bruiloft

Vorig jaar heb ik al eens met Eva afgesproken dat we gezamenlijk aan het ingewikkelde Donna Karan-jurkje Vogue 1280 zouden werken. Met een bruiloft in het verschiet (6 juni) en een supergelegenheid, namelijk het Sancho jubileum-naaiweekend, ging ik met Eva aan de slag. Ik had van tevoren al een half jurkje op proef gemaakt om de pasvorm een beetje uit te zoeken. Dat bleek wel handig en ook nodig, want het decolleté was zó laag, daar was met geen mogelijkheid iets van te maken als ik dat direct zo had geknipt.

Dus had ik wat aangetekend bij patroondeel 2 (die gaat van links achter over de linker schouder naar midvoor) en een extra patroondeeltje aan patroondeel 4 en haaks op 2 gezet. Abracadabra zo natuurlijk, dus even een plaatje.

In elkaar zetten van de jurk was op zich niet zo heel erg lastig, vooral een kwestie van stap voor stap de beschrijving volgen. Het was maar een blad (voor en achterkant) met instructies, ik heb patronen met zeker drie bladen (zes pagina's), niet zo extreem veel stappen dus. Wat de jurk ongelofelijk veel werk maakte was de manier van in elkaar zetten. Alle patroondelen zijn inclusief naadtoeslag. Die moet je er bij een heel aantal delen weer afhalen. In elkaar zetten doe je door het deel met afgeknipte naad op het deel waar het aan vast moet te leggen (verkeerde kant op goede kant, zeg maar). En dan daartussenin een strookje/biesje dat er bij een heel aantal naden een stukje tussenuit piept.

Ik heb het piepen wat dikker aangezet (eigenlijk meer per ongeluk), dus het werd breder dan volgens instructie, maar ik ben er eigenlijk heel blij mee, want het geeft de hele jurk net wat extra's. Alle (rare) patroondelen moeten op de meest bizarre manieren uit de stof worden geknipt. Alleen de rokdelen zijn recht-van-draad van boven naar beneden, de rest gaat schuin, overdwars, allerlei manieren. Het biesje loopt daardoor ook steeds wat anders van draad en dat maakt dat het licht er net anders op valt. Niet/nauwelijks op foto's vast te leggen, maar echt tof. Je kunt het een beetje zien denk ik.

 Voorkant

Achterkant

Ik heb ervoor gekozen om de extra halsbanden achterwege te laten. De brede schouderbanden zitten bij mij beter als ze wat hoger op de schouder zitten en dan wordt het wel heel veel gedoe rond de halslijn bij mij. Ik ben enorm blij met hoe het jurkje is geworden. Het was ontzettend leuk om het met Eva uit te puzzelen - we hebben volgens mij wel een uur of twee op de grond gelegen om de boel te knippen (alles uiteraard enkel, geen een deeltje is hetzelfde). En dan wijs worden uit alle instructies - ik blijk bij wat "te"veel naden een bies te hebben gestikt, dus hoewel het aantal instructiestappen meeviel, was het wel opletten geblazen.

Het was superspannend, het hele project, want met het stikken van de allerlaatste naad was het jurkje pas aan te trekken, het was dus alles of niks. De hele naaiweekendclub leefde mee, geweldig. En toen het eenmaal mooi bleek te zitten, werden een paar kleine ongerechtigheidjes snel en vakkundig afgespeld, zodat ik met de hand nog wat kleine figuurnaadjes heb verstopt onder een aantal naden-met-bies. Ik moet het eigenlijk even overtekenen op het patroon, mocht ik de jurk nog eens willen maken. (Yeah right).

Het tweede project was een jasje voor erbij. Ik heb het patroon aangepast, de delen geknipt en een paar naadjes nog weten te stikken, maar toen moest ik opruimen, dus dat werd afgelopen week. Ik had uit de Knip van mei een jasje genomen, eentje met afgeronde voorpanden. Met hulp van Hanneke heb ik het jasje ingekort tot taillelengte en de halslijn bijgetekend - die was heel hoog, dat was wat zonde. Ik heb de overslag van de voorpanden afgeknipt om het jasje open te kunnen laten hangen. Toen ik het jasje af had, bleek dat dat toch niet het beste idee was, het was een heel wijde tont geworden. Ik heb daarom achterin twee flinke figuurnaden in de panden gelegd en voor kan het alsnog over elkaar en dicht. De vraag is nu, moet ik dat doen of in elk geval zorgen dat het kan? Of is het zo goed? Ik had nog 2 knopen in de kleur van de voering, die heb ik er voor het zicht even op gespeld.

Nu heb ik 3 opties:
1. geen knopen, gewoon zo laten;
2. wel knopen, maar voor de sier;
3. knopen en gaten zodat het jasje dichtkan.

Optie 1:

Optie 2 (foto 1) en Optie 3 (foto 2, 3):

De stof is nogal kwetsbaar (het is dubbele stof, de bovenlaag is de kwetsbare laag), dus knoopsgaten wordt een uitdaging, maar ik doe het als ik unaniem optie 3 terugkrijg!

Conclusie: ik laat het zo, meeste stemmen gelden.

drie maal...

 

De laatste Burda vond ik helemaal leuk en voor de verandering heb ik maar gelijk een patroon overgetekend en gemaakt, namelijk jurkje 106 (shirt 105).

Ik denk dat de stof van het vlekkenjurkje wat katoen bevat, of ik had m bij wijze van uitzondering niet van tevoren gewassen, waardoor ie nog wat stijver was dan ik wilde en hoopte. Maar ik denk katoen, het rekt ook een beetje minder dan de viscose versies, al lijkt het wel beter nu ik het heb gewassen. Omdat ie niet goed genoeg viel, wilde ik het ook nog even van een viscose tricot proberen.

Ik had namelijk een pracht van een stof van tst liggen die ik alleen wil verknippen als ik zeker weet dat het patroon ok is. Dus een shirt op proef, van een hysterische tricot die ik kreeg van een moeder van de opvang.

Ik twijfel een beetje of het vlot en hip of schreeuwerig en ordinair is, maar zo bij een effen broek kan het wel geloof ik. Ik heb korte mouwen gedaan omdat het stuk stof nogal raar was - wel iets van 1,5 meter maar dan onderaan rechts en bovenaan links (of andersom) een grote hap eruit. Langere mouwen ging niet, dus toen heb ik ze maar echt kort gemaakt.

En toen dus het patroon op de tstlap, want de hals viel prima, patroon zit heerlijk en past perfect. Maar ik bleek geen rekening te hebben gehouden met het hele lange extra belegstuk aan de bovenkant en dat past dan weer net niet, bovendien kwam de bloem dan niet op een mooie plek. Dus die moet nog even wachten op een ander patroontje, ik denk dat ik al wat heb bedacht, andere Burda, ook raglan met geplooide mouwtjes, maar zonder watervalhalsje. Anyway, gisteravond had ik toch wel zin in een nieuw jurkje en ik had nog een mooie lap van bbms liggen, ook inkjet geprint, ook bloemen, maar dan anders. En dat ging prima. Dus om kwart over 10 begonnen, half 1 was ie klaar, ik hou van tricot jurkjes.

 

Bij het laatste jurkje heb ik lange mouwen gedaan (gewoon verlengd) en de werkvolgorde aangepast. Ik vond het namelijk niet zo mooi dat het beleg van de hals achter een beetje onafgewerkt aan de watervalhals komt. Dus eerst mouwen aan achterpand, beleg daaraan vastgemaakt en doorgestikt (zo kon ik er ook veel beter bij en werd het netter) en vervolgens voorpand aan mouw met voor-beleg daar weer omheen gevouwen en dan als laatste de mouw- en zijnaden sluiten. Het is niet helemaal perfect geworden, maar ik vind het wel mooier. Of ik het patroon op korte termijn weer gebruik weet ik niet. Drie keer is al meer dan ik meestal doe. Een aanrader is het wel, dat zeker!

Toen ik thuis kwam van mijn werk keek Nathan mij aan, keek naar mijn jurkje en zei toen "wat ben je mooi, mama". Wat een heerlijk compliment.