Παραδοχή.

Τα 7 μόλις επέστρεψαν απο την ταπεινή νήσο Μύκονο.
Μετά την κραιπάλη,το μεθύσι,το μπάνιο,τα ηλιακά εγκαύματα,την ενδυματολογική πασαρέλα στα Ματογιάννια και τις μοναχικές,ανυπόμονες, σκέψεις υπό τον πάναστρο ουρανό για το πόσο πολύ θέλουμε να γνωρίσουμε μιά ψυχή απ΄εδώ μέσα,ήρθε η σκληρή ώρα της εσωτερικής επιστροφής στη Μετάνοια,την περισυλλογή και την σεμνότητα...
Αλληλούια!

Auto Da Fe.

Τόπος: τα βράχια,επάνω απο το Super Paradise,της Ιεράς νήσου Μυκόνου.

Ενέργεια: Σύγκληση της Σεπτής και Ιεράς Εξετάσεως.

Προεδρεύων: η Αυτού Εξοχότητα Καρδινάλιος Αγαμήτιος Πουστένεθ Ντε Λα Ρούνικ.

Αιτιολογία Συνεδρίασης: Εκδίκαση και Τιμωρία Μοιχείας(συνοπτικές διαδικασίες διότι έχουμε και δεξίωση μετά).

Κατηγορούμενοι: η μοιχαλίδα Composition Doll και λοιποί accomplices after the fact.

Παριστάμενοι: κκ.Χριστόδουλος(Σάσα),κκ.Άνθιμος(Ανθούλα),η Σουλτάνα του Αιγαίου,η ενάγουσα σύζυγος και οι (αποκαρδιωμένες και περίλυπες) καθηγήτριες-μοναχές από την Ελληνογαλλική Σχολή Θηλέων Πειραιώς Jeanne D’Arc.

Οι κατηγορούμενοι-όργανα του Σατανά,με σκυμμένο κεφάλι και χέρια σταυρωμένα χιαστί στο στήθος,ακούν το κατηγορητήριο.

Το μεγαλόθυμο και φιλέσπλαγχνο Δικαστήριο,φρόντισε όχι μόνο να ντύσει την αμαρτωλή τους γυμνότητα με μαύρο τρίχινο ράσο,αλλά ΕΠΙΠΛΕΟΝ,τους παραχώρησε το -ανήκουστο!-πλεονέκτημα της 15λεπτης(συνολικώς) απολογίας:

CompositionDoll:" Αν είναι η Αγάπη αμαρτίαααα/να βγώ να το φωνάξω με λατρείαααα...."

Ιφιμέδεια: "Κύριε Πρόεδρε,μετανοώ για το οικτρό αμάρτημα συμπαράστασης στο οποίο υπέπεσα.Δεν είμαι αμαρτώλή.Μιά ταπεινή και τίμια συλλέκτης έργων Τέχνης είμαι(πλήν Picasso).Εις απόδειξη τούτου,και ως ένδειξη μεταμέλειας απο το πταίσμα μου,επιτρέψτε μου να δωρίσω τη συλλογή μου με τους Utamaro στην ιδιωτική συλλογή Τέχνης της Εξοχότητας σας!!!(Μεγάλε,Καταπληκτικέ,ΦΦΦανταστικέ Εξοχότατε!!!)

(στο σημείο αυτό η αμετανόητη CD,την φτύνει και την αποκαλεί γλυφτράκι.Ο Πρόεδρος,δείχνει να σκέφτεται σοβαρά την πρότασή της-γουρλώνει μάτια,κοκκινίζει και πέρδεται μέσα απο τη βαρύτιμη περιβολή του).

Λοιποί κατηγορούμενοι(εν χορώ): "Οιμέ,οιμέ,κλάψ,κλάψ,λίγμ,λίγμ τι πάθαμε οι δόλιοι....Που θα αφήσουμε ορφανές καριέρες δημοσιογραφίας,που δεν θα γίνουμε ποτέ συγγραφείς,οιμέ,οιμέ,που δεν θα δούμε ποτέ απο κοντά τον Κοκοβιό και που δεν θα ξαναποστάρουμε βλόγκια....οιμέ,οιμέ...Άπονη Ζωή μας έριξες στου δρόμου την άκρη/μας αδίκησες..."

Το Δικαστήριο αποσύρεται γιά σύσκεψη.Δυο νταβραντισμένα τεκνά βοηθούν τον Εξοχότατο να σηκωθεί κι αυτός τα ευχαριστεί ,ρίχνοντάς τους λάγνες ματιές).

..................................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................................

(επιστοφή στην καθέδρα).Παγωμένη Σιωπή.

Πρόεδρος: Εγέρθητι, αμαρτωλοί και αφορισμένοι!

Ιδού η Απόφαση της Λυτρώσεως!!!

CD: 100 βουρδουλιές και στη συνέχεια χοντρό αλάτι στις πληγές.Στο τέλος κάψιμο των αμαρτιών και του ρυπαρού σαρκίου σου σε σιγανή,παρατεταμένη Πυρά-έτσι για να μάθεις να είσαι αμετανόητη.Γκρρρ(γρυλλισμοί απο τον Καρδινάλιο και τρίξιμο οδόντων).

Ιφιμέδεια: Μικρά αμαρτωλή,εκτιμώντας και αποδεχόμενος την προσφορά σου προς τα φιλότεχνά μου αισθήματα,θεωρώ την μεταμέλεια σου ειλικρινή.Γι΄αυτό σε καταδικάζει το Δικαστήριο σε ταχεία εκτέλεση με ανώδυνο(σχετικά)τρόπο:Καρατόμηση!

Keramida: Κάψιμο σε πυρότουβλα.!!!!(χεχεχε,χαχαχααα!!!)

Constantina: Αφορισμένη!Αντί να εορτάζεις προσευχόμενη και γονυπετής.συνηγορούσες σε Μοιχεία????-Άλειμμα με Πίσσα και μετά κάψιμο για 2 ώρες!

Aster-oid:Μικρό,ακάθαρτο,πνεύμα της πορνείας!Κόψιμο αυτιών,εξόρυξη οφθαλμών και τα άντερα κοκορέτσι!!!(χεχεχε,γκρρρρρ).

Νatalia & Return: από 50 βουρδουλίες,κουρά και εγκλεισμό σε Μοναστήρι για 1 έτος.(φτού!φτηνά τη γλυτώσατε...).

Χνούδι,γιουτζίν,aeipote & yiorgos: Τέρατα της Λαγνείας!Ανασκολοπισμός ΤΩΡΑ!!!

Τέλος και Αλληλούια!!!

Εμείς οι Πουτάνες!

ΥΓ.Μικρή προσφορά απο τις Πουτάνες,στα σοβαροφανή βλογκάκια!

Έπεσε Τέχνη βαριά στο blogόσπιτο.

Μουσειολογίες,αγιογραφίες,γιαπωνέζικα δέντρα,κινέζικα παλάτια(μπλιάχ),προ-και μετ-Ραφαηλικοί,Peto-Harnett-και δεν συμμαζεύεται,η Μπάρμπα μιλά για μουνάκια στο σανίδι,η Αθήνα συμμετέχει στο διασυρμό του Τραγουδιού με χαρά επαρχιώτισσας τσατσόγριας,ο Κοκοβιός κολυμπάει Αλλού(τέχνη κάνει),η NPL προχωρά ακάθεκτη σαν ρουφιάνα απουσιολόγος Γ' λυκείου(κι αυτή πάλι τέχνη φαντάζεται ότι κάνει),έχουμε τον καλύτερο υπουργό Πολιτισμού στο Σκοτεινό Χωριό,κι εμείς αναρτούμε την αγαπημένη μας,μονόφθαλμη,Πουτάνα ever. Αμήν.

Μυκονιάτικες σημειώσεις σε κατάσταση βαρεμάρας.

1.Με το που είδαμε το λιμάνι της Ραφήνας,μας έπειασε ναυτία.
2.Στο high speed,ήμασταν στους ΜΗ καπνίζοντες-φάγαμε στη μάπα όλο το ρεπερτόριο περί βλαβερών συνεπειων του τσιγάρου απο 2 μαλάκες και 1 κότα που παριστούν τους λεφτάδες και η μορφωσή τους τέλειωνε στην 6η δημοτικού.
3.Στο σπίτι η πισίνα ακόμα άδεια και η θάλασσα κρύα.Κολύμπι γιόκ.
4.Μανιασμένοι γιαπωνέζοι με ραμμένες στα χέρια κάμερες και φωτογραφικές μηχανές,ξεβρασμένοι απο τερατώδες κρουαζιερόπλοιο,μας έδειναν την εικόνα πολιτισμικής εισβολής στο νησί.
5.Ευτυχώς!!!"Κοσμικοί"και συναφή γριποειδή σύνδρομα,μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού.
6.Τεκνά,ΠΟΛΛΑ πιπίνια,χαρά των ματιών μας,που ξεσάλωναν λίγο πριν τις εξετάσεις.Χωρίς ίχνος τουπέ και διάθεσης των στύλ"είμαι ματσωμένος","είμαι ξανθια της τηλεόρασης","είμαι απο αριστοκρατική(μη χέσουμε) οικογένεια".Απλά παιδιά λαικών προαστείων και επαρχίας με την απροφάσιστη χαρά στα μουτράκια τους!
7.Φαγητό στο σπίτι-αρκέτα μας έπειασαν τον κώλο κάποια λαμόγια το πάσχα.και με χάλια service και φαγητό.
8.Όταν απουσιάζουν τα celebrities,τα Ματογιάνια είναι όμορφα...
9.Ουφφφ!Αποφύγαμε την κακίστρω λούγκρα,που δεν θέλαμε να συναντίσουμε...
10.Επιστροφή.Ναυτία χειρότερη στο πλοίο και.....@@&^$$$%@^&### ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΑΣ ΜΕΣΑ.Η προαναφερθείσα μαλάκω,ταξιδεύει μαζί μας και μας χαιρετά(ευτυχώς δεν κάθεται κοντά μας μετά την Τήνο που οι ορδές των χριστιανών εκδρομέων εισβάλλουν με αλαλαγμούς και απαιτούν τις θέσεις τους.Αρχίζουμε να συμπαθούμε τη γιαγιά με το μαύρο τσεπέρι και το σταυρό-μητροπολίτη που κάθεται απέναντί μας και διώχνει τον ακατανόμαστο!).
11.δεν έχει.βαριόμαστε να γράφουμε :-ΡΡΡ

Καταβάλλονται εύρετρα...

""...εγώ δ΄οίδα μέν ως αι υπερμεγέθεις φύσεις ήκιστα καθαραί΄το γάρ εν παντί ακριβές κίνδυνος μικρότητος,εν δε τοίς μεγέθεσιν,ώσπερ εν τοίς άγαν πλούτοις,είναι τι χρή και παρολογωρούμενον΄μήποτε δε τούτο και αναγκαίον ή το τας μέν ταπεινάς και μέσας φύσεις διά το μηδαμή παρακινδυνεύειν μηδέ εφίεσθαι των άκρων αναμαρτήτους ως επί το πολύ και ασφαλεστέρας διαμένειν,τα δε μεγάλα επισφαλή δι΄αυτό γίνεσθαι το μέγεθος...""
ΥΓ.Που σιγά μην το βρείτε :-ΡΡΡ

Άνοιξη στους Δρόμους της Μεγάλης,Άσχημης Πόλης.

Τα 7 Δαιμόνια ήταν εκεί.Χαμένα στο μέγα πλήθος,αδύναμα να ενταχθούν σε κάποια ομάδα,αλλά με τις ψυχές τους φλεγόμενες απο τον τσαμπουκά του αντίλογου και τον αέρα της ομοψυχίας που άγγιζε όλους μας!

Τα πιό όμορφα :Η μικρή-αλλα πολύ δυναμική-ομάδα με τις λεσβίες,οι Βέλγοι με τα κουδούνια και τα ντέφια,μιά ομάδα Ισπανών με χορούς,τύμπανα και εκρηκτικό ρυθμό,τα πανέμορφα σκατόπαιδα ενός λυκείου που έδωσαν εκπληκτικό show μπροστά στην ακατανόμαστη πρεσβεία(και στη συνέχεια με μιά κίνηση και μιά ορμή,μιά τεράστια μούντζα!)και τέλος η πομπή με τα συγκλονιστικά γλυπτά του Jeans Galshiol.

Κάτι στιγμές σαν κι αυτές είναι που σκευτόμαστε,πόσο δέσμιοι είμαστε όλοι μας,των ατομικών μας μικροτήτων...

Επιστροφή.(Hellooo!!!)

Σκάει χαμόγελα το καλοκαίρι.Είπαμε να ξανοίξουμε και λίγο το μαύρο μας,μπάς και επηρεασθούν κομματάκι κι οι ψυχές μας.Να σηκώσουμε λίγο το κεφάλι,να δούμε τούτη την άθλια πόλη με πιό καθάρια ματιά.Δαίμονες και Άνθρωποι,αντάμα ή/και χώρια.Κι ίσως μέσα απο τις μικρότητες των blogs,τελικά μπορέσει και βγεί και λίγο ψυχή...Ίσως απιθώσουμε στη γωνία σαρκασμούς και χυδαιότητες,φιλολογικά γυμνάσματα,τραβηγμένες απ΄τα μαλλιά εικαστικές απόψεις,φαντασιόπληκτες προσωπικές αφηγήσεις,ερωτικές απογοητεύσεις και μνησικακίες,σεξουαλικές πείνες και αδιέξοδα,και τόσα άλλα.Και να δοκιμάσουμε να σταθούμε απλοί,γυμνοί και ευθυτενείς με μιά μόνο αλήθεια ο καθένας-την δικιά του αλήθεια.Ναί,για εμάς και για όλους εσάς μιλάμε..."Στο ίδιο έργο θεατές"δεν είμαστε άλλωστε?Καλημέρα.