kerstjurkjes

Vanavond hadden de meisjes de kerstviering van school en wat is er dan leuker dan een nieuw jurkje aan kunnen doen. Na een hoop plannen die ik niet heb uitgevoerd, is het resultaat: een Malibu (Studio Tantrum) voor Jaël en een Candy Cane (Homemade mini couture) voor Hadassa.

Het verhaal van de Malibu begint in het voorjaar, toen ik het patroon in huis haalde. Jaël zag het gelijk zitten. Nu haalde ik het tevoorschijn omdat het me leuk leek van een winters stofje. Ik had een heel oud, maar leuk visgraatje met bloemen erop gedrukt. Toen dacht ik aan een Jottumribje, dat misschien nog wel mooier was. Maar dat idee sneuvelde weer omdat de Malibu uit heel veel kleine stukje bestaat en dat dan weer jammer zou zijn van de mooie grote bloemen van het ribje. Uiteindelijk drong een idee zich op waar ik ook al een tijdje op zat te broeden, namelijk een jurkje van allemaal restjes rode stof. Ik had ze de hele zomer al verzameld en in een tas gedaan, dit leek toch wel een heel goed idee. Dus heb ik dat tasje omgekeerd en alle niet te witte stofjes eruit gehaald, want het is tenslotte bijna winter.

Het resultaat is een tamelijk zomers jurkje (wat wil je met zomerse katoentjes) maar ik vind het toch wel een heel leuk ding geworden en Jaël is er helemaal blij mee. Ik heb de banden voor en achter vastgestikt, ik mag alles maken, als er maar geen knopen aan zitten, dus daar hou ik me (meestal) maar aan. Verder heb ik de hele jurk dubbel gemaakt, de onderjurk is wat langer en effen rood. Ik heb aan de zijkanten nog wat elastiek toegevoegd, ondanks de figuurnaadjes viel de jurk wat wijd uit (134/140 heb ik gedaan, ik zou 3cm te krap moeten uitkomen met de figuurnaadjes volgens het patroon, maar het werd bijna 10cm te wijd).

Voor Hadassa zijn mijn plannen helemáál alle kanten uit geschoten. Ik dacht aan een Tuolumne van Studio Tantrum en anders een Nadya van collie-collie (allebei van Farbenmix). Toen ik pas mijn UFO's en Recykleerprojecten doornam kwam ik echter een rood nepleren geknipt rokje tegen, nog voor Jaël, maar nu meer Hadassa's maat. Dat zou het uiteindelijk worden, was het idee. Maar ja, ik ging toch wat grasduinen in mijn lappen en kwam daar een heel raar Oililystofje tegen. Megabont en het materiaal is een soort flanel, lekker zacht, uit 2009 zag ik in een oud blogbericht.

Ik liet het Hadassa zien en die was er echt helemaal weg van, vroeg 's avonds bij het naar bed gaan of ze morgen haar nieuwe jurkje aan mocht. Dus nepleren rode rokjes, jurkjes voor mams, alles verdween naar de achtergrond, want zo'n expliciete wens, daar ben ik zeer gevoelig voor. Ik heb Homemade mini couture tevoorschijn gehaald voor een eenvoudig jurkje te gebruiken, zonder al te veel naden. Het werd Candy Cane. Voor het rokdeel heb ik ongeveer twee keer de breedte genomen (in het boek staat helemaal niets over de maat van de aangerimpelde rok, dus ik moest maar wat doen, heb even gekeken naar een Oliver+S jurkje en die maten ongeveer aangehouden.

Op hun kerstbest, in nieuwe jurkjes, konden de meisjes vanavond naar de kerstviering.

En als de zussen op de foto gaan wil Nathan "ook lachen".

Zijn shirt is van de hand van oma, komt uit een Knippie en was eigenlijk voor een neefje, maar die kreeg m niet over zn hoofd. Mijn moeder mopperde behoorlijk over de v-hals constructie van Knippie, geen aanrader geloof ik. Maar wel een leuk shirt!

poppetjesjas

Niet alleen Nathan, maar ook Hadassa had een nieuwe jas nodig. Ik had de stof al eventjes in huis, een gobelin heet het volgens mij, in elk geval heel veel lagen geweven in verschillende kleurtjes, dik en súper-rafelig. Jaël mocht eerst kiezen uit de winterstoffen die ik had (verworven recht door vorig jaar), zij koos deze poppetjesstof. Dat leverde een zo intens verdrietige Hadassa op, dat Jaël de stof aan haar zusje heeft gegund. Die is er enorm verschrikkelijk blij mee...

De stof is druk en ik vind m ook erg leuk, dat vraagt om een model met weinig deelnaden. (en de poppetjes lopen op het voorpand nog door ook!) Ik heb manteltje 136 uit Burda november 2013 gebruikt, alleen met een enkele rij knopen in plaats van double breasted.

Het jasje valt heel erg smal. Ik heb maat 128 gemaakt, dat zou zeker op borsthoogte behoorlijk wijd moeten zitten (volgens de maattabel zou ze wat dat betreft maat 98/104 nodig hebben), maar dat zit het zeker niet. Ik ben er wel blij mee, want het zit Hadassa nu als gegoten, ik geloof dat ik voor haar meer uit de Burda moet maken, want verder valt kleding vaak erg wijd uit voor haar (of moet ik enorm veel aanpassen aan het patroon).
Een close-upje van de stof

Ik heb aan de mouwen een paar cm extra toegevoegd, maar dat had ook best nog wat meer mogen zijn. Ik heb een hele dunne gestepte voering voor de binnenkant gebruikt, ik was bang dat het allemaal misschien niet warm genoeg zou zijn, maar het lijkt allemaal mee te vallen.

mini-herenmantel

Voor Nathan heb ik dit jaar een jasje gemaakt van een Abacadabrapatroon, namelijk ABC 109. Ik heb het patroon precies gevolgd op één ding na: de overslag heb ik aangepast naar een herenoverslag - rechts over links is toch echt een specifieke damesjassluiting, dat vond ik dan weer net niet passen. Ik heb totaal geen commentaar, het is gewoon een heel mooi, goed passend en origineel patroon, ik heb maat 92 gemaakt en het is tamelijk ruim, dus het valt groot (uit Ottobre maak ik op het moment maat 98 voor Nathan)

De jas is van Zwitserse politie-uniformenstof, winddicht, waterdicht en supersterk - het is heel erg donkerblauw, zo'n typisch onfotografeerbare kleur, maar marine dus. Binnenin zit een grasgroene gestepte voering.

En een detail van de voorkant, vooral de knopen moet je echt even zien. Ik kon namelijk helemaal niet kiezen. De knopen die ik wel aardig vond, vond ik te prijzig voor "wel aardig", dus na een half uur van alles te hebben bekeken en inmiddels de wanhoop nabij zijnd, kwam een andere klant naar mij toe (zag mij nog steeds zitten) en pakte resoluut het kokertje met deze knopen uit het schap. Ik heb ze gelijk gedaan, ze zijn echt zo leuk en ze maken het jasje gelijk een kinderjasje. Nog steeds het duurste van de jas, maar dat maakt niet uit als ze echt mooi zijn, en dat zijn ze.

 Een echt klein heertje is hij zo!

Hij draagt de jas met een minion-mutsje. De bedoeling was om te haken op een avondje, maar ik ben wel 10x opnieuw begonnen omdat alle patroontjes van gehaakte mutsjes die ik vond voor dikker garen waren, of ik vond het model toch niet mooi, dus ik heb vaak uitgehaald. Maar nu is ie dan toch echt naar mijn zin. Niet echt van 1 patroon, een combi van van alles en zo uiteindelijk een beetje van mezelf en een beetje van Ravelry. Nathan draagt het mutsje graag, het gele garen is van heerlijk zachte merinowol, dus het zit vast ook erg lekker!