Νιώθω υπέροχα και αιτία είστε εσείς!!!!
Εσείς οι φίλοι μου που δεν με ξεχάσατε, δεν με βαρεθήκατε, δεν κουραστήκατε, αλλά είστε εδω παρόντες με τα καλά σας λόγια και τις όμορφες ευχές.
Να μετράμε χρόνια παρέα είναι η δική μου ευχή. Στις καλές και στις δύσκολες στιγμές να είμαστε κοντά. Μοιρασμένη χαρά είναι διπλή χαρά και μοιρασμένη λύπη είναι μισή λύπη.
maya μου που προκαταβολικά μου έστειλες τις ευχές σου χθες για να μην ξεχαστείς και έχεις γκρίνιες, σ΄ευχαριστώ μα και να ξεχνούσες την γιορτή, ξέρω να αναγνωρίζω την αγάπη σου σε τόσα άλλα πράγματα... Αλλωστε είσαι η "από πάντα φίλη μου" μην το ξεχνάς.
Μαρίνα μου οραματίστρια που φανταζόσουν ένα meeting με όλους παρέα να μου λέτε Χρόνια Πολλά είναι σαν να έγινε! Είσαι η ποιήτριά μου, η ηρωίδα μου.
Cinestef που θα πάει θα βρεθεί ο τρόπος και θα κουμπαριάσουμε. Φιλιά στο Φίγκαρο!
Kulpa σε ευχαριστώ πολύ. Είσαι ο Ηarry Potter του διαδικτύου. Βρίσκεσαι παντού, έχεις έναν μαγικό τρόπο να βλέπεις τα πράγματα και σίγουρα χρωματίζεις όμορφα τον κόσμο.
Δημοσθένη τι να πω. Οταν η λογική μου κλονίζεται σε σκέφτομαι χαμογελαστό, κλείνω για μια στιγμή τα μάτια κι ύστερα όλα φαίνονται καλύτερα. Είμαι καλά γιατρέ μου;
Γιάννη ζωγραφίζεις με τις λέξεις. Κι αν στέκομαι άφωνη σε πολλές αναρτήσεις σου είναι γιατί δεν είμαι καλή ζωγράφος... Μένω μόνο να θαυμάζω τα δημιουργήματά σου.
Αγγελε θα τον πιούμε αυτόν τον καφέ απο κοντά που θα πάει. Κι έχουμε τόσα να πούμε!!!
Negma να είσαι καλά που με θυμήθηκες παρόλες τις περιπετειούλες σου που όμως ευτυχώς είχαν καλό τέλος. Κάθε δοκιμασία που έρχεται και φεύγει μας κάνει λίγο καλύτερους αφού ξαναβλέπουμε με άλλο μάτι τις προτεραιότητες.
Πάνο να κάνεις τον λόγο της ψυχής σου νότες, να τις απολαμβάνουμε χωρίς λόγια. Εύχομαι να τα πούμε από κοντά.
Kωνσταντίνε, στιχάκια, να σταματάς και να παίρνεις και καμιά ανάσα. Καλές οι δουλειές, αλλά να κοιτάς και λίγο εσένα. Ασε που μας λείπεις.
Faraona που δίνεις πνοή στα άψυχα και χρωματίζεις τα σώματα με τα κοσμήματά σου, έχουμε όμοια ματιά πάνω σε πολλά θέματα.
kryos πολύτιμε φίλε και συνοδοιπόρε, η ελπίδα και σωτηρία μας είναι να σταματήσουμε να φτιάχνουμε τον κόσμο και ν αρχίσουμε να φτιάχνουμε τον εαυτό μας, καλά λες. Κι ας είναι δύσκολο.
Αννα, θα τον πιούμε τον καφέ από κοντά παρέα με τις φωτογραφίες και λόγια φιλικά, που σε κάνουν να νιώθεις πως αξίζει η ζωή.
Τalisker που επίτηδες σε άφησα τελευταία, παραπονιάρα μου, γλυκιά γκρινιάρα, βασίλισσά μας, χαίρομαι που το διαδίκτυο στάθηκε η αφορμή να βρεθούμε!
Σας ευχαριστώ που υπάρχετε στην ζωή μου!
