meisjescadeau

Normaal gesproken maak ik kleding en that's it. Niet teveel ander spul, ik vind het gewoon minder leuk. Er zijn werkelijk de meest geweldige tassen te maken, dat is het punt niet, maar ik heb er gewoon minder plezier aan.
En toch heb ik een tasje gemaakt afgelopen week. Hadassa (4) heeft pas een portemonneetje genaaid (nou ja, zij trapte het pedaal in, ik stuurde de stof) en een vriendinnetje vond dat een geweldig ding. Die wilde er ook wel een. Vrijdag vierde zij haar verjaardagsfeest dus ja, wat geef je dan cadeau. Alleen een portemonneetje maken en geven vond ik wat karig. Dus heb ik op de blog van eloleo eens gesnuffeld tussen de tasjes en een grappig exemplaar gevonden.
Het werd het kleinemeisjestasje van mammamadedesigns. Met één wijziging: ik heb m wel gevoerd. Er zitten zoveel rimpels in, dat de tas vanzelf blijft staan en met twee lagen helemaal. In de voering heb ik nog een klein zakje genaaid (ingegeven door net wat te weinig stof). Helemaal gemaakt van stofjes die ik nog had liggen - de roze stofjes zijn gekozen door Hadassa.

Zij wilde ook graag Jip & Janneke ergens terugzien, want daar was de uitnodiging ook van. Ik bleek ooit bij de HEMA van die applicaties te hebben opgeduikeld, dus Siep en Takkie pronken op de tasjes. Hamsteren is toch ergens goed voor...

Volgende week is een andere grote vriendin jarig. Heel subtiel zei Hadassa vrijdag toen ik vroeg wat ze die vriendin cadeau wilde geven. "Ze was geloof ik wel een beetje jaloers op de tasjes..."

babyjas

Het was al echt koud afgelopen week dus de jas moest af. Eigenlijk maandag, maar toen had ik nog geen knopen, dus het werd dinsdag. Een stenzoribje (ga ik het verder niet meer over hebben, want het knippen kostte me een halve dag wegens scheve ruit, reddeloos, dat doorlopen), een langharig fleecestofje van minstens 7 jaar oud en een winddicht nylonlaagje. Gecombineerd met een patroon mt 74 uit Ottobre 6/2011 leveren dit jasje op. De mouwen zijn wat lang, maar qua breedte heeft de kleine kerel het zeker nodig - hij wijkt al aan de onderkant, zo'n pens heeft ie. En ik vind het omgevouwen randje eigenlijk wel leuk staan.

Nathan is er blij mee. Doordat het jasje lekker breed is, hoeven de armpjes niet dubbelgevouwen te worden om de jas aan te krijgen dus aankleden is niet meer een rampje en hij is heerlijk zacht, dus wrijft hij steeds met zn neusje tegen de binnenkant van de capuchon.

Een heerlijke knuffeljas en groot genoeg om de winter mee door te komen (hoop ik)!

Gemengd Roosje

Jaël was de eerste die een nieuw setje kreeg. Op de een of andere manier hebben alle3 kinderen tegelijkertijd een maatverschuiving, dus ik loop hopeloos achter, maar het begin is er. Al een week of 2 klaar en gelukkig al met veel plezier gedragen. Het is een Roos 3028 tuniek (mt 128 - hij valt dus behoorlijk groot, want qua Hemashirts moet Jaël nu toch echt wel 134/140)
De bovenpas heb ik recht gemaakt en de bandjes breder en verlengd met elastiek erdoor, zodat ze leuk rimpelen. De pas heb ik dubbel gemaakt, niet met belegjes, de zoom heb ik afgewerkt met een zoombeleg - geen idee hoe ik anders de holle bochtjes netjes zou krijgen. Bovendien verzwaart het de onderkant wat, zodat het mooier valt.
De stof is een Idee-stof van dit seizoen. De broek is er eentje met elastiek in de bovenkant: Jaël wil geen knopen, nergens in, aan, op. Dat ze überhaupt een broek aandoet is al bijzonder, dus dan wil ik best zorgen voor elastiek in de taille. Het is een hele mooie dieprode stretchstof, gekocht bij mijn favoriete marktman voor 2 euro/meter :) Het model heeft onderaan wijduitlopende pijpen. Wordt weer helemaal hip begreep ik...