδι φταρνίζεται η κοκόνα που είχα δίπλα μου και πάπαλα το αρχείον....

Τώρα όμως φύγαμε από τον Πετισούνα και μεταφέρθηκε το εργαστήριον στην Κεφάλα μιας που δρόμος θα γενεί με άσφαλτον και θα μπάσει το κρατίδιον το μέρος στο σχέδιον πόλεως και ήλθε η ανακύκλωσις της ανακύκλωσις και τώρα έχουμε και μπλε κάδους κάργα στο ντοματόζουμο και το σκορδοστούμπι...

Ξέχασα να αναφέρω πολλά αλλά θα κάμω συγκέντρωσιν στον Εριτσία μια ημέρα παρέα με τα ΒΡΙΛ και τα ΥΛ και εκεί θα σας πω... πιότερα....

Η ΠΕΡΙΒΟΗΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ Κ.Κ.Ε ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΡΧΕΙΟΜΑΡΞΙΣΤΑΣ ΕΙΣ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟΝ ΑΛΙΚΗ...

Την Κυριακή 15-2-1946 δύο έτη μετά τα Δεκεμβριανά γεγονότα των ΑΘηνών, στο θέατρο Αλίκη έγινε μια ιδεολογική αντιπαράθεση ανάμεσα στους ηγέτες του ΚΚΕ και την ηγεσία των Αρχειομαρξιστών. Υπενθυμίζουμε ότι οι Αρχειομαρξιστές είχαν χωρίσει με τους οπαδούς του Λ. Τρότσκυ τους λεγομένους Τροτσκιστές. Είχαν συνδεθεί με άλλες διεθνείς οργανώσεις σαφώς αντισταλινικές αλλά που στέκονταν ανάμεσα στην επανάσταση και τον ρεφορμισμό. Δηλαδή ήταν κεντριστικές. Το σπουδαίο στο κείμενο αυτό δεν είναι οι θέσεις του ενός ή του άλλου κόμματος. Ήταν η αγωνία των Αρχειομαρξιστών να συνεχίχουν να διεκδικούν την νίκη επί του ΚΚΕ. Και το έκαναν με τρομερή θέληση.  Παραθέτω την ανάρτηση αυτή για ιστορικούς λόγους. Εάν τα καταφέρω θα δακτυλογραφήσω τις εισηγήσεις ... αν τις βρω... Πολλά θέματα είναι ανοικτά εδώ... Π.χ. τι στο διάβολο φασισμός είναι αυτός που μας πρήζουν όταν παρλάρουν σε θέατρο ΕΝ ΜΕΣΩ ΕΜΦΥΛΙΟΥ.... Όλα θέλουν ιδεολογική επαναθεμελίωση... Π.χ. εγώ ισχυρίζομαι ότι η ΛΕΥΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ που υπέρξε απίστευτα σκληρή ήταν στα πλαίσια της αστικής τους δημοκρατίας.... Δεν ήταν μοναρχοφασισμός... ΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΉΤΑΝ ΜΕ ΛΕΥΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ.... Αλλά αφήσουμε τις δικές μου πάρλες...

Ας διαβάσουμε λοιπόν το κείμενο αυτό.

ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ Όργανο του ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΑΡΧΕΙΟΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. (ΚΑΚΕ) τμήμα του Δ.Ε.Μ.Κ

ΑΘΗΝΑ 22 ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ 1946

Απ’ την ιδεολογική μας πάλη.

ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΔΙΑΛΕΞΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ ΜΑΣ ΤΟ ΚΚΕ

Την περασμένη Κυριακή 15-5-1946 έγινε στο θέατρο «Αλίκης» η διάλεξη- συζήτηση που οργάνωσε το Κόμμα μας με το ΚΚΕ με θέμα «Αρχειομαρξισμός, ΚΚΕ και εργατική τάξη.

Είναι γνωστό ότι η πρόταση για την οργάνωση κοινών διαλέξεων μεταξύ των τριών οργανώσεων ΚΚΕ, Αρχειομαρξιστών και τροτσκιστών έγινε από μέρους του Κάπα, ύστερα από πίεση που έγινε εκ μέρους των ανησυχούντων οπαδών του. Αποδεχθήκαμε την πρόταση με την παρατήρηση όσι σ’ αυτές θα πρέπει να πάρουν μέρος και άλλες σοσιαλιστικές οργανώσεις. Πήραμε τότε την απάντηση ότι η πρόταση, απέβλεπε μόνο για τη συζήτηση μεταξύ των τριών Κομμάτων.

Αποδχτήκαμε τελικά αυτό, αλλά την ημέρα της υπογραφής της συμφωνίας, μεταξύ των τριών οργανώσεων αντιμετωπίσαμε την άρνηση των σταλινιικών. Και νέα πρόταση όπως οι διαλέξεις γίνουν με κάθε Κόμμα χωριστά. Και όχι μόνον αυτό αλλά αρνούνταν να δημοσειεύονταν οι λόγοι των ομιλητών στο τύπο όλων των οργανώσεων, έγινε δε μόνο δεκτό από τους σταλινιικούς να βγουν σε ιδιάιτερη μπροσούρα. Επίσης αντιταχθήκαμε στην ψηφοφορία γιατί αυτό περιόριζε τις οργανώσεις στη πρόσκληση ακροατών μόνο στα στενά οργανωτικά πλαίσια. Οι τροτσκιστές που στην αρχή ήταν σύμφωνοι και τόνιζαν την ανάγκη να επιμείνουμε σε μιά ενιαία άποψη δεν τήρησαν τη συμφωνία και αποδεχόμενοι τις σταλινικές προτάσεις υπέγραψαν το συμφωνητικό. Έτσι οι σταλινικιί πραγματοποίησαν τρεις κατά σειρά διαλέξεις με τους τροτσκιστές και μια τέταρτη με μια σταλινοτροτσκιστική ομάδα. Για να μη θερωρηθή φυγομαχία, δεχτήκαμε τελικά και μεις τους σταλινικούς όρους. Κλείσαμε συμφωνία για μια πρώτη διάλεξη με τη συμφωνία ότι «σε περίπτωση που θα αποφασισθεί και δεύτερο θέμα για συζήτηση γίνεται αντίστροφα, άσχετα από ποιός έκανε την πρόταση του θέματος»

Η παραπάνω παράγραφος της συμφωνίας που υπογράφθηκε από τα δύο κόμματα είχε την έννοια ότι της πρώτης διάλεξης- συζήτησης θα επακολουθήσουν και άλλες. Αλλά ο στάλιν ομιλητής όταν είδε ότι πολιτικά ξεκουρελιάστηκε στη διάλεξη, δήλωσε στο τέλος ότι « ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΛΛΗ ΔΙΑΛΕΞΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΕΙΟΜΑΡΞΙΣΤΕΣ». Τότε μια γενική κραυγή ακούστηκε στην αίθουσα : δε σας συμφέρει.... δε σας συμφέρει.

Κια πράγματι η φυγομαχία αυτή αποδείχνει χωρίς αμφιβολία ότι η σταλινική ηγεσία διαπίστωσε ότι η σταλινική ηγεσία διαπίστωσε ότι δεν την συμφέρει να συνεχίσει τη διάλεξη συζήτηση με τους Αρχειομαρξιστές. Επιμένουμε λοιπόν στη πρότασή μας που και στο θέατρο τονίσαμε να γίνουν μερικές διαλέξεις για ειδικά θέματα, όπως «Το κίνημα Αντίστασης» «Οι πραγματικοί μας σκοποί» «Σοσιαλιστική ή λαική Δημοκρατία» κλπ. Κανονικά δεν μπορεί να αρνηθούν γιατί ουσιαστικά έχουν αναλάβει με την υπογραφή τους υποχρέωση να συνεχίσουν. Ούτε μπορούν να ισχυρισθούν ότι επειδή έδωσαν τέσσερις με τους τροτσκιστές δνε μπορούν να συνεχίσουν γιατί αυτό αποτελεί «επιχείρημα» σε βάρος τους, γιαί αφού δώσανε μ’ αυτούς τέσσερις με μας οφείλουν να δώσουν περισσότερες. Περιμένουμε απάντηση σ’ αυτό από το «Ριζοσπάστη».

Η «Πάλη» από το άλλο φύλλο θα δώσει το περιεχώμενο, της ομιλίας του ομιλητή μας και θα δώσει τα σημεία όπου από έλλειψη χρόνου δεν μπρορέσουμε να εκφρασθούμε επαρκώς και ακόμα θα απαντήσουμε σε ορισμένα σημεία της ομιλίας του σταλινικού ομιλητή και θα αποκαλύψουμε ακόμα τα σημεία που αρνήθηκε να απαντήσει στις προτάσεις που του υποβλήθηκαν.

Θα πρέπει να κάνουμε μερικές παρατηρήσεις για τα αποτελεέσματα της ψηφοφορίας. Σήμφωνα με τη συμφωνία «οι προσκλήσεις διατίθενται ανά 50% από τα δύο κόμματα».

Το ΚΚΕ παρέβηκε την συμφωνία και μοίρασε 60 παραπάνω προσκλήσεις δηλαδή ενώ δόθηκαν από 425, σε κάθε Κόμμα αυτό μοίρασε 485, πράγμα που αποφεύγει να γράψει ο «Ριζοσπάστης».

ας σημειωθεί ότι αρκετές προσκλήσεις εμοίρασε το Κόμμα μας σε σταλινικους συμπαθούντες ενώ η σταλινική ηγεσία έδωσε προσκλήσεις μονάχα στοςυ στενά εξαρτημένους από αυτόν.

Τα αποτελέσματα που καταγράφτηκαν από την Εφορευτική Επιτροπή είναι ΚΚΕ 394 Αρχειομαρξιστές 199, Τροτσκιστές 7, λευκά 22, άκυρα 2 και αμφίβολα 1.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι κατά την διάρκεια της διάλεξης η στάση των συντρόφων μας ήταν παραδιγματκή που έδειξε το ανώτερο εκπολιτιστικό τους επίπεδο, αντίθετα προς τους σταλινικούς που διαρκώς θορυβούσαν, διακόπτωντας τον ομιλιτή μας.

Στο σημερινό μας σημείωμα δεν μπαίνουμε στο περιεχόμενο της διάλεξης αλλά δεν μπορούμε να μη αναφερθούμε στο γεγονός ότι στο αμείλεικτο ερώτημα που τέθηκε από τον ομιλητή μας, για΄τι αφού μας ονομάζετε δολοφόνους, φαλτσεντοφόρους, εμείς δεν δολοφονήσαμε ΠΟΤΕ κανένα σταλινικό ή οπαδό του ενώ αντίθετα ΕΣΕΙΣ δολοφονήσατε με φαλτσέτα τον ΗΛΙΑ ΓΕΩΡΓΟΠΑΠΑΔΑΚΟ και τον Χ. ΛΑΔΑ και δεκάδες άλλους αρχειομαρξιστές τροτσκιστές και οπαδούς σας με άλλα δολοφονικά μέσα.

Ο σταλινικός ομιλητής ομολογώντας τα εγκλήματα σου σταλινισμού καθώς κι το γεγονός ότι δεν έχουν να μας παρουσιάσουν κανένα δολοφονημένο από αρχειομαρξιστές δήλωσε ότι «οι αρχειομαρξιστές κρατώντας την φαλτσέτα δεν μπόρεσαν να δολοφονήσουν κανένα, γιταί τους λείπει η καρδιά, καριδά μονάχα εμείς έχουμε !!!.».

Υ.Γ. Πείραμε ένα γράμμα του σ. μας Λ. Τζελέπη ο οποίος τυχαία παρέστη στ διαλογή των ψήφων και ο οποίος μας καταγγέλει τις ανωμαλίες που διεπίστωσε, το οποί και δημοσειύουμε:

Αγαπητή «Πάλη».

Παρακολούθησα τη διαλογή και διεπίστωσα τα εξής :

Μέσα στα χωνιά ψηφοδόχους υπήρχαν ανακατεμένα ψηφοδέλτια, κάρτεης ολόκληρες αποκόματα...

Περί τις 40 κάρτες από κείνες που είχε πάρει το ΚΚΕ είχαν διοθρωμένους με μολύβι τους αριθμούς.

Η 665 κάρτα που ανήκε στο ΚΚΕ ήταν διπλή, δηλαδή με τον παραπάνω αριθμό βρήκα δύο κάρτες... Περί τα 15 αποκόματα εισόδου δεν είχανα τ’ αντίστοιχα κομμάτια της κάρτας.... 10 κάρτες χρεωμένες στο ΚΚΕ μεταφέρθηκαν στους τροτσκιστές χωρίς να υπάχει αντιπρόσωπός τους για να βεβαιώσει άν οι κάρτες αυτές τους είχαν δοθεί... περισς΄τερα από 5 ψηφοδέλτια του ΚΚΕ υπήρχε και δεύτερο διπλωμα όπως αυτό... Στο τέλος για να συμφωνήσουνε ψηφοδέλτια και κάρτες σκίστηκαν 2% από τα ψηφοδέλτια κάθε κόμματος... Κι έτσι από 205 ψηφοδ΄λτια που είχε πάρει το κόμμα μας μείναν 199 μόνο. Αυτά τα λίγα για όσους θέλουν να σταθούν στου ψήφους.

Αθήνα 14-12-1946

TO XΡΗΜΑ ΦΕΥΓΕΙ ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ... ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΥΟ ΥΠΕΡΟΧΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ...

Τι είναι λοιπόν αυτό που γεμίζει την Μέκκα από εκατομμύρια πιστούς κάθε χρόνο. Ποια είναι η κινητήριος δύναμις που έφτακαν οι Αιγύπτιοι να λεν «οι πλούσιοι Αιγύπτιοι πάνε στην Δύση και οι πτωχοί στο Τζαμί» εν είδη αστείου….

 

Ποιο μεταφυσικό πνεύμα οδήγησε τους Αλγερίνους Τροτσκιστάς που συν καθοδήγησαν την επανάσταση της Αλγερίας ενάντια στους αποικιοκράτες Γάλλους να απαρνούνται το Μεταβατικό πρόγραμμα της 4^ης Διεθνούς και στην καλύτερη περίπτωση μα μιλάν με το Ισλάμ ενώ στην χειρότερη περίπτωση να βαδίζουν πιστοί στην Μεδίνα και την Μέκκα. Τι κινεί Μαρξιστές Κομμουνιστές διασωζόμενους από την μεγάλη σφαγή του Κ.Κ. Ινδονησίας όπου σφάχτηκαν κοντά 500,000 ή 1,000,000 κατ΄ άλλους, να αποτελεί γι αυτούς όνειρο να πάν στην Ιερή πόλη της Μέκκας.

 

 

 

 

Τι κάνει φεμινίστριες βαρβάτες των συνοικιών της Αλγερίας, της Τουρκίας να απαρνιούνται την δυτικότροπη ζωή και να φορούν μαντήλα στα γεράματα…. Ένας άνεμος μούρλας έχει κυριεύσει την ανθρωπότητα και εγκαταλείπει την ήσυχη ζωή του την γεμάτη χρήμα και απολαύσεις και στέργει στα βουνά της Βοσνίας, στους απροσπέλαστους ορεινούς όγκους του Αφγανιστάν για το δίκαιο του Ισλαμικού Έθνους…

 

Υπάρχουν πολλά ερωτήματα για την Εσπέριο άνθρωπο της σκέψης της Βαστίλης και του ορθολογισμού… Γιατί ο Κόπτης (Αιγύπτιος στα Ελληνικά) έχει Αιγυπτιακή συνείδηση ενώ τα εκατομμύρια «Αιγυπτίων» χέστηκαν για την Αίγυπτο. Γιατί αισθάνονται τμήμα ενός Έθνους του έθνους του Ισλάμ.   Και βέβαια εδώ πρέπει να σκεφτεί κανείς και να φιλοσοφήσει για το έθνος αυτό που ανέχθηκε την αλληλουχία των Πτολεμαίων που ίδρυσε ο Λάγος. Και αν αυτοί οι Μακεδόνες Έλληνες ήταν το πρώτο πείραμα τι να πει κανείς που για αιώνες βασίλευαν κάτι Αλβανοί βασιλιάδες…. Και όπως οι Ρωμαίοι έκαναν ζάφτι τους Λαγίδες στα ύστερά τους έτσι και οι Εγκλέζοι έπραξαν τα ίδια όπως έπραξαν και οι Ρωμαίοι…. Αυτούνα δεν τα γράφει κανένα από τα δύο βιβλία που σας προτείνω. Υπάρχουν σκόρπιες πληροφορίες  που κάθε ένας μας έχει να σκεφτεί να συνδιάσει…

 

 

 

Με λίγα λόγια το ένα το «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΜΕΚΚΑ» εκδόσεις ΠΑΠΑΔΗΜΑ θα σε πάρει από το χέρι, θα σε πάει εκεί δα κάτω στην Σαουδική Αραβία, και θα σε αφήσει για όλη την περίοδο του ΧΑΤΖΙ να ξερνοβολάς από τους σημερινούς ραβδούχους ευνούχους που χωρίζουν άντρες και γυναίκες και θα σε πάει βόλτα στο αρχικό ΧΑΤΖΙ. Και θα μάθεις όσο μπορείς πιότερο. Θα φανταστείς νοερά, μιας και δεν θα πατήσεις ζαμέ στην Μέκκα και την Μεδίνα ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΑΛΛΑΞΟΠΙΣΤΗΣΕΙΣ και μπεις στο έθνος του ΙΣΛΑΜ . Θα ταξιδεύσεις και θα μάθεις για τους Βαχαβίτες, τους Σαλαφιστές και τους Σιίτες. Θα πας παντού σ’ όλα τα Ιερά αυτά μέρη. Θα αισθανθείς και θα σκεφτείς πράγματα που δεν γράφονται στο βιβλίο αλλά θα είναι δικές σου σκέψεις…. Μια δική μου πχ σκέψη είναι ότι ένας Ευρωπαίος υπήκοος του έθνους του Ισλάμ θα πάρει ευκολότατα βίζα και θα επισκεφτεί τα Ιερά εδάφη. Και εκεί πάνω στο Ιερό βουνό, που είναι η προσομοίωση του παραδείσου, θα είναι άνετα κάτω από την σημαία της Ευρωπαικής χώρας. Άσε που όλα τα χαρτιά οι Σαουδάραβες θα τα έχουν τζιτζί και οι ανέσεις σου στην ανατολίτικη γραφειοκρατία σαν γράφει η βίζα σου Ολλανδία θα είναι γρηγορότερη…  Άρα έφτακα σε ένα συμπέρασμα… Αν είσαι Πακιστανός και θες να κάνεις μια φορά στην ζωή σου ΧΑΤΖΙ πάρε καλύτερα λαχείο…. Μέχρι να έλθει η σειρά σου….. Ενώ αν έλθεις και μείνεις στην Ευρώπη, Αμερική ή Κίνα και Ρωσία ΌΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΑ… Δεν είναι λοιπόν μόνο τα φραγκόπουλα που σε τραβάν εδώθε…   Είναι και το ΧΑΤΖΙ που σαν πιστός πρέπει να το κάνεις…

 

Αλλά και τι να πούμε και για το έτερον βιβλίο που προτείνουμε για το ΙΣΛΑΜ…. Ονομάζεται «ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ μια αποτυχημένη επανάσταση:» του ΑΝΤΟΙΝΕ BASBOUS ξανά των εκδόσεων ΠΑΠΑΔΗΜΑ….  Γιατί εδώ μπαίνεις στα βαθιά. Θα πας στους Αδελφούς Μουσουλμάνους, θα ξεσπιτωθείς και θα κάνεις τσάρκες στην επαρχία της Αλγερίας και θα μάθεις τα πάντα για τον εκεί εμφύλιο πόλεμο… Θα τζάσεις στα βουνά, μαζί με τον Μπιν Λάντεν, του Πακιστάν και του Αφγανιστάν. Θα μάθεις τα πάντα για τους Ταλιμπάν την Περσία τον Χομεινί. Ε τώρα δεν είναι σύγχρονο βιβλίο δεν έχει προκάμει την δολοφονία του Σαουδάραβα ούτε τον ISIS ή την πτώση του Καντάφι (αν και σαφώς την προέβλεπε).

 

Θα ροβολήσεις στα Αιγυπτιακά Πανεπιστήμια   και θα καταλάβεις πως την κυριαρχία την πήραν οι Ισλαμιστές διώχνοντας την Μαρξιστική αριστερά. Θα μυρίσεις αίμα ανθρώπινο από δολοφονημένους  διανοούμενος που τα έχωσαν στο ΙΣΛΑΜ…. Θα Θα Θα….

 

ΠΑΡΕ ΤΑ ΜΑΓΚΙΤΙ ΜΟΥ και θα καταλάβεις γιατί τονίζω χρόνια πολλά ότι δεν υπάρχει επικινδυνότερο πράγμα από το ΙΣΛΑΜ…. Αλλά αν το πεις αυτό και δεν οπλιστείς ιδολογικά και πολιτικά ένα έχω σίγουρο…. ΑΜΑ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΟΥ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΗ ΙΣΛΑΜΙΣΤΗ μάγκα μου την έχασες….  Θα πάει με το έθνος του ΙΣΛΑΜ…. Και αν πιστεύεις ότι η Δύση πολεμάει αυτούς τους Ισλαμιστές …. Γέλασε…. Και μάθε που πηγαίνουν αυτοί σαν εξορίζονται… Ολλανδία, Αγγλία…. Και αν πεις ότι οι Έλληνες δεν αλλαξοπιστούν μπες στα τραίνα και κοίτα τις Ελληνίδες γυναίκες με τα μαντήλια που παν πίσω από τον άντρα… Και σαν μάθαινες πχ ότι ηγέτης μιας επιδρομής στην Αλγερία ήταν Έλληνας στην καταγωγή τι στο καλό θα έλεγες….

 

Θέλουν όλα προσοχή σαν το χρήμα μας κουνά το μαντήλι και μας αποχαιρετά….

 

 

 

TO “CAPITAL CONTROL” TOY ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ....

Πως βίωσε το “CAPITAL CONTROL” στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η φαμίλια μου στην Κύμη.

Ο κόσμος που ζούμε νομίζει ότι όλα τα γεγονότα πραγματοποιούνται για πρώτη φορά στην ιστορία του κόσμου αυτού, του “μάταιου”.

Όμως η ίδια κρίση ρευστού χρήματος δεν εμφανίστηκε δια πρώτη φορά στην χώρα μας. Όταν κηρύχτηκε ο πόλεμος με τους Ιταλούς, ήδη οι “πατριώτες” οι “Ελληναράδες” είχαν βγάλει το μπικικίνι (φραγκόπουλα, λιλί, χρήμα διάβολε) στο εξωτερικό. Ή είχαν βγάλει τα φραγκόπουλα από τις τράπεζες και τα είχαν κάτω από τα στρώματα. Ήδη από την βύθιση της ΈΛΛΗΣ από το υποβρύχιο, ο ΠΟΝΗΡΟΣ Έλληνας είχε κατανοήσει τα πάντα.

Ο πόλεμος λοιπόν αποκάλυψε την ΑΠΟΛΥΤΗ έλλειψη ροής χρήματος και η Τράπεζα της Ελλάδος εφάρμοσε το “CAPITAL CONTROL”. Συνίστατο σ' κόψιμο αναλήψεων, σταμάτημα εισαγωγών και άλλα πολεμικά μέσα για να “ισορροπήσει” το τότε τραπεζικό σύστημα. Και φυσικά είναι απόλυτα εξακριβωμένο ότι το έβλεπαν σαν κάτι πρόσκαιρο μιας και τα ανώτερα κλιμάκια του στρατού (δικτατορία είχαμε) υπολόγιζαν μια μεμονωμένη άμυνα για την “τιμή των όπλων” και μια παράδοσή στον ΆΞΟΝΑ.

Στην Κούμη λοιπόν, κάτι “κουτορνίθια” σαν την γιαγιά μου, άφηκαν ούλα τα λιλιά στην Τράπεζα.... Η οποία ήταν χήρα ,μιας και ο παππούς σκώθηκε και έφυγε από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, παρατώντας το εργοστάσιο τσιγάρων, αφήνοντας τα κοκαλάκια του στο Μονόδρι, (χωριό της Κύμης), τραυματίας από την Μικρασιατική καταστροφή. Έτσι από το 1930 ή κάπου τόσο η χήρα εβρέθη πάμπτωχη στην Κύμη. Όμως ένας αδελφός του ποθαμένου άντρα της ο λεγόμενος “θείος”, πεθαίνοντας από Ελληνικό μαχαίρι συν έτερου, του στα αδαμαντωρυχεία της Αιθιοπίας ή κάπου εκείθε στην γειτονιά της Άφρικα αφήνει μια καθόλου ευκαταφρόνητη περιουσία στην χήρα γιαγιά μου. Έτσι εκεί γύρω στο 1935 η γιαγιά ευρίσκεται με μια ισχυρότατη περιουσία την οποία αφήνει στην “Τράπεζα Αττικής”, (νομίζω έτσι λεγόταν). Πέσαν πω πάνω της κάτι λαμόγια κουμιότες που τις πουλούσαν εκδουλεύσεις. Κάνε το ένα, αγόρασε το άλλο.

Που μυαλό η γιαγιά, ξανάβρε τα χαμένα μεγαλεία της Αλεξανδρείας. Να ο ένας γυούλης στην Λεόντειο, να τα εστιατόρια της Κούμης μεγαλεία δηλαδίς. Και έρχεται το “CAPITAL CONTROL” του πολέμου πάνε τα φράκα και τα μεγαλεία μετά από έξη επτά μήνες. Γιατί και τότε έπαιρνες λίγα λίγα ένα ποσό για να περνάς καλά. Η γιαγιά στα εστιατόρια, να τα μεγαλεία σε φθίνουσα πορεία φυσικά.... Πλακώνει η πείνα σταματάει το “λίγο λίγο” από την τράπεζα. Δεν λέω εις όλη την διάρκεια της κατοχής η Τράπεζα, ένεκα μεγαλοκαταθέτης η γιαγιά τις έδινε ότι μπορούσε. Σταθερά λάβαινε αλεύρι. Επίσης χαρούπια, λαδάκι ότι μπορούσε η Τράπεζα έδινε. Να πω ότι όσο παράξενο και αν φαίνεται οι τράπεζες βοηθούσαν τους μεγαλοκαταθέτες με τροφές ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ. Λες να ήταν τοπικό φαινόμενο : Με λίγα λόγια ο ΛΙΜΟΣ της Κύμης (οι Κουμιότες σαν ανθρακόρυχοι ΔΕΝ ΞΕΡΑΝ ούτε ένα ραπανάκι να παράγουν... τα δίπλα χωριά ξεσάλωσαν και κάναν παράδες, γι αυτό εξ' αιτίας του μίσους των γηγενών Κουμιοτών λέν τα διπλανά χωρία ΧΩΡΙΑΤΑΡΕΟΥΣ... γιατί τους τα πήραν ούλα στην μαύρη Κατοχή...)

ΌΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΠΕΡΠΑΤΩ ΣΤΗΝ ΚΥΜΗ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ... ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΓΙΑΤΙ Ο ΠΑΠΟΥΣ ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΤΟ ΑΦΗΣΑΝ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΝΑΝ ΛΑΜΟΓΙΕΣ...

Αυτά ούλα δημιούργησαν τρομερά πάθη και μίση. Όποιος διαβάσει πχ το “ΤΡΙΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ” προσεκτικά θα ανακαλύψει ψήγματα των τότε παθών. Σαν και σήμερα ένα πράγμα. Ποιος δεν ξέρει πχ έναν που τα έχει βγάλει στο εξωτερικό τα φραγκόπουλα του... Δείξτε μου έναν που δεν ξέρει ένα δύο “ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΩΤΗ” Ελληναρά, που φωνασκεί ενώ τα έχει “σπρώξει” στο εξωτερικό....

Τότε στην τρομερή εκείνη περίοδο, οι επιτροπές “χαχαχα” που ρύθμιζαν το “CAPITAL CONTROL” δηλαδή ποιος και τι εισάγει, κανείς, είχαν ανοικτή δίοδο οι ευνοούμενοι των ΠΡΕΣΒΕΙΩΝ, οι ευνοούμενοι του τότε ΠΑΛΑΤΙΟΥ και τις δικτατορικής αυλής.... Όλοι τα ξέραν ΌΛΑ. Χρειάστηκε να πέσει η πείνα, ο ΛΙΜΟΣ, να περνάν τα καρότσια με τους 'ποθαμένους, που έφυγαν γιατί ήταν ΕΡΓΑΤΕΣ και πτωχοί, να λιμοκτονήσει ο πληθυσμός των πόλεων και να έλθει το ΕΑΜ για να σάξει τα πράγματα. Να πει δηλαδή ότι για όλα φταίνε οι Γερμανοί και να ξεχαστεί έτσι όλη η λαμογιά του 1939... Γιατί να μην το ξεχάσουμε ΠΟΤΕ αυτό... Οι πρώτες δοσίλογες κυβερνήσεις τα μεταχειριστήκανε κάργα τα γεγονότα του 1930-1941... Οι δίκες των λαμογιών του δικτατορικών κυβερνήσεων και οι “αποκαλύψεις” των καταστάσεων της δημοκρατίας και της δικτατορίας του Μεταξά ήταν πρωτοσέλιδα εκείνη την εποχή της κατοχής.

Το χάσμα που είχε δημιουργηθεί με το “CAPITAL CONTROL” του 1940 αποκαλύφθηκε όμως στον εμφύλιο πόλεμο με όλο του το μεγαλείο. Γιατί η ιστορία δεν ΞΕΧΝΑ ποτέ. Όπως και τώρα... Αυτοί που τα σπρώξαν όξω χρειάζονται ΕΠΕΙΓΟΝΤΟΣ ένα πλυντήριο για να ξεπλύνουν τις “πομπές” τους. Δηλαδή πως θα εμφανιστούν στο οικονομικό και πολιτικό προσκήνιο ΑΜΟΛΥΝΤΟΙ... Και σχεδιάζουν σε βάθος πενταετίας πως θα τα καταφέρουν.... Αλλά το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ του ΟΧΙ χάραξε τις μνήμες με ανεξίτηλα χρώματα.

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ....