<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar/17140510?origin\x3dhttp://aderfi.blogspot.com', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>
20060127

03:29 - ένα παιδί μετράει κάστρα

Image Hosted by ImageShack.us


Μ’ αρέσετε, όσοι με περιμένετε στη γωνία. Με γοητεύει που εγώ ξέρω ποιοι είστε και εσείς γνωρίζετε καλά ότι δε σας φοβάμαι. Δεν ήμουν πάντα έτσι. Δεν ξέρω πώς θα είμαι αύριο. Σήμερα όμως δε με νοιάζει. Έχω δει πολλά κάστρα να πέφτουν γύρω μου και είμαι βέβαιος πως ακολουθούν κι άλλα. Πολλές φορές μου περνάει από το μυαλό πως ίσως μια μέρα θαφτώ τυχαία κάτω από τα συντρίμμια. Πως θα ουρλιάζω στον αιώνα, δίχως όμως οι ομάδες διάσωσης να καταφέρνουν να με ακούσουν -- όσο κοντά μου κι αν βρεθούν. Αν τη ζωή δεν την διαφέντευε η δίψα για παράταση του χρόνου της, αν οι άνθρωποι δεν ήταν δυνάστες της ίδιας τους της ύπαρξης, αν η βροχή δεν ερχόταν κι έφευγε, αλλά γινόταν μια μόνιμη πραγματικότητα που θα έκανε τη μνήμη να μην είναι σε θέση να ανακαλεί άλλη καιρική συνθήκη, τότε θα δεχόμουν να τα παρατήσω. Θα αποφάσιζα να πάψω να αναπνέω όπως κανείς μια μέρα κόβει τον καφέ ή το κάπνισμα. Όμως αυτή η ώρα δεν έχει φτάσει. Κι αν γκρεμιστούν όλα τα κάστρα, θα έχω πάντα τον αέρα να μου κάνει συντροφιά. Κι αυτό, δεν είναι λίγο. Να το ξέρετε μαλάκες.


Blogger vatraxokoritso:

Και να σκεφτείς ότι ακόμη κάποιοι μιλούν για άπαρτα κάστρα..  


Blogger sensualmonk:

έχεις - βεβαίως- δίκιο - απλώς με τρομοκράτησε η οργή σου...  


Blogger Idάκι:

Και τώρα που έσεισες τη γροθιά σου, η μεγάλη πουτάνα ονόματι Ζωή, γαλίφα και ύπουλη, θα πλησιάσει σεινάμενη να σου πει δυο λογάκια που θα σε πείσουν να συνεχίσεις αγνοώντας, και να αγνοήσεις συνεχίζοντας.

Ευχή; Κατάρα; Πρόβλεψη...  


Blogger mauvais garçon:

vatraxokoritso,
άπαρτοι πλέον είναι μόνο αυτοί που μας κάνουν τη ζωή δύσκολη -- και κάστρα δεν τους λες...

sensualmonk,
μην τρομάζετε. Είμαι πιο ήρεμος απ' όσο μπορεί να φαίνεται.

id,
δεν έσεισα καμιά γροθιά. Απλώς εξαιτίας όσων συμβαίνουν σε μια αδελφή ψυχή μου γαργάλησε τη μύτη μια μυρωδιά αλήθειας και είπα να την καταγράψω. Συνήθως είμαι πιο λαπάς...  


Blogger Error:

[no comment, ξέρεις εσύ...][part 2]  


Blogger nanakos:

Να έρθω να δείρω;;;!!!  


Blogger Loucretia:

Δε νυσταζω αποψε...θα τη πληρωσουν τα blogs των φιλων (να μαθετε να εχετε ανοιχτα τα comments :-Ρ )

(μεταξυ μας, δεν καταλαβα και πολλα απο το post σου, αν εσυ πηρες μυρωδια αληθειας, εμενα τι μου απομενει να παρω; ελπιζω να επανελθεις δρημητριος, με πιο σαφεις καταγγελιες, να πεσει και λιγο ξυλο βρε Αδερφε!)  


Blogger άρχοντας Κώστας:

guilty! Μόλις μιλούσα μ' ένα φίλο στο μσν. Αυτός διαβάζει πολύ και γενικώς είναι κουλτουριάρης σε σχέση μ' εμένα που η αγαπημένη μου ταινία είναι 'Η εκδίκηση της ξανθιάς' [είπε κανείς τίποτα;].

Ετσι λοιπόν, άρχισα κι εγώ να του πετάω ατάκες με copy paste από το παρόν ποστ. Χεχε έπαθε πλάκα!

Βέβαια μετά μ' έπιασαν τύψεις κι αποκάλυψα την πηγή μου...  


Blogger vatraxokoritso:

Χαχχα! ρε Κώστα και να ήξερες πόσο μέσα έπεσες!!!!  


Δημοσίευση σχολίου

© mauvais garçon 05-06-07 eXTReMe Tracker